بلندترین برج آجری ایران یعنی برج گنبد قابوس یکی از زیباترین و مهم‌ترین جاذبه‌های دیدنی ایران است که هرساله میزبان گردشگران بسیاری از سراسر ایران و حتی جهان می‌شود. مجله گردشگری دلتا در این مقاله به معرفی این برج منحصربه‌فرد پارسی پرداخته است، تا انتهای مقاله ما را همراهی کنید.
برج گنبد قابوس
پانزدهمین اثر تاریخی ایران برج گنبد قابوس است که در سال ۱۳۷۰ شمسی در لیست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این برج به فرمان قابوس بن وشمگیر که یکی از منصف‌ترین پادشاهان ایرانی در دوره آل زیار بود، ساخته شد.
برج گنبد قابوس از جمله سازه‌های معماری ایران است که وجهه‌ای جهانی دارد و بهعنوان یکی از بهترین آثار تاریخ مهندسی بشر شناخته می‌شود. ارتفاع این برج هفتاد و دو متر است و به اعتقاد برخی در قرن یازدهم میلادی یا چهارم هجری ساخته شده تا به امروز بهعنوان یک اثر برجسته معماری اسلامی باقی‌مانده است.
شگفت‌انگیزترین ویژگی برج گنبد قابوس این است که برای ساخت آن تنها از آجر استفاده شده و این باعث می‌شود که آن را بهعنوان بلندترین برج آجری جهان بشناسند. البته هیچ‌گاه علت و دلیل ساخت برج مشخص نشد؛ اما برخی می‌گویند یا آرامگاهی برای سازنده بنا یعنی عنصرالمعالی قابوس بن وشمگیر بوده یا تنها برای هنرنمایی و به‌رخ‌کشیدن توانمندی‌های معماران ایرانی ساخته شده است.
سقف برج به شکل گنبد یا بارگاهی است که گویی تن ارزشمند شخصی را در خود نگهداری می‌کند. داستان‌ها حاکی از این بوده‌اند که پیکر قابوس در تابوتی در سقف برج آویزان بوده و نور آفتاب از شکاف روبه شرق گنبد برج هر روز با طلوع خورشید بر پیکر قابوس بن وشمگیر می‌تابید.
اهمیت تاریخی و فرهنگی برج از آنجا افزایش می‌یابد که از حمله وحشتناک قوم مغول جان سالم به در برده و بر عکس شهر تاریخی جرجان از صفحه روزگار محو نشده است.
این بنای قدیمی شگفت‌انگیز در سه‌کیلومتری شهر تاریخی جرجان در استان گلستان واقع شده است. این برج بر بلندای تپه‌ای در ارتفاع پانزده‌متری از سطح زمین قرار گرفته است. نام دیگر برج گنبد قابوس میله گنبد است، چرا که همچون میله‌ای استوار بر فراز شهر گنبدکاووس قد برافراشته است. ساختمان این بنا از سه بخش پی، بدنه و گنبد مخروطی تشکیل شده است. سبک معماری برج گنبد قابوس به شیوه رازی است.
شیوه رازی سبکی از معماری ایران است که از دوره سامانیان شروع و در دوره حکومت‌های آل زیار، آل بویه، دیلمیان، سلجوقیان، اتابکان، خوارزمشاهیان تا حمله مغول (ایلخانی) ادامه داشت.
پیشنهاد مطالعه : مطلب ماجراجویی در دل آمازون ایران را مطالعه کنید.
ناشناس
۱۳ خرداد ۱۴۰۲ در ۹:۱۶ ق٫ظ
ناشناس
۸ خرداد ۱۴۰۲ در ۳:۴۲ ب٫ظ
آرتین زارعی
۷ خرداد ۱۴۰۲ در ۵:۴۲ ب٫ظ
بسیار عالی
ناشناس
۷ خرداد ۱۴۰۲ در ۱۱:۵۸ ق٫ظ
ناشناس
۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ در ۱۲:۴۷ ب٫ظ
ناشناس
۱۵ آذر ۱۳۹۹ در ۹:۵۰ ب٫ظ
واقعا درایت انها قابل ستایش است ، ممنون از شما
یاری
۱۶ خرداد ۱۴۰۲ در ۱۱:۵۷ ب٫ظ
درود بدرود بر دلتا که آثار و ابنیه حیرت انگیز و جالب وبدیع را به رشته ای تصویر می کشد . واقعا” مهندسی آن دوره قابل تحسین و درخور تامل است .
مونا اصفهانی
۱۷ خرداد ۱۴۰۲ در ۱۱:۵۴ ق٫ظ
درود بر شما و ممنون از حضورتون دوست عزیز🌹
کمال آبادی
۱۶ خرداد ۱۴۰۲ در ۱۱:۵۸ ب٫ظ
بسیارهالی و متعالی ۴ ن
ناشناس
۲۹ آبان ۱۳۹۹ در ۵:۱۷ ب٫ظ