کندوان به خانه‌های کله‌قندی‌اش مشهور است؛ خانه‌هایی که در دامنه‌ای از دامنه‌های کوه سهند در دره‌ای با صفا و سرسبز واقع شده‌اند. آب معدنی سبک و شفابخش اینجا باعث بهبودی بیماران کلیوی زیادی شده است. این روستا جزو سه روستای صخره‌ای جهان است و هم‌اکنون تنها روستای زنده صخره‌ای جهان. برای آشنایی با تنها روستای صخره ای جهان با ما در مجله دلتا همراه باشید.
معرفی روستای کندوان
این روستا به‌عنوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان، نام خود را در کنار کاپادوکیه ترکیه و داکوتای آمریکا به رخ می‌کشد. اما آنچه این روستا را از دیگر همتایان خود متمایز کرده، پویایی و زندگی مردمی است که با تمام مشکلات و سختی‌ها، روستای اجدادی‌شان را ترک نکرده‌اند و هنوز و هر روز از سربالایی‌های میان خانه‌ها بالا می‌روند و برای تهیه مایحتاج خود سراشیبی و سربالایی روستا را بارها و بارها طی می‌کنند. در روزهای نوروزی هم، مردم مهمان‌نواز این روستا، امکانات و مواد لازم پذیرایی نوروزی گردشگران را از پیش فراهم می‌آورند.
در تاریخ این منطقه این‌گونه نقل شده که نخستین کسانی که به کندوان پا گذاشته‌اند، ساکنان روستایی به نام حیله‌ور، که در دو کیلومتری غرب کندوان قرار داشته بوده‌اند که در قرن هفتم هجری برای در امان ماندن از حمله مغول‌ها به دشتی در مقابل کندوان فعلی مهاجرت کرده و در طول مدت زمانی به تدریج درون کران‌ها را حفاری کرده و پناهگاهی امن برای خود ساخته‌اند.
اگر به این دست مطالب علاقه‌مند هستید مطلب زیباترین مسیر ریلی ایران کدام است؟ را هم بخوانید.
چرا کندوان؟
کلمه کندوان از دو کله (کند) و (جان) تشکیل شده که به زبان ترکی به معنی (ره) و جان به معنی (خود ئوز) است. با توجه به شرایط اقلیمی سرد و یخبندان و توپوگرافی سخت و ناهموار این منطقه، مردم توانستند با دستیابی به کران‌ها و ایجاد حفره در آن‌ها خود را در مقابل شرایط سخت اقلیمی حفظ کنند. این امر موجب شده که کلمه جان در آخر کلمه کند به‌عنوان پسوند قرار گیرد و کلمه کند جان را به‌وجود آورد.
تنها روستای صخره ای جهان
کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می‌آید. چراکه دیگر در ترکیه و آمریکا کسی در کاپادوکیه و داکوتا زندگی نمی‌کند. همچنین این روستا از نظر جاذبه‌های زمین‌شناسی و معماری دارای اهمیت است.
شیوه بنای خانه‌های این روستا از نوع معماری صخره‌ای به شکل مخروطی یا کله‌قندی است. برخی از باستان‌شناسان قدمت این روستا را به دوره‌های پیش از اسلام نسبت می‌دهند.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطالب گردشگری سری هم به داستان گورستان عجیب مازندران بزنید.
ناشناس
۳۱ فروردین ۱۴۰۱ در ۱:۴۲ ب٫ظ
روبینا
۳۰ فروردین ۱۴۰۱ در ۱۰:۱۲ ب٫ظ
خیلی زیبا و دیدنی است.محشره.
مونا اصفهانی
۳۱ فروردین ۱۴۰۱ در ۹:۰۱ ق٫ظ
ممنون از همراهی و نظر شما
مهدی
۲۹ فروردین ۱۴۰۱ در ۱۱:۲۷ ب٫ظ
سلام ببخشید این روستا در شهرستان اسکو قرار گرفته نه تبریز لذا باید در نوشتار باید نوشته شود کندوان اسکو نه تبریز با تشکر از تمام عزیزان
مونا اصفهانی
۳۱ فروردین ۱۴۰۱ در ۹:۱۰ ق٫ظ
ممنون که همراه ما هستید دوست عزیز. اصلاح می‌شود
ناشناس
۲۹ فروردین ۱۴۰۱ در ۱۰:۱۱ ب٫ظ
کندوان یا چان دی وان
چاندی = مترادف با کلماتی چون چانه و چاناخ به معنی گودی و یا تورفتگی است …
وان به معنی رود و یا آب است
مونا اصفهانی
۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ در ۹:۰۰ ق٫ظ
ممنون از نظر شما همراه عزیز مجله
محمد
۲۹ فروردین ۱۴۰۱ در ۸:۱۱ ب٫ظ
نام اصلی این روستا گون دوغان است که رضا خان، بنابه خصلت تورک ستیزی نام ان را عوض کرده، وبه معنی افتاب درامدن است،
مونا اصفهانی
۴ اردیبهشت ۱۴۰۱ در ۹:۲۰ ق٫ظ
ممنون بابت اطلاعاتتون
نادر چاپارزاده
۲۹ فروردین ۱۴۰۱ در ۹:۲۵ ق٫ظ
سلام در زبان ترکی آذربایجانی “کند” به معنی روستا و “وان” محل پر آب است، لذا کندوان یعنی روستای پرآب. تشکر
زینب حلبی نژاد
۲۹ فروردین ۱۴۰۱ در ۹:۵۶ ق٫ظ
سپاس از نظرات شما
ناشناس
۳۰ فروردین ۱۴۰۱ در ۸:۳۸ ق٫ظ
کندوان اسکو نه کندوان تبریز
مونا اصفهانی
۳۱ فروردین ۱۴۰۱ در ۹:۰۹ ق٫ظ
درود بر شما و تشکر
فاطمه
۲۸ فروردین ۱۴۰۱ در ۸:۲۳ ب٫ظ
چقدر زیبا کدوم تور میبره اینجا؟
رها
۲۸ فروردین ۱۴۰۱ در ۷:۲۶ ب٫ظ
چ جالب و شگفت انگیز..ممنون بابت این مطلبی ک گذاشتین
زینب حلبی نژاد
۲۸ فروردین ۱۴۰۱ در ۱۰:۳۸ ب٫ظ
سپاس از نظرات شما
melisa
۳۰ فروردین ۱۴۰۱ در ۷:۳۰ ب٫ظ
چوخ گوزل دی😍👌
مونا اصفهانی
۳۱ فروردین ۱۴۰۱ در ۹:۰۴ ق٫ظ
چوخ ساغول عزیز هم‌وطن
بیجاری
۳۱ فروردین ۱۴۰۱ در ۳:۳۴ ق٫ظ
در آزربایجان روستاهای صخره ای زیادی بوده که سکونتگاه بوده اند.درروستای ال بولاغی در شهرستان ماهنشان زنجان تا سال ۴۰ سکونت صخره ای موجود بوده.در روستای قوجه و داشبولاغ شهر تکاب غار کرفتو بصورت طبقاتی سکونتگاه بوده، در همدان و قزوین هم سکونتگاه های صخره ای با همین معماری کندی وان داریم، و در واقع یکی از مدل‌های سکونت آذربایجانی ها مدل داش کند یعنی روستا های سنگی بوده، مدل بعدی روستا نشینی در تمام آذربایجان یاسدی کند نام دارد به معنی روستا های شیب دار که قدیمی ترین یاسدی کند ها یا روستاهای شیب دار هنوز در شمال کردستان و ماکو و تکاب و بیجار وجود دارد.و مردم آذربایجان در روستاهای شیب دار دامنه کوه زندگی می کنند.جال است که چنین سکونت گاه هایی دقیقا در ترکیه و جمهوری آذربایجان هم وجود دارد و ربطی به حمله مغول نداشته.
مونا اصفهانی
۳۱ فروردین ۱۴۰۱ در ۹:۰۷ ق٫ظ
خیلی خیلی ممنون از شما بابت اطلاعاتی که ارائه کردید. مرسی از همراهی‌تون
ناشناس
۲۸ فروردین ۱۴۰۱ در ۷:۲۱ ب٫ظ