کنگوکوما ، معمار برجسته ژاپنی است و در این نوشتار که تالیف دکتر ابراهیم یوسفی است، به ویژگی های هنر معماری او خواهیم پرداخت.
به گزارش مجله دلتا، فرایند مدرن شدن یک جامعه سه مرحله افراط و تفریط را می گذراند تا به تعادل برسد و تعادل، باعث می شود تقلید های کورکورانه به پایان رسیده و جامعه تلاش می کند رفتار خود را مطابق با نیاز آن دوره باز تعریف کند و بسازد.
به همین سبب کشور ژاپن ومعماران ژاپنی، در تلفیق فرهنگ و سبک زندگی با معماری مدرن موفق و زبانزد هستند. یکی از معماران موفق ژاپنی پرفسور کنگوکوما است.
کنگوکوما کیست؟
کنگوکوما، فارغ التحصیل مدرسه معماری توکیواست که به طور مداوم با معماران مطرح ژاپنی مانند شیگرو بان مقایسه می شود.
او در سال ۱۹۵۴ در یوکوهاما به دنیا آمد وتا پایان دوره دبیرستان در مدرسه ایکوگاکونن به تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۷۹از دانشگاه توکیو در رشته ی معماری فارغ التحصیل شد.
کنگوکوما سپس به عنوان محقق به دانشگاه کلمبیا آمریکا رفت و به فراگیری بیشتر علم معماری مدرن در آن کشور پرداخت و پس از سه سال کاردر استودیو معماری اسپیشال دیزاین، استودیو معماری خود را در سال ۱۹۹۰ به نام کنگوکوما وهمکاران راه اندازی کرد.
او در استودیو خود با همکاری دانشگاه های کلمبیا و ایلی نویز مطالعاتی گسترده را با موضوع تعریف معماری مدرن ژاپن آغاز کرد و هم اکنون در استودیو های او در شهرهای توکیو و پاریس بیش از ۱۵۰ معمار مشغول به کار هستند و وظیفه طراحی پروژه های معماری با رویکرد معماری مدرن ژاپن در سراسر دنیا را بر عهده دارند.
فلسفه معماری کنگوکوما با رویکرد بازتعریف معماری ژاپنی متناسب با نیازهای قرن ۲۱ است و مقالات متعددی در این باره به زبانهای فرانسه و انگلیسی تالیف کرده است.
با تماشای آثارکنگو کوما متوجه ویژگی های بارز این طراح خواهیم شد. یکی از این ویژگی ها، طبیعت گرایی این معمار است. در اغلب آثار وی بافت چوبی خام به وفور دیده می شود که با فرم های مختلف و در ابعاد گوناگون به خوبی قابل تشخیص است. به طور کلی فنگ شویی و تاکید بر جریان یافتن انرژی از دیگر ویژگی های معماری این معمار ژاپنی است. او اساس طراحی خود را بر پایه سادگی و مینیمالیسم بنیان نهاده و به همین شیوه تلاش می کند با استفاده از شیشه در نماهای بیرونی نگاه مخاطبان را به سمت فضای داخلی جلب کند.
بی تردید درون گرایی از ویژگی های مشخص بوداییسم و مراقبه عرفانی است که بر ساخت و نمایش زیبایی های درون تاکید دارد و این ویژگی در معماری سایر معماران برجسته ژاپنی مانند تادائو آندو نیز بسیار دیده می شود. به طور کلی آنچه هنر معماری معماران شرقی را از معماران مدرن غرب متمایز می کند، حجم و عمق محتوای آثار و فلسفه عمیقی است که در کار آن ها وجود دارد. اتفاقی که در معماری غربی بیشتر با جریان ها و موج های فکری کم عمق ایجاد می شود اما در ژاپن بر پایه فلسفه اعتقادات و فرهنگ غنی شرقی است.
برای دیدن مطالب بیشتر در مورد معماری های خاص ، دکوراسیون داخلی و محوطه سازی از مجله دلتا دیدن کنید.
