ایرباس از طرح مفهومی هواپیمای هیدروژنی خود رونمایی کرد
در حالی که چندی پیش اتحادیه‌ی اروپا با معرفی استراتژی هیدروژن بر لزوم حرکت به سمت سوخت‌های پایدار تأکید کرده بود، اکنون به نظر می‌رسد ایرباس گام بزرگی در این حوزه برداشته و با معرفی سه مدل هواپیما (از جمله هواپیمای هیدروژنی) قصد دارد تمرکز بیشتری در این زمینه داشته باشد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره هواپیمای هیدروژنی ایرباس بخوانید.
به گفته‌ی ایرباس، این طرح‌های مفهومی هر یک نشان‌دهنده یک رویکرد متفاوت برای دستیابی به پرواز با انتشار صفرِ گازهای گلخانه‌ای، گام برداشتن در مسیرهای گوناگون فناوری و پیکربندی آیرودینامیکی به منظور پشتیبانی از ایده‌های بلندپروازانه این شرکت در کربن‌زدایی کل صنعت هواپیمایی است.
همه این طرح‌های مفهومی به هیدروژن به عنوان منبع اصلی برق متکی اند و ایرباس اعتقاد دارد که هواپیمای هیدروژنی یک گزینه‌ی نویدبخش برای دستیابی به یک منبع سوخت پاک هوانوردی است و احتمالاً در بسیاری از صنایع دیگر نیز راه حلی برای رسیدن به اهداف بدون اثر منفی روی آب‌وهوا خواهد بود.
این سه طرح مفهومی که همه تحت عنوان «زیرو-ای» (ZEROe) شناخته می‌شوند، برای نخستین هواپیماهای تجاری کاملا کربن-خنثی شامل موارد زیر است.
هواپیمای هیدروژنی با موتور توربوفن
یک طراحی با موتور توربوفن با گنجایش ۱۲۰ تا ۲۰۰ مسافر و برد بیش از ۲۰۰۰ ناتیکال مایل (۳۷۰۰ کیلومتر) که قادر است به صورت میان‌قاره‌ای فعالیت کند و نیروی آن به جای سوخت جت و احتراق، توسط یک توربین گازی اصلاح‌شده که بر پایه‌ی هیدروژن کار می‌کند، تأمین خواهد شد. هیدروژن مایع از طریق مخازنی که در پشت دیواره‌ی تحت فشار عقب قرار دارند، ذخیره و توزیع می‌گردد.
هواپیما با موتور ملخی
یک طراحی با موتور ملخی با گنجایش حداکثر ۱۰۰ مسافر که از موتور ملخی (توربوپراب) به جای توربوفن استفاده می‌کند. این هواپیمای هیدروژنی با سوزاندن هیدروژن در موتورهای توربین گازی اصلاح‌شده، می‌تواند بیش از ۱۰۰۰ ناتیکال مایل (۱۸۰۰ کیلومتر) را طی کند و برای مسافت‌های کوتاه‌تر استفاده خواهد شد.
هواپیمای بال-بدنه ترکیبی
یک هواپیمای بال-بدنه ترکیبی با گنجایش حداکثر ۲۰۰ مسافر که در بال و بدنه‌ی یکپارچه‌ی این هواپیمای هیدروژنی جای می‌گیرند. برد این هواپیما مانند مدل توربوفن خواهد بود و بدنه‌ی گسترده‌ی آن، گزینه‌های گوناگونی برای ذخیره‌سازی و توزیع هیدروژن و چیدمان کابین فراهم می‌کند.
مدیرعامل ایرباس در رابطه با عملیاتی شدن این طرح‌ها خاطرنشان کرد: «این طراحی‌های مفهومی به ما کمک می‌کند تا در مسیر طراحی و چیدمان نخستین هواپیمای کربن-خنثی و دارای انتشار صفر گازهای گلخانه‌ای در جهان که برای سال ۲۰۳۵ برنامه‌ریزی کرده‌ایم، بیشتر کاوش کنیم و رشد نماییم.»
این اقدام ایرباس درحالی صورت می‌گیرد که بویینگ نیز در گزارش زیست‌محیطی امسال خود از برنامه‌های چندساله‌ی خود برای دستیابی به هوانوردی کاملاً پاک خبر داده بود.
از مواردی که برای حرکت در این مسیر ضروری خواهد بود، زیرساخت‌های فرودگاهی است. زیرا فرودگاه‌ها برای پشتیبانی از این هواپیمای هیدروژنی و انجام عملیات روزانه‌ی آن‌ها، نیاز به زیرساخت‌های قابل توجه حمل‌ونقل و سوخت‌رسانی هیدروژن دارند.
حمایت از سوی دولت می‌تواند یک کلید اساسی برای دستیابی به این اهداف بلندپروازانه باشد. حمایتی که باید با افزایش بودجه برای تحقیق و فناوری، دیجیتالی شدن، و اجرای سازوکارهایی که خطوط هوایی را برای استفاده از سوخت‌های پایدار و تجدید ناوگان خود (بازنشستگی هواپیماهای قدیمی‌تر و جایگزینی با هواپیماهای سازگار با محیط زیست) ترغیب کند، همراه باشد.
بیشتر بخوانید: «آزمایش اینترنت ماهواره‌ای استارلینک توسط اسپیس‌ایکس»
