حتماً تابهحال اسم آنتیاکسیدانها به گوشتان خورده است؛ اما آیا میدانید آنتی اکسیدان چیست و چه نقشی در بدن دارد؟
به گزارش مجله دلتا؛ وقتی صحبت ازسلامتی است پای آنتی اکسیدان به میان میآید.انکار شدنی نیست که آنتیاکسیدانها برای سلامت شما فوقالعاده مفید هستند.
خاصیت اصلی آنتیاکسیدانها توانایی آنها در مبارزه با رادیکالهای آزاد آسیبرسان به بدن شمااست.
وقتی فعلوانفعالات برخی مولکولها با اکسیژن، طی فرآیندی به نام اکسیداسیون، دچار اختلال میشود رادیکالهای آزاد ساخته میشود. رادیکالهای آزاد اتمهای ناپایداری هستند که برای پایدار کردن خود، از سلولهای دیگر الکترون میگیرند و به آنها آسیب میزنند. ممکن است بعدازآن، سلولهای آسیبدیده نیز تبدیل به رادیکالهای آزاد و منجر به یک زنجیرهی واکنشهای شیمیایی مخرب شوند. به سطح یک سیب بریدهشده که در حال قهوهای شدن توجه کنید. زنجیرهی واکنشهای آسیبرسان که ناشی از وجود رادیکالهای آزاد است درست شبیه آن است.
رادیکالهای آزاد بهطور طبیعی تولید میشوند، چون بخشی از مکانیسم دفاعی بدن است. اگر بدن یک ویروس یا باکتری را شناسایی کند، رادیکال آزاد تولید میکند تا آن را از بین ببرد. وقتی مادهی خارجی از بین رفت، بدن برای خنثی کردن رادیکالهای آزاد آنتیاکسیدان تولید میکند.
اما ممکن است تولید رادیکالهای آزاد به دلایل مختلف از کنترل خارج شوند. آلودگی هوا، دود، خوراکیهای فراوریشده، استرس و حتی اشعهی مضر فرابنفش خورشید همه میتواند سبب تولید بیشازحد رادیکالهای آزاد شده که منجر به استرس اکسیداتیو میشوند. اینجا است که آنتیاکسیدانها اهمیت پیدا میکنند
آنتی اکسیدان ها در مقابل رادیکالهای آزاد
آنتیاکسیدانها با خنثی کردن آثار اکسیداسیون، زنجیرهی آسیبرسان واکنشهای ناشی از وجود رادیکالهای آزاد را متوقف میکنند، ازاینرو نام آن را آنتی اکسیدان (ضد اکسیدان) گذاشتهاند. آنتیاکسیدانها برای این کار، الکترون ازدسترفتهی رادیکال آزاد را به آن میدهند، بدون اینکه خودشان تبدیل به رادیکال آزاد شوند.
مشکل این است که به علت وجود عوامل خارجی که سبب تولید رادیکالهای آزاد میشود، بدن نمیتواند بهاندازهی کافی آنتیاکسیدان تولید کند تا از پس رادیکالهای آزاد بربیاید. در این وضعیت آسیب سلولی یا حتی مرگ سلول رخ میدهد. این مسئله میتواند فرآیند پیری را سرعت دهد و منجر به بیماری یا حتی سرطان شود. ازاینرو فقدان آنتیاکسیدان باید از طریق رژیم غذایی جبران شود.
آنتیاکسیدانها
آنتیاکسیدان منابع و انواع مختلفی دارد اما آنتیاکسیدانهای خوراکی اصلی شامل این موارد است:
- ویتامین c یک آنتیاکسیدان محلول در آب است که در مرکبات یافت میشود. این ویتامین به ویتامین E کمک میکند به شکل فعال خود بازگردد.
- ویتامین E یک آنتیاکسیدان محلول در چربی است که مدافع اصلی در برابر آنتی اکسیدان است. بهتر است با ویتامین C مصرف شود.
- فلاونوئیدها. بسیاری از مواد دیگر وجود دارد که میتوانند مانند آنتیاکسیدان عمل کنند. با مصرف مقدار مناسبی میوه و سبزیها در هرروز، میتوانید برای مبارزه با رادیکالهای آزاد آسیبرسان در بدنتان بهاندازهی کافی آنتیاکسیدان داشته باشید.
اگر بدن نتواند خودش آنتی اکسیدان تولید کند، رادیکالهای آزاد میتوانند بهسرعت از کنترل خارج شوند و تمام سلولهای بدنتان را از بین ببرند. این مسئله ممکن است منجر به بیماری قلبی، آرتروز، بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و انواع مختلف سرطانها شود.
رادیکالهای آزاد میتوانند فرآیند پیری را نیز سرعت بدهند که بیشترین نمود آن در پوست است. خطوط عمیق، چینوچروکها و لکههای پیری میتواند خیلی زود از ۲۰ سالگیتان پدیدار شود که علت آن ایجاد رادیکالهای آزاد در اثر قرار گرفتن در معرض اشعهی مضر فرابنفش خورشید است. برای همین است که استفادهی موضعی از کرم های حاوی ویتامین E رواج پیداکرده است. ویتامین E میتواند آسیب ناشی از اشعهی فرابنفش را خنثی کند، اما بهخودیخود نمیتواند مانند ضد آفتاب عمل کند. ازاینرو بهتر است هرچه زودتر ویتامین E را در رژیم غذاییتان بگنجانید تا رادیکالهای آزاد را تحت کنترل بگیرید.
شایگان
۶ مرداد ۱۳۹۸ در ۱۰:۰۸ ق٫ظ
عالی
هوشمند
۵ مرداد ۱۳۹۸ در ۷:۳۱ ب٫ظ
عالی
آدینه
۵ مرداد ۱۳۹۸ در ۷:۰۸ ب٫ظ
مطالب خوبی بود
اهورا
۵ مرداد ۱۳۹۸ در ۷:۰۰ ب٫ظ
ممنون عالی
رفیعی
۵ مرداد ۱۳۹۸ در ۶:۵۹ ب٫ظ
ممنون بسیار مفید بود
آقازاده
۵ مرداد ۱۳۹۸ در ۵:۳۴ ب٫ظ
عایه مرسی
آقازاده
۵ مرداد ۱۳۹۸ در ۵:۳۴ ب٫ظ
عالیه توضیح بیشتر بدین
مهدی فراهانی
۵ مرداد ۱۳۹۸ در ۱:۵۸ ب٫ظ
خوب بود ولی کاش درباره منابع آنتی اکسیدان ها بیشتر توضیح میدادید.