رشد جمعیت در گرو کاهش قیمت مسکن

اگرچه رشد جمعیت و تصمیم خانوارهای ایرانی به فرزندآوری به عوامل متعددی مانند سطح درآمد خانوار، میزان و تراز دخل و خرج و اختلافات طبقاتی بستگی دارد اما در ایران، این تصمیم با قیمت مسکن و هزینه‌های مربوط به آن نمود پیدا می‌کند.

به گزارش مجله دلتا باتوجه به اینکه بخش زیادی از جمعیت کشور در کلانشهرها ساکن هستند. افزایش قیمت مسکن را نمی‌توان یک عامل فرعی در رفتار جمعیتی دانست.

نقش مسکن در جمعیت‌سازی

کارشناسان مسکن با استناد به آمارهای رسمی از تحولات جمعیتی کشور و تجربیات جهانی معتقدند که افزایش شدید قیمت مسکن به میزان زیادی منجر به کاهش نرخ باروری شده است. در نقطه مقابل نیز، برخی بر این باورند که به دلیل وجود سایر شاخصه‌های قوی‌تری چون تحولات فرهنگی و اجتماعی برای فرزند‌آوری، وضعیت مسکن، تاثیری ضعیف‌تری بر رشد جمعیت خواهد داشت.

براساس آمار، میزان زاد و ولد از یک میلیون و ۵۲۷ هزار نفر در سال ۹۵ به یک میلیون و ۳۶۶ هزار نفر در سال ۹۷ رسیده که این میزان افت، بیشترین کاهش زاد و ولد در طول تاریخ ایران محسوب می‌شود. با شواهد کنونی از روند نرخ جمعیت انتظار می‌رود نرخ رشد جمعیت در سال‌های آینده حتی منفی شده و بر بخش‌های اقتصادی کشور تاثیرات سویی داشته باشد.

تاثیر مسکن بر دیگر بخش‌های اقتصادی

با توجه به آنکه معیشت اکثر مردم روستا از طریق کشاورزی، دامداری و دامپروری است و از طرفی والدین در روستا ها بر اساس یک سنت برای کمک‌  و یاری بیشتر به خصوص در دوران پیری نیازمند فرزند بیشتر هستند، کنترل صحیح عوامل طرف عرضه و تقاضای مسکن، باید به کمک کاهش قیمت مسکن در مناطق روستایی و در پی آن رشد جمعیت جهت رونق بخشیدن به فعالیت‌های کشاورزی، دامپروری و افزایش تولید، بیاید.

آنچه به‌صورت قوی منجر به کاهش نرخ زاد و ولد و باروری به‌ ویژه در کلانشهرها در سال‌های گذشته شده به افزایش شدید قیمت مسکن و ناتوانی خانوارها از تامین زیربنای مورد نیاز برای سکونت خود و فرزندان برمی‌گردد.