سندرم دست‌ بی قرار چیست؟

علائم رایج سندرم دست بی قرار

• احساس سوزش هنگام استراحت
• احساس نیاز به حرکت دادن دست‌ها
• خارش
• احساس سوزن سوزن شدن در دست‌ها

با حرکت دادن دست‌ها، تسکین احساس می‌شود. علائم به طور معمول هنگامی که فرد در حالت نشسته یا خوابیده قرار دارد، به ویژه شب در زمان خواب تشدید می‌شوند. این شرایط به اختلالات خواب و بی‌خوابی می‌انجامد. اگر شب به خوبی نخوابید، روز بعد انرژی و توانایی کافی برای انجام کار‌های خود را نخواهید داشت. احساس سرگیجه در طول روز نیز شایع است. اگر علائم افزون بر شب، در طول روز نیز پدیدار شوند، این به معنای آن است که شرایط پیشرفت کرده و وخیم‌تر شده است. بنابر برآورد‌های صورت گرفته، تقریبا ۵۰ درصد بیمارانی که از سندرم دست بی قرار رنج می‌برند، به سندرم پای بی‌قرار نیز مبتلا می‌شوند.

شدت سندرم در سه حالت خفیف، متوسط و شدید دسته‌بندی می‌شود.

دلایل احتمالی سندرم دست بی قرار

دلیل اصلی بروز این شرایط نامعلوم و باور بر این است که تحریک‌پذیری نامنظم در کل نخاع یا بخش‌های مشخص از ستون فقرات، به حرکات گاه و بی‌گاه دست و پا منجر می‌شود. همان‌طور که گفته شد، کمبود آهن یا مشکلات در جذب آهن نیز می‌توانند به بروز این سندرم منجر شوند.

عوامل تحریک کننده

برخی عوامل می‌توانند سندرم را تحریک کنند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کمبود خواب
• مصرف الکل
• کم‌خونی ناشی از فقر آهن
• نارسایی کلیوی
• دیابت
• اختلال عصبی محیطی
• بیماری پارکینسون
• استفاده از برخی دارو‌ها مانند دارو‌های ضدافسردگی، دارو‌های ضد روان‌پریشی، دارو‌های ضد آلرژی و دارو‌های ضدالتهاب
• بارداری، به ویژه در سه ماه آخر بارداری

چگونه سندرم دست بی قرار را مدیریت کنیم؟

هدف درمان در موارد سندرم دست بی قرار و همچنین سندرم پای بی‌قرار، کاهش علائم از طریق کاهش تکرار و شدت آن است. اگر علائم کاهش یابند، فرد می‌تواند خواب بهتری داشته باشد. درمان به شرایط هر فرد وابسته است و با توجه به عوامل تحریک‌کننده می‌تواند متنوع باشد. از گزینه‌های درمانی احتمالی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مصرف دارو طبق تجویز پرشک

تجویز دارو‌هایی مانند عوامل دوپامینرژیک برای درمان این سندرم شایع است؛ زیرا آن‌ها سطوح دوپامین را کاهش می‌دهند و از این طریق کار می‌کنند. از دارو‌های دیگر که برای درمان تجویز می‌شوند، می‌توان به ضد تشنج‌ها و لوودوپا اشاره کرد.

مصرف مکمل‌های دارویی

مکمل‌هایی مانند مکمل‌های آهن، منیزیم و فولات می‌توانند شدت و سختی سندرم را کاهش دهند.

محدود کردن مصرف تنباکو و کافئین

بر آن‌چه مصرف می‌کنید باید نظارت داشته باشید و مصرف تنباکو، کافئین و الکل را محدود کنید. اگر از سندرم دست بی قرار رنج می‌برید، باید به‌خصوص پس از ساعت ۶ بعدازظهر به طور کامل از مصرف این مواد پرهیز کنید.

الگوی خواب منظم

یک الگوی خواب منظم داشته باشید که علائم سندرم تا حد امکان کاهش یابند. در زمانی مشخص به تخت‌خواب بروید و در ساعتی مشخص از خواب بیدار شوید. کار خود را به تخت‌خواب نبرید یا با تلفن همراه خود کار نکنید. برای افزایش کیفیت خواب در اتاقی با دمای مناسب بخوابید. شما می‌توانید سابقه شرایط خواب خود را ثبت کنید تا ردیابی الگوی خواب تسهیل شود.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با دمنوش‌های خواب‌آور، “۵ دمنوش برای داشتن خواب راحت” را مطالعه کنید.

ماساژ دست‌ها

دست‌های خود را ماساژ دهید؛ زیرا ماساژ می‌تواند به کاهش علائم سندرم دست بی قرار کمک کند.

ورزش منظم

ورزش منظم و کشش عضلانی طی روز، می‌تواند به کنترل و پیشگیری از سندرم در طول شب کمک کند. شما می‌توانید حتی پیش از خواب نیز حرکات کششی را انجام دهید.

همچنین حمام یا دوش گرم یا سرد نیز می‌تواند برای برخی افراد مفید باشد.