بیماری بیش فعالی میتواند مجموعهای از چالشهای مختلف را در زندگی بیمار ایجاد کند. با اینحال مهمترین چالش، برای مبتلایان به این اختلال، ایجاد یا حفظ یک رابطه عاطفی است. این بیماری یک نوع اختلال عصبی است و میتواند باعث بروز مشکلات زیادی از جمله پریشانی در روابط، عدم درک متقابل، و فراموشی در بیمار شود. متأسفانه، به علت چنین مشکلی، گاهی اوقات حتی روابط دوستانه هم میتواند از بین برود. درک تاثیرات بیماری ADHD ( بیش فعالی ) در بزرگسالان میتواند به جلوگیری از خراب شدن روابط عاطفی کمک کند.
درک بیماری بیش فعالی
به گزارش مجله دلتا برگرفته از اینفوسلامت؛ بسیاری از مردم در طول زندگی خود درباره بیش فعالی مطالبی شنیدهاند. این بیماری بهعنوان اختلال کمبود توجه نیز شناخته میشود. درک دقیق این بیماری و اینکه ممکن است باعث ایجاد چه مشکلاتی در زندگی بیماران شود، میتواند کمک زیادی برای فرد مبتلا و وابستگان آنها باشد. این بیماری بسیار شایع است و اکثر مردم در طول زندگی خود آنرا به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، تجربه کردهاند. اکثر مبتلایان این مشکلات را تجربه میکنند: عدم تمرکز، نداشتن انگیزه، ناتوانی در مدیریت، نداشتن نظم و عدم کنترل زمان.
مشکلات بیش فعالی در روابط
یک فرد ممکن است در شریک بیش فعال خود این مشکلات را تشخیص دهد: افکار منفی، عدم اعتمادبهنفس، شرم از شکستهای گذشته. در نظر داشته باشید که تمام این افکار میتواند باعث شدت گرفتن عدم تمرکز شود و ممکن است فرد مبتلا به بیش فعالی به سختی متوجه فردی که با او در رابطه است، شود؛ حتی ممکن است ناخواسته او را نادیده بگیرد. این اتفاق میتواند باعث عدم اعتماد به احساسات شود و رابطه را به شکل جدی تحت تاثیر قرار دهند.
بیش فعالی و ازدواج
بیشفعالی میتواند فشار بیشتری را در ازدواج ایجاد کند. با گذشت زمان، همسر فرد بیشفعال متوجه میشود که تمام بار زندگی بر دوش اوست. وظایف پدر و مادری، مسئولیت مالی، مدیریت خانه، حل مشکلات خانواده و انجام کارهای خانه.
قبول این مسئولیتها میتواند باعث تغییر نقش همسر در زندگی شود. اگر ازدواج به یک رابطه پدر و مادری تبدیل گردد، پویایی جنسی را از بین میبرد و این وضعیت میتواند منجر به طلاق شود. اگر همسر شما مبتلا به بیشفعالی است، همکاری با هم بسیار مهم است. هنگامیکه تحمل شرایط برایتان دشوار شد، حتماً به مشاور مراجعه کنید.
سخن آخر
برای کمک به شریک زندگی خود علاوهبر همدردی، باید او را به همکاری و کار تیمی تشویق کنید. همچنین اگر فکر میکنید درمان با دارو میتواند به کاهش برخی علائم تشدید این بیماری کمک کند، اقدام کنید.
باید گفت که ارتباط با مبتلایان به بیشفعالی هرگز آسان نیست، اما بههیچ وجه به این معنا نیست که محکوم به شکست شده اید. راهکارهایی از قبیل مصرف دارو، تلاش برای تقویت ارتباطات، توجه متقابل به یکدیگر و تعهد به تقسیم عادلانه مسئولیتها میتواند به حفظ رابطهای بادوام، قوی و سالم کمک کند.
الهی
۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۶:۴۵ ق٫ظ
☆
امیری
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۱:۵۵ ق٫ظ
عالی بود
زهرا نوری درخشان
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۹:۱۳ ق٫ظ
ممنونم
رسا
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۱:۴۵ ق٫ظ
واقعا جالب بود
ممنون بابت مطالب جالبتون
زهرا نوری درخشان
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۹:۱۳ ق٫ظ
از توجه شما خواننده گرامی به مجله دلتا سپاسگزاریم.