اثبات معامله به قصد فرار از دین

گاهی بین افراد معامله‎ای انجام می‎شود که خریدار و فروشنده نیت انجام آن را نداشته‎اند و همچنین قصد مشترکی هم وجود نداشته و نیز مالی هم رد و بدل نشده است. به گزارش مجله دلتا در چنین شرایطی که دو طرف ارکان معامله را رعایت نکرده‎اند، معامله صوری است و دادگاه می‎تواند با طی شدن شرایطی دستور ابطال آن را صادر کند. برای این منظور فردی که مدعی است معامله به شکل صوری صورت گرفته و این مساله باعث از بین رفتن طلب او شده باید به دادگاه حقوقی محدوده سکونت خود، دادخواستی با عنوان دادخواست ابطال بیع بدهد تا طی مراحلی مال و اموال فرد بدهکار به نفع او توقیف شود.

چگونه می‎توان معامله به قصد فرار از دین را اثبات کرد؟

شاید یکی از رایج‎ترین استفاده‎های این شیوه حقوقی زمانی است که مردی بابت مهریه به همسر خود بدهکار است. مردان در چنین شرایطی اموال را به نام فرد دیگری منتقل می‎کنند، اما همیشه آنها نمی‎توانند از قانون نتیجه بگیرند. اگر انتقال اموال از سوی مرد پیش از مطالبه مهریه از سوی زن صورت گرفته باشد، معمولا قضات نمی‎پذیرند که معامله صوری بوده است. ممکن است مردی احساس کند همسرش قصد اجرا گذاشتن مهریه‎اش را دارد، و شاید زن یک ماه بعد این کار را بکند، اما مرد در همین فاصله می‎تواند اموال خود را انتقال دهد. در چنین حالتی ثابت کردن این مساله که این معامله صوری بوده بسیار سخت است و اگر دادگاه با درخواستی از سوی زن برای ابطال معامله مواجه شود، به دقت این موضوع را بررسی خواهد کرد.

معاملات صوری به قصد فرار از دین

مطابق قانون معاملات صوری به قصد فرار از دین، در مقابل طلبکاران اعتبار ندارد و این مساله نسبت به افرادی که این معامله را منعقد کرده‎اند اعتبار دارد. نکته قابل ذکر دیگر این است که آیا وقتی مردی خانه‎ای ۱۰۰ میلیونی را می‎فروشد، دادگاه در این خصوص چه حکمی می‎دهد؟ آیا این فرد به سادگی می‎تواند دادخواست اعسار دهد و مهریه مثلا ۵۰۰ سکه‎ای خود را قسطی کند؟

ممکن است در چنین حالتی مرد برای پرداخت مهریه دادخواست اعسار و تقسیط بدهد، اما احتمال دارد تقاضای اعسار رد شود و وی دیگر ناتوان در پرداخت مهریه قلمداد نشود، در این موارد مرد باید به میزان این بدهی، اسناد و مدارکی را به دادگاه ارائه کند تا بدهی او را اثبات کند. او می‎تواند بگوید هزینه‎های دیگری را نیز توسط این پول پرداخت کرده‎ام و بابت آنها نیز اسنادی را به دادگاه ارائه کند، اما در نهایت از مبلغی که می‎ماند او باید بدهی خود را بابت مهریه به همسرش بپردازد.

اگر فروشنده به شکلی واقعی خانه یا خودروی خود را به فرد دیگری فروخته باشد، چگونه می‎توان معامله صوری را اثبات کرد؟

اقامه دعوی الزام به تنظیم سند رسمی  بسیار سخت است، اما اگر صوری فروخته باشد، ابطال معامله آسان است. برخی افراد در چنین مواقعی سندهایی تنظیم می‎کنند یا کیفیت انتقال را جوری می‎چینند که افراد دیگر گمان کنند معامله انجام شده است و صوری بودن محقق نمی‎شود.

مثلا چکی به نام فروشنده صادر و به حساب او پولی واریز می‎شود و همه چیز درست است، اما برخی نیز این انتقال را ناشیانه انجام می‎دهند و فکر می‎کنند به محض انتقال سند، این تعهد از چهارچوب وظایف آنها خارج می‎شود که در چنین مواقعی صوری بودن معامله قابل اثبات است.

معامله زمانی صوری خواهد بود که فرد با اخطار ابلاغیه دادگاه یا دریافت نامه اجرای احکام از بدهی مالی خود مطلع شود. در چنین شرایطی اگر معامله‎ای صورت گیرد، معامله بیشتر، شبهه صوری خواهد بود و احتمال این که بتوان این معامله را صوری قلمداد کرد نزدیک‎تر به واقعیت است، زیرا این معامله در اموال به ضرر طلبکار است.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با فسخ معامله ملکی “فسخ معامله ملکی به علت تاخیر در پرداخت پول” را مطالعه کنید.