زیباترین نقطه جهان ، روستایی متروکه

چه می‌شود که دهکده‎ای متروکه، زیباترین نقطه جهان می‌شود. جایی که مادر طبیعت مهریه خود را از ساکنان زمین پس گرفته، تمام زمین‌هایش را با هر آنچه که رویش ساخته شده بود. تمام خانه‌ها، مدرسه، بیمارستان، اراضی و هرچیز که یک روستای نه چندان کوچک در دل خود داشته را، از او پس گرفته است.

مانند مهریه عندالمطالبه است این روستا برای طبیعت. تصاویرش حتی شبیه فیلم‌های ترسناکی‌است که از خشم طبیعت ساخته شده، تمام دهکده هوتوان توسط درختان و گیاهان بلعیده شده و شگفتی خارق‌العاده‌ای را روی زمین به وجود آورده است.

هوتوان کجاست؟

در شرق شانگهای و در اقیانوس آرام واقع شده است.  تا دهه ۱۹۵۰ روزگار پر رونقی داشت، ولی در دهه ۱۹۹۰ ساکنانش آن را ترک کردند، اما ۵ نفر از ۲۰۰۰ ساکن سابق این منطقه در آن باقی ماندند.

تمام شهر و ساختمان‌هایش با سبزه‎های طبیعی پوشیده شده‎اند و می‌توان منظره حیرت‎انگیز آن را جزو جاذبه‌های توریستی دیدنی دنیا برشمرد.

خیلی از گردشگران معتقدند این‎جا زیباترین نقطه جهان از نظر طبیعی بودن است. دسترسی به این ناحیه بسیار آسان بوده و به همین علت جزو توقف‌گاه‎های مشهور گردشگری و بهشتی برای آنان نیز شده است.

دهکده‌ی متروک

از آن‌جا که برای ساکنان سابق هوتوان، تنها راه ورود و خروج به شهر در زمان طوفانی بودن دریا، گذر از مسیری باریک و پرپیچ‌وخم در میان تپه بود؛ همچنین کوچکی اسکله برای پهلو گرفتن کشتی‌های بزرگ‌تر و مشکلات آموزش یا تأمین غذا، خانواده‌ها را مجبور به ترک این دهکده کرد.

در این روستا ۵۰۰ خانه وجود داشت، با بیش از ۲۰۰ ماهیگیر. اما زمانی که مردم خانه‎های خود را ترک کردند، طبیعت به این فکر افتاد که تکه‎ای از وجودش را در آغوش بگیرد و همین امر باعث شد دهکده‎ای متروک، زیباترین نقطه جهان بشود. پس، دست‎به‎کار شد و فرزند چینی‎اش را آرام‎آرام نوازش کرد؛ به خانه‌های متروک پا گذاشت و به زودی توانست تمام آن را باز پس بگیرد.

گردشگری در زیباترین نقطه جهان

روستای متروک هوتوان با به تن کردن لباس سبز طبیعت، روزبه‎روز دیدنی‌تر شد. همه‌اش پر شد از پیچک و گیاهان روان. تمام کوچه‌ها و دیوارها و خانه‌ها، همه و همه پوشیده شدند تا دهکده به یک باغ اسرار‌آمیز بدل شده و آوازه‌اش همه جا پیپچید. گردشگران و طبیعت‎گردان و دیوانگانِ عاشق طبیعت به سویش روانه شدند و کم‌کم مقصد زیبای گردشگران، به بهشت‎واره‌ گردشگری تبدیل شد.

هرکجایش که زیبایی داشت، از دست لنز دوربینِ شکارچی‌شان در امان نماند و عکس‎های‎شان در سراسر اینترنت پخش شد تا این‎که امروز برخی از ساکنان سابق روستا به هوتوان بازگشته‌اند و از گردشگران پذیرایی کرده و از این راه کسب درآمد می‌کنند.

حرف آخر

از نظر نگارنده، در پس همه این زیبایی‌ها و حتی عمیق‎تر از آن، خشم طبیعت، سوالی نهفته است. آیا دنیای پس از انسان این گونه است؟ دنیایی که طبیعت آن را بلعیده و یا دنیایی‌است محو شده در خشکی‎های بیابان؟