چگونه هپاتیت ویروسی را تشخیص دهیم؟

هپاتیت ویروسی از جمله شایع‌ترین علل بیماری‌های کبدی در جهان شناخته می‌شود که به نوع عفونت بدنی وابسته است. برای تشخیص این بیماری معمولاً باید به آزمایشگاه مراجعه کنید تا از خونتان نمونه گرفته و آزمایش شود.

هپاتیت در واقع، نوعی التهاب کبدی است که علاه بر عفونت ویروسی، علل دیگری نیز دارد. برای مثال، بیماری‌های خودایمنی یا مصرف بیش از حد سمومی مثل الکل یا داروها.

علایم شایع هپاتیت ویروسی

علایم این بیماری شامل خستگی، علایمی شبیه آنفلوانزا، ادرار تیره رنگ، مدفوع رنگ پریده، درد شکم، از دست دادن اشتها، کاهش وزن غیر طبیعی و زردی پوست و چشم‌ها می‌شوند.

پیشگیری از هپاتیت ویروسی چگونه ممکن است؟

طی ۳۰ سال اخیر پیشگیری از این بیماری با ساخت و تهیه واکسن برای دو ویروس A و B از ۵ ویروس مولد هپاتیت محقق شده است. این دو نوع از هپاتیت در جهان سبب مرگ و میر بالایی می‌شوند. تحقیقات نشان می‌دهد که هپاتیت A در بیشتر کشورهای در حال توسعه شیوع بالایی که با استفاده از واکسن می‌توان به پیشگیری از آن کمک بزرگی کرد.

واکسیناسیون در برابر هپاتیت را باید از دوران شیرخوارگی و کودکی آغاز کرد. واکسیناسیون کودکان در برابر هپاتیت B در کنار واکسیناسیون گروه‌های پرخطر و جوانان نیز می‌تواند در این زمینه نقش مؤثری داشته باشد.

اگر طی ۶ ماه گذشته به هپاتیت ویروسی دچار شده‌اید و در مرحله حاد آن به سر می‌برید، از خوردن مشروبات الکلی اجتناب کنید؛ زیرا الکل میزان فشار بر کبد را بیشتر می‌کند.

دقت کردن به شرکای جنسی به خصوص در مورد ابتلا به هپاتیت B بسیار مهم است. هپاتیت C به سختی از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود؛ ولی تماس خونی منتقل کننده آن است.

درمان هپاتیت ویروسی چیست؟

درمان هپاتیت ویروسی بسته به نوع و مرحله پیشرفت عفونت متفاوت است. در سال‌های گذشته، درمان‌های خوبی برای انواع هپاتیت B و C پیدا شده است. دقت کنید که اگر مبتلا به هپاتیت هستید، حتماً باید تحت نظر پزشک متخصص بیماری‌های کبد باشید.

مادران باردار و هپاتیت ویروسی

هپاتیت در زنان باردار خطر مشکلات زایمان را به همراه دارد. حتی ابتلا به هپاتیت E طی ۳ ماهه سوم بارداری می‌تواند خطر مرگ را در پی داشته باشد. اگر هم مبتلا به هپاتیت B هستید، پزشک برای محافظت از نوزاد می‌تواند به شما کمک و داروهای ضد ویروس را طی سه ماهه سوم بارداری تجویز کند.

انواع ویروس هپاتیت:

ویروس‌های هپاتیت انواع مختلفی دارند که بسته به نوع آنها درمان‌های مختلفی برایشان در نظر گرفته می‌شود. این هپاتیت که به نام هپاتیت عفونی نیز شهرت دارد، از راه مدفوع و دهان نیز منتقل می‌شود. دوره نهان یا کمون این بیماری یک ماه است و پس از آن، ناگهان علایم زردی پیدا می‌شود .

دست کم ۶ نوع ویروس هپاتیت با نام‌هایی از A تا E شناخته شده است. تمامی این ویروس‌ها کبد را مورد هدف قرار می‌دهند، اما از نظر ساختار، روش‌های تکثیر و انتقال، مدت زمان و نوع بیماری که ایجاد می‌کنند، متفاوت هستند. ویروس‌های هپاتیت A و B جزو ویروس‌های کلاسیک هستند و ویروس‌های هپاتیت C ،G ،E و D  ویروس‌های هپاتیت غیر A محسوب می‌شوند.

هپاتیت ویروسی باعث بروز علایمی مانند زردی و رهایی آنزیم‌های کبدی خواهد شد. این بیماری به دلیل ویروسی بودن، به شدت قابل انتقال است.

هپاتیت‌های ویروسی، بیماری مزمن کبدی ایجاد نمی‌کنند و به ندرت کشنده هستند؛ ولی باز هم باید آنها را جدی بگیرید! عفونت‌های ویروسی کبد شامل هپاتیت A ،‌B ،‌C ،‌D و E هستند.

هپاتیت A:

این هپاتیت ویروسی بیشتر با مصرف غذا یا آب آلوده به مدفوع از شخص آلوده به فرد سالم انتقال می‌یابد. هپاتیت A نوعی بیماری حاد و کوتاه است؛ بر خلاف هپاتیت B،‌C  و D که احتمال زیادی دارد ادامه‌دار و مزمن هستند. معمولاً هپاتیت E حاد و در زنان باردار خطرناک است.

هپاتیت B:

هپاتیت B بر اثر مایعات عفونی بدن‌ مانند خون،‌ واژن یا مایع مِنی‌، مواد مخدر تزریقی،‌ شریک جنسی آلوده یا استفاده اشتراکی از  ریش ‌تراش آلوده انتقال می‌یابد. هپادویروس یا ویروس DNA دار مسبب این نوع بیماری است و از طریق شریک جنسی، خون آلوده یا مادر به جنین منتقل می‌شود. دوره نهان این هپاتیت حدود ۳ ماه است و بعد از آن به آهستگی علایم زردی آشکار می‌شود.

هپاتیت C:

این هپاتیت ویروسی از طریق تماس مستقیم با مایعات بدن آلوده،‌ مصرف داروهای تزریقی و شریک جنسی آلوده منتقل می‌شود. این بیماری جزو شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی جهان است که از طریق خون منتقل می‌شود و بیش از ۱۷۰ میلیون نفر ناقل آن هستند.

هپاتیت D:

هپاتیت ویروسی D که دلتا نیز نام دارد،‌ نوعی بیماری جدی کبدی است که راه های انتقال آن شامل تماس مستقیم با خون آلوده است. این هپاتیت نوع نادری ازهپاتیت است که بدون وجود هپاتیت B تکثیر نمی‌شود. در واقع، تنها در افرادی بروز می‌کند که آلوده به ویروس هپاتیت B هستند.

بین ۵ تا ۱۰ درصد افراد مبتلا به این ویروس دچار بیماری مزمن کبدی می‌شوند. بیشتر از یک سوم جمعیت جهان به ویروس هپاتیت B مبتلا هستند و هر سال نیز حدود ۱ تا ۲ میلیون نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند.

هپاتیت E:

هپاتیت E بر اثر استفاده از آب آلوده منتقل می‌شود و معمولاً در مناطقی که بهداشت ضعیفی دارند، رایج است. علایم این نوع ویروس مشابه هپاتیت A است؛ اما دیرتر بروز می‌کند. این بیماری در ۱ تا ۲ درصد منجر به مرگ می‌شود که حدوداً ۱۰ برابر مرگ و میر ناشی از ویروس هپاتیت A است.

هپاتیت E در زنان باردار شیوع زیادی دارد و در ۲۰ درصد موارد منجر به مرگ می‌شود.

سخن پایانی درباره هپاتیت ویروسی :

هپاتیت ویروسی انواع محختلفی دارند که هر یک از طریق ویروس ولی از راه‌های مختلفی منتقل می‌شوند. تشخیص این بیماری از طریق مراجعه به آزمایشگاه و نمونه گیری خون انجام می‌شود. پیشگیری از آن هم از طریق واکسیناسیون ممکن است. به یاد داشته باشید که اگر مبتلا به این بیماری هستید، حتماً باید تحت نظر پزشک متخصص کبد باشید.

پیشنهاد برای مطالعه: ۷ نشانه که می‌گوید کبد شما در خطر است! را بخوانید.