جای تعجب نیست که پرچین سیاه (Dark hedges) یکی از زیباترین و خاص‌ترین مکان‌ها برای عکاسی در ایرلند است. سالانه توریست ها، هنرمندان، نقاشان و عکاسان زیادی برای دیدن این منطقه بکر به این مکان می‌آیند تا پیش از نابود‌شدن آن بتوانند از زیبایی‌های پرچین سیاه لذت ببرند. در این مطلب از مجله دلتا پرچین سیاه را با هم بیشتر می‌شناسیم.
پرچین سیاه یا دارک‌هجز
دارک‌هجز مسیری پر از درختان راش است که در منطقه آنتریم در شمال ایرلند قرار گرفته است. این منطقه در امتداد جاده بریگا واقع شده است. سایبانی که این درختان به صورت طبیعی به وجود آورده‌اند فضایی خاص ایجاد کرده است.
درختان راش با شاخه‌های پیچ‌خورده و در‌هم‌تنیده، تونلی شکل داده‌اند که این حصار تاریک را ایجاد کرده است. در طول دهه‌ها، این تونل به آرامی و با حالت خاص حیات یافته و شکل گرفته است.
قدمت جاده پادشاهی
قدمت درختان به دوران جیمز استوارت بر‌می‌گردد. در سال ۱۷۷۵ استوارت بعد از فوت همسرش خانه جدیدی ساخت و آن را گریس‌هیل نامید که نام آن را از همسرش، گریس‌لیند گرفته بود.
پس از آنکه این خانه ساخته شد بیش از ۱۵۰ درخت راش در دو طرف جاده ورودی این عمارت کاشته شد و منظره‌ای زیبا و سحر‌آمیز به وجود آورد.
مکانی منحصربفرد
در طول سال‌های اخیر به دلیل وجود ارواح این مکان شهرت بدی کسب کرده بود. برخی می‌گویند که روحی به نام گری‌لیدی از دارک‌هجز دیدن کرده است.
بنا بر افسانه‌ها گری‌لیدی در این جاده از درختی به درختی دیگر می‌رود. افسانه‌های محلی در مورد این روح می‌گویند که ممکن است او متعلق به دختر جیمز استوارت باشد یا اینکه این روح متعلق به یکی از خدمتکارانی است که در این عمارت کار می‌کرده و به طرز مشکوکی مرده است.
ولی بعداز استفاده از محیط پرچین سیاه به عنوان لوکیشن و پس‌زمینه فیلم‌برداری در برنامه‌های محبوب تلویزیونی مانند مجموعه تلویزیونی بازی تاج و تخت (Game of Thrones) این محیط به یکی از پدیده‌های عکاسی طبیعی در ایرلند شمالی تبدیل شد.
بعد از این فیلم شبکه اچ‌بی‌او این جاده را به عنوان جاده پادشاه (King’s Road) نامید.
خطرات و تهدیدها
ریشه درختان راش نزدیک به سطح زمین رشد می‌کنند به همین دلیل بیشتر در معرض آسیب‌های محیطی قرار دارند.
یکی از نگرانی های اصلی محافظت‌کنندگان از این پرچین مرموز و تاریک، گرافیتی یا نقاشی روی درختان و دیگر روش‌های آسیب‌رسان بوده است.
در سال ۲۰۰۴ مسئولین دستور حفاظت از درخت‌ها را دادند. البته باید گفت که طبق آمار در سال ۲۰۱۶ تنها ۹۰ اصله درخت از ۱۵۰ درخت اصلی باقی مانده‌اند. اخیرا در تلاش برای حفاظت از درختان شاخه‌ها هرس شده‌اند و از شکوه و عظمت تونل کاسته شده است، ولی دارک‌هجز با وجود این شرایط چهره مرموز خود را حفظ کرده است.
تماشای این مکان زیبا هنگام طلوع و غروب آفتاب بی‌نظیر است. برای داشتن یک سفر خوب چگونه یک سفر گروهی دلپذیر داشته باشیم؟ را بخوانید.
پیشنهاد مطالعه: مطلب شگفت‌انگیزترین هتل‌های مکعبی جهان را بخوانید.
منصوره حسنزاده
۳ شهریور ۱۴۰۱ در ۱۱:۰۱ ق٫ظ
خیلی قشنگه. محشره. وجالب
مونا اصفهانی
۳ شهریور ۱۴۰۱ در ۸:۱۷ ب٫ظ
ممنونیم از همراهی شما در مجله دوست عزیز🌹
ناشناس
۱ شهریور ۱۴۰۱ در ۷:۴۹ ب٫ظ
چه زیبا وهم انگیز همچین مکانی اگه تو ایران هست معرفی کنید
مونا اصفهانی
۲ شهریور ۱۴۰۱ در ۹:۱۴ ق٫ظ
ممنون از نوشتن نظرتون دوست عزیز. بله حتما
ناشناس
۱ شهریور ۱۴۰۱ در ۳:۵۲ ب٫ظ
واقعا عالی بودهمیشه دوست داشتم به همچین جایی سفرکنم.
مونا اصفهانی
۱ شهریور ۱۴۰۱ در ۴:۲۶ ب٫ظ
خوشحالم که مطلب مورد پسند شما قرار گرفته🌹
ناشناس
۲۹ تیر ۱۴۰۰ در ۷:۳۶ ب٫ظ
ناشناس
۲۲ خرداد ۱۴۰۰ در ۵:۴۱ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۱۱:۳۷ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۹:۲۲ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۹:۲۲ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۳:۲۴ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۳:۱۱ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۳:۰۴ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۳:۰۱ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۲:۴۷ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۲:۴۶ ب٫ظ
بسیار جالب بود
سارا امیرانی
۲۲ خرداد ۱۴۰۰ در ۹:۴۶ ق٫ظ
با سلام و سپاس از همیاری مهربانانه شما کاربر گرامی.
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۲:۴۶ ب٫ظ
بسیار جالب بود
سارا امیرانی
۲۲ خرداد ۱۴۰۰ در ۹:۴۷ ق٫ظ
با سلام و سپاس از همیاری مهربانانه شما کاربر گرامی.
ناشناس
۲۱ خرداد ۱۴۰۰ در ۱:۵۷ ب٫ظ