گاهی اوقات افراد در جلسات دادگاه برای اثبات دلایل خود به مدارکی مانند عکس، فیلم و صداهای ضبط شده استناد می‌کنند. یکی از سوالاتی که غالبا پرسیده می‌شود این است که افراد می‌توانند با استناد به فیلم و صداهایی که ضبط کرده‌اند از شخصی شکایت کنند؟ به عبارت بهتر آیا عکس و فیلم در اثبات جرم از دلایل محمکه‌پسندی است یا خیر؟ در مجله دلتا به بررسی این موضوع پرداخته شده است.
عکس و فیلم در اثبات جرم
بسیاری از افراد در جلسات دادگاه برای اثبات دلایل خود به عکس، فیلم و صداهای ضبط شده استناد می‌کنند که البته بر اساس قانون این موارد دلایل قانونی نیستند. مطابق ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی ادله اثبات جرم مختلف است. طبق قانون اقرار، شهادت، قسامه و سوگند و همچنین علم قاضی از دلایل معتبر و قانونی اثبات جرم در دادگاه است.
بر اساس این ماده قانونی فیلم یا صدای ضبط شده و سایر مواردی از این دست نمی‌تواند به عنوان دلیل کافی باشد.
البته می‌توان فیلم یا صدای ضبط شده را به عنوان اماره‌ای (دلیلی) در کنار سایر اماره‌ها قرار داد تا قاضی رسیدگی‌کننده به پرونده بتواند بر اساس آن به علم کافی در مورد قضیه برسد و رای صادر کند.
اعتبار فیلم دوربین مدار بسته در دادگاه
همانطور که ذکر شد مطابق ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی ادله اثبات در امور کیفری عبارتند از اقرار، شهادت، قسامه و سوگند در موارد مقرر قانونی و علم قاضی است. پس بنابراین فیلم و صدای تهیه شده به خودی خود نمی‌تواند دلیل قطعی به عنوان مدرک در دادگاه استناد گردد. اما در بررسی چگونگی وقوع جرم تمامی شواهد و مدارکی که می‌تواند به آگاهی بهتر قاضی کمک کند باید ارائه گردد. فیلم، صوت، اثر انگشت، رد پا و… می‌تواند به عنوان مدارک جانبی به چگونگی رویداد یک واقعه کمک کند. البته اگر دوربین مخفی باشد و قوانین نصب آن رعایت نشده، ممکن است این فیلم در دادگاه قابل استناد نباشد. علاوه بر آن صاحب دوربین می‌تواند مجرم شناخته شود. همچنین احتمالات بدون ارائه مدارک کافی می‌تواند تهمت به فرد تلقی گردد.
پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با نحوه اثبات جرم در دادگاه “اثبات مزاحمت به چه صورت است؟” را مطالعه کنید.
ناشناس
۲۴ خرداد ۱۳۹۹ در ۱۰:۵۷ ب٫ظ