خانه بهنام ، بوی تاریخ در تبریز

دودِ جاذبه‎هایی که امروز گردشگران را به شهر تبریز می‎کشانند، از کنده‎ی تاریخ پر فراز و نشیب این شهر بلند می‎شود. یکی از مهم‎ترین شهرهای ایران، با خانه‎های تاریخی زیاد و تماشایی،  که یکی از جذاب‎ترین آن‎ها، خانه بهنام است. خانه‎های تاریخی همیشه منعکس‎کننده‎ی شیوه معماری و سبک زندگی در زمان خود هستند و بازدید از آن‎ها از نظر نگارنده، تجربه‎ای منحصربه‎فرد است.

خانه‎های قدیمی ، بوی تاریخ

بناهایی مانند خانه بهنام که امروزه به عنوان خانه‎های تاریخی از آن‎ها یاد می‎شود، زمانی محل زندگی خانواده‎ها بودند؛ اما این عصر، نمادی شده‎اند برای نمایش زمان های قدیم. قدمت خانه بهنام تبریز به سال‎های پایانی دوره زندیه و سال‎های ابتدایی دوره قاجار بر می‎گردد، که در ابتدا خانه‎ای مسکونی بود. امروز قسمت اداری دانشگاه هنر اسلامی تبریز در این خانه قرار دارد. بارها نوسازی شده و یکی از مهم‎ترین این مرمت‎ها مربوط به زمان ناصرالدین شاه است، قسمت‎های مختلف خانه کاملاً نوسازی و در آن نقاشی‎هایی جذاب کشیده‎ شد.

مهمترین قسمت مطلب ، معماری

درست مثل دیگر خانه‎های ایرانی، خانه بهنام نیز دو حیاط اندرونی و بیرونی دارد، ساختمان اصلی به‎عنوان خانه زمستانی و ساختمان کوچک آن به‎عنوان خانه تابستانی استفاده می‎شود. حدود ۹۰۰ متر مربع مساحت دارد، با تصویری خارق‎العاده از ساختمان آجری، همراه گچ‎بری‎های هنرمندانه و پنجره‎هایی با شیشه‎های رنگی. داخل حیاط خانه بهنام چمن‎کاری‎ها و گل‎کاری‎های جذابی هست وَ وجود حوض بزرگ جلوی بنا، جذابیت‎های آن را دو چندان کرده است.

در طبقه اول این خانه حتماً نگاهی به سقف بیندازید و گچ‎بری‎های زیبا، که در کنار شیشه‎های رنگی جلب توجه می‎کنند را ببینید. سپس ایوانی ستوندار با تزئینات گچی که وجود نقاشی‎های درها و دیوارها جذابیت آن را دوچندان کرده است. همچنین روی طاقچه‎ها، شومینه و اتاق‎های جانبی هم تزئینات و نقاشی‎های چشمگیری به کار رفته که تماشای آن‎ها لذت‎بخش است. جای‎جای خانه بهنام  پر از جذابیت است؛ مثلاً در ضلع جنوبی بیرونی، فضاهایی مثل تراس تابستانی با ستون‌ها، سرستون‌های گچی مقرنس‎کاری و نیز فضای ورودی و چند اتاق دیگر دیده می‎شود که قسمت شرقی و غربی حیاط بیرونی دیواره‌هایی دارد که دارای طاق‎نما هستند.