به زودی پیشرفت فناوری چاپ سه بعدی در همه عرصهها، خصوصاً علوم زیستی و مهندسی پزشکی موجب خواهد شد تا پیوند قلب چاپ شده، جایگزین نمونه های پیوندی فعلی شود.
پژوهشگران در برجسته ترین پیشرفت پزشکی، اولین قلب سه‌بعدی مهندسی‌شده جهان را که دارای عروق واقعی است، با استفاده از سلول‌ها و بافت بیولوژیکی خودِ بیمار چاپ و تولید کردهاند.
با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی، پژوهشگران قلبی سه‌بُعدی ساخته‌اند که کاملاً با ویژگی‌های جسمی بیمار مطابقت دارد. تاکنون، دانشمندان شاخه‌ی پزشکی ترمیمی (تلفیقی از زیست‌شناسی و فناوری) فقط در چاپ بافت‌های ساده‌ی بدون عروق خونی موفق بوده‌اند.
قلب سه بعدی چگونه تولید می شود
پروفسور تال دویر، مسئول این مطالعه می‌گوید:
«این نخستین‌بار است که در جهان کسی در مهندسی و چاپ قلب کامل همراه با سلول‌ها، عروق خونی، بطن‌ها و فضاهای درون قلب موفق می‌شود.»
«این قلب از سلول‌های انسانی و بافت بیولوژیکی خاص بیمار ساخته شده است. در این فرایند، این مواد مانند جوهر زیستی عمل می‌کنند؛ یعنی موادی از جنس قند و پروتئین، که می‌توانند برای چاپ سه‌بعدی مدل بافت‌های پیچیده به‌کار روند.»
«قبلاً هم افرادی به چاپ سه‌بعدی قلب روی آوردند؛ اما قلب چاپ‌شده‌ی آن‌ها حاوی سلول یا عروق خونی نبود. نتایج ما نشان‌دهنده‌ی قابلیت رویکردمان برای مهندسی بافت‌های شخصی و جایگزینی اندام‌ها در آینده است. در این مرحله، قلب سه‌بعدی ما کوچک و به‌اندازه‌ی قلب خرگوش است؛ ولی قلب‌های بزرگ‌تر انسانی نیز با همین فناوری تولید می‌شوند.»
در حالی که بیماری قلبی یکی از عوامل اصلی مرگ‌و‌‌میر در میان مردان و زنان سرتاسر جهان محسوب می‌شود، هماکنون، پیوند قلب، تنها درمان موجود برای بیمارانی است که دچار نارسایی قلبی پیشرفته هستند. باتوجه به کمبود اهداکننده‌ی قلب، توسعه‌ی رویکردهای جدید برای احیای مجدد قلب بیمار ضروری است.
میزان سازگاری با بدن بیمار
پروفسور دویر می‌افزاید:
«سازگاری زیستی بافت مهندسی‌شده برای موفقیت پیوند قلب حیاتی است، بنابراین استفاده از بافت بومی خود بیمار برای مهندسی موفقیت‌آمیز بافت‌ها و اندام‌ها ضروری است. بهترین شکل ممکن آن است که، بافت زیستی همان خصوصیات بیوشیمیایی و مکانیکی و بافت خود بیمار را داشته باشد.»
پژوهشگران اکنون مشغول برنامه‌ریزی روی کشت قلب‌های چاپ شده خرگوش در آزمایشگاه و آموزش‌دادن به آن‌ها برای داشتن رفتاری مانند قلب هستند. آن‌ها قصد دارند این قلب‌های سه‌بعدی چاپ‌شده را به مدل‌های حیوانی پیوند بزنند.
به گزارش مجله دلتابه نقل از نشریه “ساینس اَدوَنس” ، نتیجهگیری پروفسور دوایر حاکی است که: «سلول‌های قلب‌های چاپ شده که اکنون امکان انقباض دارند، باید به گونهای توسعه داده شوند که بتوانند با هم کار کنند، تا بتوانیم کارآمدی و سودمندی این روش را ثابت کنیم. در صورت موفقیت این فناوری، احتمالاً تا ده سال آینده شاهد حضور چاپگرهای زیستی در بیمارستانها باشیم به گونهای که دیگر نیازی به پیوند قلب وجود نداشته باشد.»
کاشی پور
۱۹ تیر ۱۳۹۸ در ۲:۱۳ ب٫ظ
خارق العاده و جالب
مسرور
۱۰ تیر ۱۳۹۸ در ۳:۴۱ ب٫ظ
واااااوووو خیلی عالیه
ممنون برای اطلاعات علمی و مفید خوبتون