دریاچه الیمالات چمستان ، چیستان حل نشده مازندران

چه جایی در ایران می‎توانید بیابید که نقطه گردشگری باشد و بیننده‎ای نداشته باشد؟ کجایش را می‎توانید به شمار بیاورید که نقطه گردشگری‎است اما ناشناخته مانده؟ کجای ایران هست که نقطه گردشگری نام دارد و در لیست گردشگران نیست؟ چه رسد به مناطق بکر و زیبا و دست‎نخورده که مأوای دیوانه‎وار عاشق طبیعت‎هااست. مثل تمام خطه شمال ایران که جای‎جایش پر است از زیبایی. پرِ از مناظر زیبای نقاشِ جهان. مملوّ از تابلوهای رنگارنگی که چهار فصل سال، آرایش مخصوص همان سال را بر چهره دارند. با آن پهنه‌های آبی گسترده بر فرش زمین که دریاچه الیمالات چمستان فقط یکی از آن‎هااست.

کجاست؟

همه دریاچه‎های ایران چنان تصاویر زیبایی‎ مقابل چشمان‎تان قرار می‎دهند که همتایش را در دیگری نخواهید دید، و دیگری را در آنچه بعدی پیش رویتان خواهد گذاشت. در ۸ کیلومتری نور در مسیر جاده نور به چمستان، در قسمت جنوبی دوراهی روستای کارگرکلا، در دل جنگل گردشگاهی است که دنیایی رقم زده با مناظر تکرارنشدنی از تازگیِ جنگل، سرسبزیِ بیشه‎زاران، تصویری منعکس‎شده از شکوه آسمان، نور ملایم خورشید و سمفونیِ وصف‌ناپذیر سکوت حاکم بر بکری دریاچه، دریاچه الیمالات چمستان.

دریاچه الیمالات ، تفرج‎گاه محلی مردم نور

این دریاچه آن‎قدر زیبااست که گویی ‌جنگل‌ آن را مانند الماسی خوش‎تراش بر انگشترش، به گردشگران پز می‎دهد؛ نگینی که هر لحظه در تابش نور به رنگی در می‎آید. همه چیز برای چند ساعت تفریح و آرامش مهیااست. ببینید این دریاچه چه‎قدر باید جذاب باشد که  اهالی نور، که در زیبایی طبیعت شمال کشور غرقند، خودشان تفرج‎گاه الیمالات را به عنوان یک تفریح‎گاه بکر معرفی و معمولاً وقت خود را در دریاچه الیمالات چمستان می‎گذرانند.

مثل عکاسی کردن

جاده نور به چمستان را پیش گرفته و به جایی می‎رسید نزدیک پل، که چندین اتوبوس با بنر تور چمستان مقابل‎تان ظاهر می‎شود. اتومبیل را که پارک کردید، مسیری پنج دقیقه‌ای را پیاده‌روی ‌می‎کنید که ده‎ها بار می‎ایستید و عکس می‎گیرید تا به ناگاه از پس درختانِ درهم، منظره‎ای وسیع از دریاچه آبی در دل جنگل انبوه در مقابل‎تان ظاهر می‎شود.

به مقصد رسیده‎ایم، این‎جا دریاچه چمستان است معروف به نامِ سد دریاچه، الیمالات. از این‎جا به بعد، دیگر دوربین‎تان را زمین نخواهید گذاشت.

مثل قایق سواری

اصلی‎ترین تفریح در دریاچه الیمالات چمستان، قایق‎سواری است. قایق‎های موتوری و پدالی که به‎راحتی شما را به عمق زیبایی‎ها می‎برند. فکرش را بکنید روی دریاچه زلالی هستید که تخته‎سنگ‎های بزرگ زیر آب را به وضوح می‎بینید.

می‌توانید ساعت‌ها به جنگلی که دریاچه را بغل کرده است، خیره شوید و از انعکاس آن‎همه درخت در آب، زمانی که به غروب آفتاب نزدیک می‌شوید، لذت ببرید. غروبی که در آن، قایق‌های پدالی و موتوری‌ِ خسته، کنار دریاچه پهلو گرفته‌اند و با هر باد که می‌وزد، کمی در جای‎شان تکان خورده و موجی کوچک در اطراف ایجاد می‌کنند.

مثل پیک نیک

کدام گردشگر است که کمپ‎زدن و پیک‎نیک یک روزه رفتن را بلد نباشد؟ یا بلد باشد و آن را از دست بدهد؟ چه رسد به دریاچه الیمالات چمستان که در نزدیکی آن آلاچیق‎ها و باربیکیوهایی قرار دارد که می‎توانید لذت دور هم بودن را بچشید، به قول دوستی که می‎گفت: «با خانواده زندگی جریان داره، اصلاً متوجه گذر زمان نمی‎شی!»