مردان ممکن است نسبت به زنان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کیست مویی باشند. هر کسی که زمان زیادی را در حالت نشسته صرف می‌کند در مقطعی از زندگی خود در معرض خطر ابتلا به کیست مویی قرار دارد.
کیست پیلونیدال چیست؟
کیست پیلونیدال یک تورم و کیسه غیر طبیعی در زیر پوست است که معمولا حاوی مو و بقایای پوست است. این عارضه تقریبا همیشه در نزدیکی استخوان دنبالچه در بالای شکاف باسن قرار دارد و زمانی ایجاد می‌شود که مو پوست را سوراخ کرده و در آن فرو رود.
اگر کیست پیلونیدال عفونی شود، آبسه ایجاد شده اغلب بسیار دردناک است. کیست را می‌توان از طریق یک برش کوچک تخلیه کرد یا با جراحی برداشت.
علائم کیست پیلونیدال
نمی‌توانید بدون احساس درد بنشینید، بایستید یا خم شوید؟ آیا توده یا برآمدگی را در نزدیکی دنبالچه خود احساس می‌کنید؟ اگر چنین است، ممکن است کیست پیلونیدال داشته باشید. سایر علائم این بیماری که معمولا در بین مبتلایان مشترک است به شرح زیر است:
- درد در انتهای ستون فقرات
- قرمزی و تورم در ناحیه مقعد
- توده سخت و دردناک در نزدیکی دنبالچه
- تخلیه چرک معمولی یا بدبو از توده (گاهی همراه با خون)
- تب، استفراغ یا حالت تهوع در نتیجه یک آبسه عفونی شدید
چه زمانی برای سینوس پیلونیدال از متخصص کمک بگیرید؟
سینوس پیلونیدال معمولا زمانی که عفونی می‌شود و علائمی ایجاد می‌کند به مراقبت پزشکی نیاز دارد. عفونت معمولا به خودی خود از بین نمی‌رود، بنابراین ممکن است نیاز به جراحی‌های جزئی مختلفی باشد. در اینجا چند علامت وجود دارد که نشان می‌دهد باید در اولین فرصت با پزشک خود تماس بگیرید:
- هر گونه علائم رشد، ضایعه یا کیست در ناحیه بالایی باسن
- خونریزی، تخلیه چرک از ناحیه
- درد، ناراحتی ناشی از رشد
- تورم، حساسیت و قرمزی پوست
- قبلا سینوس پیلونیدال داشته‌اید و متوجه شده‌اید که برگشته است
پزشک شما بر اساس وضعیت پزشکی شما تصمیم می‌گیرد و برخی از گزینه‌های زیر را توصیه می‌کند:
- تخلیه کیست (با استفاده از برش‌های بسیار کوچک)
- روش سرپایی لیزر
- تزریقات (برای کیست‌های جزئی)
- آنتی بیوتیک (فقط یک اقدام موقت)
- جراحی باز (برای برداشتن سینوس یا کیست عفونی)
آیا درمان کیست مویی بدون جراحی ممکن است؟
معمولا تنها راه برای از بین بردن عفونت کیست مویی، ایجاد برش و تخلیه عفونت این عارضه است. بنابراین نمی‌توان از داروها برای ازبین بردن این عارضه کمک گرفت. روش‌های گوناگونی برای جراحی کیست مویی وجود دارد، اما بسیاری از مبتلایان از عمل واهمه دارند و به دنبال راهی برای درمان بدون جراحی این عارضه هستند.
روش درمان کیست مویی با لیزر و بدون جراحی به عنوان بهترین روش‌های درمان این عارضه شناخته می‌شود که به صورت سرپایی (بدون نیاز به بیهوشی) و معمولا در مطب پزشک انجام می‌شود.
لیزر کیست مویی یک روش امن برای درمان این عارضه شناخته می‌شود که تا جایگزین جراحی شده و تاکنون رضایت بیش از ۹۹ درصد بیماران را جلب کرده است.
در عمل سرپایی لیزر کیست مویی با استفاده از اشعه لیزر، اقدام به تخلیه و برداشتن بافت بیماری می‌کنند. برشی که در روش لیزر ایجاد می‌شود معمولا جزئی است و در مقایسه با عمل جراحی در زمان سریع‌تری ترمیم می‌شود. البته این موضوع به میزان پیشرفت عفونت و وسعت بیماری هم وابسته است.
بیمارانی که ترس از عمل جراحی و اتاق عمل دارند یا نگران عودهای مکرر یا عوارض جراحی هستند، روش لیزر درمانی را انتخاب می‌کنند. درمان کیست مویی با لیزر، با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و مدت زمان انجام آن کمتر از ۳۰ دقیقه است و بیمار بلافاصله بعد از عمل می‌تواند به منزل برگردد.
خدمات درمان کیست مویی با لیزر و بدون جراحی در درمان کلینیک به بیماران ارائه می‌شود.
مراقبت‌های بعد از عمل لیزر کیست مویی
رعایت تمامی موارد زیر در دوران نقاهت بعد از عمل لیزر به ترمیم سریع‌تر زخم‌ها کمک ویژه‌ای می‌نماید:
- مصرف داروهای آنتی بیوتیک و مسکن به طور کامل و طبق دستور پزشک
- پرهیز از نشستن طولانی و ایجاد فشار در ناحیه زخم (استفاده از بالش‌های دوناتی شکل هنگام نشستن)
- استفاده از توالت فرنگی
- خوابیدن به روی پهلو یا شکم
- رعایت بهداشت و تعویض مرتب پانسمان
- از بین بردن موهای زائد (در برخی از موارد جراح موهای لبه زخم را می سوزاند تا از رشد موها به داخل جلوگیری کند)
- داشتن تحرک کافی
- مصرف ویتامین C و میوه‌هایی مثل آناناس با افزایش سرعت ترمیم زخم کمک ویژه‌ای می‌کنند.
- از لباس زیر نخی و گشاد استفاده کنید.
- در هفته‌های اول از بلند کردن اجسام سنگین یا ورزش‌های شدید خودداری کنید.
- به مدت ۶ تا ۸ هفته دوچرخه سواری نکنید.
- تا زمانی که زخم شما به طور کامل خوب نشده است، شنا نکنید.
علل و عوامل خطر کیست پیلونیدال
برخی معتقدند موهای رشد کرده (موهای شل که دوباره وارد پوست می‌شوند) محرک هستند. سپس پوست به گونه‌ای به مو واکنش نشان می‌دهد که انگار یک جسم خارجی است و یک کیست در اطراف آن تشکیل می‌دهد.
سایر عواملی که ممکن است خطر ابتلا به کیست پیلونیدال را افزایش دهد به شرح زیر است:
- چاق بودن
- کم تحرکی
- کار در شغلی که مستلزم نشستن طولانی است (مانند رانندگی با کامیون)
- داشتن موهای زائد بدن و پرمویی
- داشتن موهای سفت یا درشت
- عدم رعایت بهداشت
- گاهی اوقات، کیست مویی ارثی است
ناشناس
۱۹ آبان ۱۴۰۱ در ۱۰:۲۸ ق٫ظ