موزه مارپیچی در نروژ

موزه مارپیچی در نروژ، طراحی شده توسط شرکت بیگ، دارای معماری مدرن است. در این بخش از مجله دلتا، شما را بیشتر با این موزه آشنا می‌کنیم.

هیپنوتیزم می شوید

طراحی این موزه به صورت پیچشی، طرحی عجیب است بین انواع طراحی های مارپیچی و هندسی که در نروژ یافت می‌شود. در سال ۲۰۱۱ گروه طراحی بیارکه اینگلس، که با نام بیگ نیز شناخته می‌شود، پیشنهاد تلفیق یک پل پیچشی با موزه هنری را در اطراف اسلو  واقع در نروژ مطرح کرد. این پل برای دسترسی از یک سوی رودخانه پر پیچ و خم راندسلوا به سمت حاشیه دیگر طراحی شد.

اکنون پس از گذشت هشت سال، ساخت این سازه به اتمام رسیده است. این پل به عنوان اثری با معماری خاص و یک موزه گالری هنری محسوب می‌شود. این پروژه “تابیده” نامیده شد؛ موزه تابیده. پل مارپیچی مذکور در جوناکر، منطقه ایی جنگلی حدود ۴۳ مایل دورتر از پایتخت واقع شده است. فضای اشغالی تخمین زده شده ۱۰۰۰ متر مربع است. بازدیدکنندگان برای عبور از عرض رودخانه امکان قدم زدن بر روی این زیرساخت کاربردی را دارند. همچنین می‌توانند از داخل پارک، به عنوان یک مجسمه ی عظیم، این سازه را تحسین کنند.

پل هیبریدی و موزه مارپیچی

بیارکه اینگلس میگوید این پل  یک پل هیبریدی یا پیوندی است. ترکیبی از معماری های سنتی در کنار یکدیگر؛ موزه، پل و مجسمه بزرگ قابل سکونت. اگر به این اثر به عنوان یک پل نگاه کنیم، دو حاشیه ی رودخانه را با چرخش نود درجه به هم مرتبط کرده است. رودخانه از میان بزرگ ترین پارک مجسمه اروپا می‌گذرد. اما چنانچه آن را یک موزه در نظر بگیریم، متوجه خواهیم شد که دو فضای متمایز را به هم متصل کرده است؛ یک گالری عمودی درونی و یک گالری افقی از نمای پانورامای سراسر رودخانه در بخش خارجی. هم چنین فضای سومی نیز از تلفیق این دو گالری ایجاد شده است، که تفسیری آشکار از اسم انتخاب شده است. فضای سوم در واقع همان نمای تابیده بیرونی است. پل همانند مجسمه ای بین سایر مجسمه های موجود در پارک است.

در قسمت میانی سازه شاهد پیچش نود درجه هستیم. این چرخش ساختاری باعث به وجود آمدن منظره ای دو گانه در داخل موزه شده است. با این چرخش ساده در ساختمان موزه عابران از سطح پایینی یک سمت رودخانه به تپه هایی در بخش شمالی پارک هدایت می‌شوند.

ساختمان موزه

این سازه از پنل های آلومینیومی چهل سانتیمتری و ترکیب بندی کرکره ای تشکیل شده است. پنل ها به گونه پشت هم ردیف شده اند تا بتوانند پیچش مدنظر را ایجاد کنند. ورودی جنوبی موزه، با آلومینیوم های شانزده میلیمتری شکل گرفته است. ساختمان به گونه ای احداث شده است که فضای اطراف را بازتاب دهد. زمانی که به قسمت خمیدگی نگاه می‌کنید، بازتاب طبیعت را روی پنل های آلومینیومی مشاهد می‌کنید. بازتاب درختان بر ساختمان این موزه، و همچنین انعکاس جریان رودخانه در قسمت تحتانی جلوه کاملی از هم رنگ شدن با طبیعت در این سازه است.

اینجا مکانی خاص برای ارائه و نمایش هنر است. دیوارهای موزه از کف تا سقف شیشه ای هستند. بازدیدکنندگان می‌توانند جنگل روبرو را بدون مزاحمت های بصری تماشا کنند. نوری که بی واسطه از بیرون به درون بازتاب می‌شود، با توجه به زمان های مختلف روز، تجربه متفاوتی را برای تماشاگران آثار هنری داخل گالری ایجاد می‌کند.