در کوچههای این روستا اثری از رد پای خودروها دیده نمیشود. مردم روستا، زندگی و آداب و رسوم گذشته را همچنان حفظ کردهاند. اهالی روستای ایستا شناسنامه ندارند و جزو آمار جمعیت ایران به حساب نمیآیند. هیچگونه خدمات دولتی را دریافت نمیکنند. جایی که هرگونه امکانات دنیای جدید را نمیپذیرند.