ایستگاه بینالمللی فضایی که در حال نزدیک شدن به دهمین سالگرد خود در سکنی دادن انسانها در فضا است، یکی از بزرگترین موفقیتهای بشر در تجربه زندگی در فضا به شمار میرود. با این حال زندگی در مدار دشواریهای بزرگی دارد و بداقبالیهایی که در تجربه این پدیده برای انسان رخ داده نشاندهنده این موضوع هستند که هنوز باید در زمینه ایجاد تمدنهای بشری در فضا بیشتر بیاموزیم. مجله دلتا در ادامه ۶ موقعیت و وضعیت که میتوانند زندگی در فضا را به جهنمی ترسناک تبدیل کنند، مورد بررسی قرار میدهد.
افتادن ناخنهای دست
تجربه نشان داده دستکشهای لباسهای فضایی که فضانوردان در هنگام کار کردن یا راهپیمایی فضایی در خارج از ایستگاه فضایی به دست میکنند برای سلامت آنها بسیار مضر است. بررسیهایی که به تازگی انجام گرفته نشان میدهند در حدود ۱۰ درصد از فضانوردان در اثر پوشیدن این دستکشها به «آسیب ناخن انگشت» دچار میشوند و تعدادی از آنها یکی از ناخنهای خود را به کلی از دست میدهند زیرا دستکش با محدود کردن مسیر حرکت انگشتان دست میتواند به ناخنها آسیب رسانده و آنها را بکند هر چه دست فضانورد بزرگتر باشد، این آسیبدیدگی جدیتر میشود و شاید ناسا باید برای کاهش دادن ابتلا به آن در جستجوی فضانوردانی با جثه کوچکتر باشد.
رژیم غذایی فضایی
غذاهای فضایی هنوز با غذاهای دلنشین و گوارا فاصله فراوانی دارند. میوههای تازه و سبزیجات در ایستگاه نایابند و استفاده از غذاهایی مانند نان در خلاء غیر ممکن است. ذرات نان در شرایط خلاء در همه جا شناور خواهند شد و تمیز کردن آنها برای ساکنان ایستگاه به یک فاجعه تبدیل میشود و فضانوردان از صرف غذاهای تکراری با قابلیت گرم کردن مجدد که در برنامهای هشت روزه تکرار میشوند، عاصی میشوند.
مشکلات بهداشتی
عدم وجود حمام در ایستگاه معمولا تجربههای دردناکی را برای فضانوردان به وجود میآورد. خلاء استفاده از حمام و دوشهای آب معمولی را در ایستگاه غیر ممکن میکند، و فرایند خشک شدن رطوبت نیز خود داستانی دیگر است. از این رو فضانوردان برای شستن لباسهای خود از تفنگ آبی ویژهای استفاده میکنند آب را به سمت لباسها شلیک میکند. همچنین برای شستوشوی موهای سر، فضانوردان از شامپوهای خشک استفاده میکنند. حال برای درک عمق فاجعه میتوانید کوچک بودن فضای ایستگاه را تصور کنید در حالی که باید ۶ ماه در کنار چند نفر دیگر در چنین حفره کوچکی زندگی کنید و به حمام نیز نروید.
مشکلات دستشویی
یکی از آزاردهندهترین و مداومترین مشکلات ایستگاه، وضعیت دستشویی آن است. در ایستگاه فضایی دو دستشویی وجود دارد که یکی از آنها در بخش روسی ایستگاه و دیگری در بخش آمریکایی آن قرار گرفته است. هر دوی آنها برای قابل استفاده بودن عملیات لولهکشی طاقت فرسایی را طلب میکنند. سپس مشکل بعدی فاضلاب است. در سال ۲۰۰۹ با استفاده از سیستم بازیافت و تصفیه از فاضلاب ایستگاه آب آشامیدنی، آب برای شستوشو و آشپزی به دست آمد. ساندار موگین یکی از فضانوردانی که در آن دوره در ایستگاه به سر میبرد از این عملیات به عنوان یکی از وحشتناکترین و شگفتانگیزترین فعالیتهایی یاد کرده که در ایستگاه انجام گرفته است.
استخوانهای فرسوده
جدا از حالت تهوع روزانه، فضانوردان باید به قیمت ماندن و زندگی کردن در مدار زمین، عواقب سلامتی سنگینی را تحمل کنند. یکی از مهمترین این موارد تاثیرات کیهانی بر روی تراکم استخوان فضانوردان است. مطالعات نشان میدهند قدرت استخوانهای اخترشناسان با نیم سال اقامت در فضا در حدود ۱۴ درصد کاهش پیدا میکند.
تنهایی
شاید سختترین بخش از زندگی در فضا احساس انزوا و احساس دلتنگی شدید است. برای مثال در سال ۲۰۰۷ مادر فضانورد دانیل تانی در اثر تصادف رانندگی کشته شد. وی در آن زمان در ایستگاه به سر میبرد و از این رو در فاصله ۳۲۰ کیلومتری از زمین برای مادر خود عزاداری کرد تا دو ماه پس از مرگش دوباره به زمین بازگردد.
پیشنهاد مطالعه: مطلب با خستگی وسط روز چه کار باید کنیم؟ را بخوانید.
ناشناس
۲۷ مرداد ۱۴۰۱ در ۲:۵۴ ب٫ظ
ناشناس
۱۲ تیر ۱۴۰۱ در ۳:۱۰ ب٫ظ
ناشناس
۱۲ تیر ۱۴۰۱ در ۲:۵۶ ب٫ظ