شمشیر دو لبه افزایش وام مسکن

یک دلیل اصلی اینکه چرا سیاست ارائه تسهیلات مسکن به متقاضیان، تاکنون با اقبال کافی روبرو نبوده؛ زمان و میزان تعیین شده ماهانه برای بازپرداخت‌‌ وام مسکن است؛ به‌طوری که این شائبه را ایجاد کرده که فقط طبقات متوسط رو به بالا توانایی بازگرداندن وام مسکن به شبکه بانکی را دارند. از این رو کارشناسان معتقدند شاید بهتر باشد که برای خروج بازار مسکن از رکود، بر توانمندسازی بخش عرضه تاکید شود.

به گزارش مجله دلتا در شرایطی بر راهکار افزایش تسهیلات برای رونق بازار مسکن تاکید می‌شود که به عقیده فعالان بخش مسکن افزایش وام  فقط در کوتاه‌مدت موجب رونق این بازار می‌شود اما در بلند مدت زمینه افزایش دوباره قیمت‌ها و تورم را  فراهم می‌کند.

غلامرضا سلامی، تحلیلگر اقتصاد مسکن با تاکید بر ناکارآمد بودن دریافت وام مسکن در خانه‌دار شدن شهروندان اظهار کرد: زمانی که خریدار برای دریافت وام، پول خود را در اختیار بانک قرار داده تا پس از یک سال آن را دریافت کند، در این مدت پول ارزش خود را از دست می‌دهد و خریدار دیگر نمی‌تواند به هدف نهایی خود که خانه‌دار شدن است برسد. در زمان رکود مشاهده می‌کنیم که قیمت مسکن در یک سال رشد ۲۰ تا ۴۰ درصدی را تجربه می‌کند. در این صورت خانه‌ای که در یک سال گذشته ۳۰۰ میلیون تومان قیمت داشته، در یک سال به ۴۲۰ میلیون تومان می‌رسد؛ اما بر سرمایه متقاضی پولی افزوده نمی‌شود که بتواند با آن خانه بخرد. او فقط خود را به بانک بدهکار می‌کند.

این تحلیلگر اقتصاد مسکن با اشاره به ظرفیت بخش خصوصی‌ در عرضه مسکن گفت: به دولت پیشنهاد می‌شود که به جای ورود به حوزه تولید، الگوهای ساخت و توسعه را ارائه بدهد و به این صورت قیمت‌ها را پایین بیاورد. همچنین اکنون بهره اعتبارات بانکی در ارقامی قرار دارند که سازنده و خریدار نمی‌توانند از پس بازپرداخت آن برآیند. دولت در این خصوص هم می‌تواند برنامه‌ریزی انجام دهد تا مردم و سازندگان بنا به درآمد و سودی که کسب می‌کنند به بانک‌ها قسط بپردازند. همه این ها موانع بزرگی هستند که در بازار مسکن ایران دیده می‌شوند.

غلامرضا سلامی در پاسخ به این پرسش که عرضه‌کننده مسکن مهر بخش خصوصی بوده و اساسا آیا توانسته موفق عمل کند یا خیر، اظهار داشت: بی‌برنامگی که در مسکن مهر موج می‌زند به گردن دولت است. زیرا زمانی که دولت در هر بخش دخالت می‌کند باید پاسخگو هم باشد. در کشورهای دیگر شرکت‌های خصوصی بزرگ اقدام به ساخت مسکن‌های کوچک‌متراژ می‌کنند و آن را به افرادی که دولت معرفی می‌کند، تحویل می‌دهند. حال اجاره‌بهای آن را یا دولت می‌پردازد یا خود خریداران. اما وقتی در ایران اجازه ورود بخش خصوصی به اقتصاد داده نمی‌شود و تمام پروژه‌های بزرگ را دولت در اختیار دارد نمی‌توان انتظار موفقیت این طرح را داشت.