اینجا آخر دنیاست. این بهترین روایت برای روستای گراگی است؛ روستایی در ۱۰۰ کیلومتری شرق چابهار و نزدیکی مرز پاکستان که محرومیتش بی‌همتاست. با مجله گردشگری دلتا همراه باشید.
محلی‌های دشتیاری می‌گویند روستاهای محروم سیستان و بلوچستان در برابر گراگی‌ها پادشاهی می‌کنند. برای رسیدن به این روستا باید ۵ کیلومتر جاده فرعی خاکی را پیمود؛ جاده‌ای که تا همین چند ماه پیش اصلاً وجود نداشت و اهالی برای رسیدن به روستا باید به کوه و دشت و کمر می‌زدند.
خانه اهالی روستای گراگی
گراگی در بخش دشتیاری قرار دارد. خانه‌های اهالی گراگی از گل و چوب و کپر درست شده است. این منطقه در برخی ماه‌های سال رکورد گرم‌ترین منطقه کشور را در آمارهای هواشناسی می‌زند. ۲۰۰ نفر مرد، زن و کودک در دمای ۴۸ درجه‌ای باید در کپر زندگی کنند.
خدمات در دسترس روستای گراگی
تنها خدمات دولتی که به اهالی گراگی رسیده است، برق‌رسانی و یک جاده فرعی خاکی است که با پیگیری‌های مکرر شورا و با هزار مشقت انجام شده است. اما این امکانات هم چندان به کار روستاییان نمی‌آید؛ چراکه آنها توان مالی برای خرید وسایل سرمایشی در این دمای بالا و گرما را ندارند.
خشکسالی‌های مکرر
مردم گراگی مانند خیلی از روستاهای دیگر دشتیاری در سال‌های نه‌چندان دور کشت و زرع می‌کردند؛ همان سال‌هایی که دشتیاری به‌خاطر کشت عمده‌اش هندوستان کوچک ایران بود. اما حالا با خشکسالی‌های ۲۰ ساله پی‌در‌پی «دشت بی‌یار» شده است.
مدرسه کپری
با گشتی در روستا حرف‌های رئیس شورا ثابت می‌شود. مردم گراگی فراموش شده‌اند. خیلی از کودکان این روستا حتی در طول عمرشان یک بار هم به شهر نرفته‌اند و حتی تلویزیون را ندیده‌اند. به راستی اینجا «آخر دنیاست.»
وضعیت آبرسانی روستای گراگی
تانکرهای آبرسانی سیارِ آب و فاضلاب روستایی روزانه با راه دسترسی درست شده به روستا ۱۵ لیتر آب سهمیه هر نفر را حمل می‌کنند، با این ۱۵ لیتر هر روستانشین گراگی هم باید بخورد، هم بشوید و هم اگر شد استحمام کند.
سوء تغذیه در روستای گراگی
مردم گراگی با بررسی‌هایی که انجام شده سوء تغذیه هم دارند و همین سوء تغذیه‌شان موجب می‌شود رمقی برای کار و فعالیت نداشته باشند. اگر به مطالب جالب گردشگری علاقه دارید، تپه صلیب، رمزآلودترین مکان دنیا را بخوانید.
وضعیت شناسنامه مردم روستا
برای گرفتن شناسنامه برای کودکان گراگی که از پدرانی شناسنامه‌دار هستند و چند سال پیش پدرانشان شناسنامه گرفته‌اند باید یک پروسه طولانی در مرکز استان طی شود. مردم گراگی به‌دلیل عدم تمکن و توانایی برای آمدن به شهر نمی‌توانند این پروسه را طی کنند؛ بنابراین بی‌هویت و در حاشیه مانده‌اند.
پیشنهاد مطالعه: برای دیدن مطالب بیشتر از گردشگری شهر عجیبی که مردم آن سنگ شدند! را بخوانید.
منبع: سلامت نیوز
ناشناس
۲۷ فروردین ۱۴۰۲ در ۹:۲۳ ب٫ظ
واقعا این خیلی وحشتناک این که هستی ولی کسی از وجودت خبر دار نیست خیلی غم انگیز
مونا اصفهانی
۲۹ فروردین ۱۴۰۲ در ۱۰:۰۰ ق٫ظ
بله خیلی
ناشناس
۵ فروردین ۱۴۰۲ در ۵:۱۰ ق٫ظ
ناشناس
۱ فروردین ۱۴۰۲ در ۱۰:۴۳ ب٫ظ
ناشناس
۱ اسفند ۱۴۰۱ در ۷:۵۱ ق٫ظ
مونا جان بهت غبطه میخورم اگر به این مکان‌ها رفتی
مونا اصفهانی
۲۷ اسفند ۱۴۰۱ در ۲:۴۳ ب٫ظ
نه متاسفانه نرفتم. من هم مانند شما خواندم فقط
فرزانه
۱ اسفند ۱۴۰۱ در ۷:۵۰ ق٫ظ
واقعا شرمنده شدم در ایران جاهایی هست که آب و خانه و حتی شناسنامه و غیره ندارن مسئولین کجا هستند
ناشناس
۲۱ بهمن ۱۴۰۱ در ۲:۴۹ ق٫ظ
زمانی که برای تعدادی از اهالی شناسنامه صادر می کردن برق رسانی و جاده کشی میکردن فهمیدن که اوضاع از چه قرار هست.ولی به‌خاطر اجرای برنامه هایی که من وشما نباید درجریان باشیم اهالی محترم این روستا باید تقاص پس بدن. هرسال تعداد بسیاری پزشک و پیراپزشک به صورت جهادی به مناطق محروم سفر میکنن پس چرا اینجا از قلم افتاده؟ کمی باهم اندیشه کنیم.
ناشناس
۲۰ بهمن ۱۴۰۱ در ۸:۱۸ ق٫ظ
ناشناس
۲۰ بهمن ۱۴۰۱ در ۰:۱۸ ق٫ظ
ناشناس
۱۹ بهمن ۱۴۰۱ در ۵:۳۵ ب٫ظ
ناشناس
۱۸ بهمن ۱۴۰۱ در ۶:۳۷ ق٫ظ
ali
۱۸ بهمن ۱۴۰۱ در ۴:۱۶ ق٫ظ
ناشناس
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۰:۳۷ ب٫ظ
مقصر مسئولان هستند که وضعیت اینطور
🇮🇷ایران همه فصلت نوبهاران
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۷:۱۵ ب٫ظ
سلام تنها راه نجات این کپر نشینان مسکین و آسیب دیده گرفتن آمار جمعیت و نفوس از ایشان و با یک برنامه ریزی مدون آنها را از این منطقه به یک مکان دارای مقادیر اولیه زندگی با هزینه‌های فورس ماژور دولت که برای سیل زدگان و زلزله زدگان صرف می‌شود انتقال دهند و زمین‌های کشاورزی اجاره به شرط تملیک مدت دار به آنها ارائه دهند مثلاً ۱۰ ساله که دراین مدت هم دیون خود را اعم از زمین و کاشانه رفع اثر می‌کنند هم عزت نفس از دست رفته خود را بدست خواهند آورد در نهایت ایشان هم وطنان ما هستند و که گرفتار شده اند
مونا اصفهانی
۱۸ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۰:۰۰ ق٫ظ
ممنون از نوشتن نظرتون
عاطفه
۱۹ بهمن ۱۴۰۱ در ۰:۱۲ ق٫ظ
بنظرم تنها راه نجاتشون رها کردن صندلی ریاسته و آمدن افراد باسواد ودلسوز. بقیه اش خودکار درست میشه👍
یاری
۲۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۶:۲۸ ب٫ظ
وای بر ما که هموطنانمون ور مضیقه باشند
ناشناس
۲۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۶:۳۰ ب٫ظ
وای بر مسلمونی ما
ناشناس
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۲:۲۷ ب٫ظ
تجسس
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۵۰ ق٫ظ
وقتی کلمه حق وحقیقت به میان بیاد منتشرنمیشه ولی خدا قاضی هست نه مسیولین
تبعیض
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۴۹ ق٫ظ
آیابرای رای گیری به این روستا نرفته اند یاندیده اند بعدفراموش میشوند
مونا اصفهانی
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۲:۴۰ ب٫ظ
ممنون از نوشتن نظرتون
ناشناس
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۸:۱۱ ق٫ظ
عاطفه
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۲:۳۱ ق٫ظ
واااای خدایااا….
مونا اصفهانی
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۹:۰۹ ق٫ظ
😔😔😔
ناشناس
۱۶ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۵۰ ب٫ظ
کاش از طریقی ، مثل کمیته امداد ، به وضعیت و نیازهای ضروری آنها رسیدگی شود .
مونا اصفهانی
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۹:۱۱ ق٫ظ
امیدواریم. خیلی تلخه
مهر آب
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۰:۳۸ ب٫ظ
گل گفتی خدا خیرت بده صحبت درستی هست، وبجای.چون کمیته امداد امام خمینی(.ره)قادرهست
ناشناس
۱۶ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۴۸ ب٫ظ
ناشناس
۱۶ بهمن ۱۴۰۱ در ۷:۰۹ ب٫ظ
ناشناس
۱۶ بهمن ۱۴۰۱ در ۲:۵۹ ب٫ظ
عالیه هست
مونا اصفهانی
۱۶ بهمن ۱۴۰۱ در ۴:۵۸ ب٫ظ
ممنون از حضور شما🌹
محمد
۱۷ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۵۲ ق٫ظ
ممنون که بیچاره هستند. بگو فقط شعار عدالت علی
ناشناس
۱۶ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۰۷ ق٫ظ