برای انقلاب تابستانی آماده هستید؟

انقلاب تابستانی یک رویداد نجومی است که هر ساله در ماه ژوئن (خرداد) رخ می‌دهد. این طولانی‌ترین روز سال از نظر ساعات روز و آغاز رسمی تابستان در نیمکره شمالی است. با ما در مجله اینترنتی دلتا همراه باشید.

زاویه تابش خورشید در بهار و پاییز باعث شکل گرفتن مفاهیمی از قبیل انقلاب تابستانی و اعتدال بهاری می‌شود. در این رویدادها، شیب محور زمین در حداکثر یا حداقل خود قرار دارد و خورشید به بالاترین یا پایین‌ترین نقطه خود در آسمان می‌رسد.

مراسم ویژه انقلاب تابستانی در فرهنگ‌های مختلف

در زمان‌های قدیم، بسیاری از فرهنگ‌ها، مراسم و جشن‌هایی را برای گرامیداشت گذار از بهار به تابستان برگزار می‌کردند. این مراسم در طولانی‌ترین روز سال و به نشانه آغاز تابستان بود و در فرهنگ‌های مختلف در طول تاریخ قابل توجه بوده است. اولین روز اغلب با آیین‌ها، جشنواره‌ها و گردهمایی‌های ویژه‌ای جشن گرفته می‌شود. این جشن اهمیت فرهنگی و معنوی دارد و نماد پیروزی نور بر تاریکی، فراوانی، باروری و سرزندگی طبیعت است.

جشن سلت‌های باستان

سلت‌های باستان جشنواره نیمه تابستان را جشن می‌گرفتند که به عنوان لیتا نیز شناخته می‌شد، تا از فرا رسیدن تابستان استقبال کنند. آن‌ها در این مراسم آتش می‌‌افروختند و به رقص، آواز و ضیافت می‌پرداختند تا خورشید و انرژی حیات‌بخش آن را گرامی بدارند.

یونان باستان

در یونان باستان، پایان بهار با جشن کرونیا که به خدای کرونوس تقدیم می‌شد، برگزار می‌شد. این فستیوال شامل گردهمایی‌های عمومی، مسابقات ورزشی و اعیادی برای جشن برداشت محصول و آغاز تابستان بود.

استون‌هنج

یکی از مشهورترین جشن‌های انقلاب تابستانی در استون هنج، یک بنای ماقبل تاریخ در انگلستان است. هزاران نفر در این مراسم گرد هم می‌آیند تا طلوع خورشید را در کنار سنگ‌ها تماشا کنند. اعتقاد بر این است که این مکان باستانی برای نشان دادن رویدادهای نجومی از جمله همین رویداد ساخته شده است.

ایران باستان

در ایران باستان، انقلاب تابستانی اهمیت زیادی داشت و به عنوان یکی از جشن‌های مهم سال جشن گرفته می‌شد. ایرانیان باستان، به ویژه پیروان دین زرتشت، این رویداد را نقطه عطف مهمی در تقویم شمسی می‌دانستند.

این مراسم در ایران باستان به «تیرگان» یا «جشن تیرگان» معروف بوده است. یک مناسبت شاد برای آغاز فصل تابستان و پیروزی نور بر تاریکی بود. این روز به جشن آب اختصاص داشت که در آیین زرتشتی عنصری مقدس به شمار می‌رفت.

در جشن تیرگان، مردم در کنار رودخانه‌ها، دریاچه‌ها یا دیگر منابع آب جمع می‌شدند تا در جشن‌های مختلف شرکت کنند. آن‌ها پیک‌نیک‌هایی در فضای باز ترتیب می‌دادند، در فعالیت‌های مرتبط با آب شرکت می‌کردند و از موسیقی، رقص و ضیافت لذت می‌بردند. اعتقاد بر این بود که آب دارای خواص تصفیه کننده و شفابخش است و مردم به عنوان نوعی تصفیه و تجدید در آب غوطه‌ور می‌شوند.

یکی دیگر از سنت‌های قابل توجه در دوران تیرگان، بستن نخ یا نوارهای رنگارنگ به درختان نزدیک منابع آب بود. اعتقاد بر این بود که این نوارها حاوی دعاها و آرزوهای فراوانی، باروری و محافظت هستند. همچنین تقدیم میوه، گل و سایر هدایا به نیروهای الهی مرتبط با آب رایج بود.

جشن تیرگان نشان دهنده ارتباط عمیق ایرانیان باستان با عناصر طبیعی به ویژه آب بود. زمان سپاسگزاری از نعمت‌های طبیعت و طلب برکت برای فصلی پربار و پربار پیش رو بود.

اگرچه آیین‌ها و آداب و رسوم خاص تیرگان ممکن است در طول زمان متحول شده یا تحت تأثیر فرهنگ‌های مختلف قرار گرفته باشد، اما جوهره جشن انقلاب تابستانی به عنوان زمان شادی، تجدید و پیوند با طبیعت، بخشی جدایی‌ناپذیر از میراث فرهنگی ایران است.

پیشنهاد مطالعه: زمان از کجا آغاز شد؟ را بخوانید.