تاکنون پیش آمده احساس کنید ترسی نهفته شما را از ایجاد رابطه با دیگران دور می‌کند؟ یعنی برخلاف خواسته‌تان و انگار که نیرویی مخفی شما را مجبور به این کار کند؟ اگر پاسخ شما به این پرسش‌ها مثبت است؛ در این مطلب از مجله دلتا درباره اختلال شخصیت اجتنابی در رابطه صحبت کرده‌‌ایم.
اختلال شخصیت اجتنابی در رابطه چیست؟
اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری‌گزین با الگوی طولانی مدت پرهیز از موقعیت‌های اجتماعی شناخته می‌شود. به‌زبان ساده‌تر یعنی فرد از جمع پرهیز می‌کند و می‌ترسد که رابطه خود را عمیق‌تر کند.
علائم این اختلال خیلی شبیه نشانه‌های خجالتی‌بودن و اضطراب اجتماعی هستند برای همین خیلی وقت‌ها این ۳ مورد را با هم اشتباه می‌گیرند در حالی که تفاوت‌هایی بینشان وجود دارد.
نشانه‌های اختلال شخصیت اجتنابی در رابطه
بر اساس راهنمای بالینی تشخیص اختلالات روان، این اختلال با نشانه‌های زیر همراه است:
- پرهیز از شغل‌هایی که نیازمند ارتباط فراوان با دیگران هستند
- بی‌تمایلی به برقراری رابطه با دیگران مگر زمانی که از علاقه قلبی آن‌ها مطمئن شود
- اجتناب از روابط نزدیک عاطفی به‌دلیل ترس از مسخره و شرمنده‌شدن
- دغدغه نقد یا پس‌زده‌شدن در موقعیت‌های اجتماعی مختلف
- بی‌منطق و غیرجذاب‌پنداشتن خود
- اجتناب از امتحان‌کردن کارها یا فعالیت‌های جدید
هرچند این نشانه‌ها گسترده‌تر از حوزه روابط عاطفی هستند، می‌توان از همین نشانه‌ها به رفتار خاصی پی‌برد که افراد دچار این اختلال در رابطه می‌کنند. از دید کسانی که با افراد مبتلا رابطه دارند، نشانه‌های این اختلال گیج‌کننده است. مثلا شاید شما او را فردی مهربان و سخاوتمند ببینید، اما از اینکه چرا اغلب نمی‌تواند این ویژگی‌ها را نشان بدهد تعجب کنید. شاید او با شما بسیار صمیمی باشد، اما رفتار گرم و مناسبی با دیگر عزیزانتان نداشته باشد.
توصیه‌هایی برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی
کمک‌گرفتن و سراغ درمان رفتن برای شما دشوار است. می‌دانید درمانگر می‌تواند به شما کمک کند اما همان ترس‌های همیشگی از قضاوت‌شدن می‌تواند بر نیاز شما به درمان غلبه کند.
توصیه‌هایی برای کنارآمدن با شخصیت اجتنابی در رابطه
زندگی‌کردن با شخصیت اجتنابی راحت نیست. این اختلال زندگی رومزه شما و شریک زندگی‌تان را دچار مشکلاتی می‌کند. آثار منفی این اختلال حتی می‌تواند بر زندگی زناشویی شما نیز تاثیر بگذارد.
به تجربه‌های او اعتبار ببخشید
بهترین کاری که از دست‌تان برمی‌آید اعتباربخشی است. شریک زندگی شما باید بداند که تجربه و شرایط او را درک کرده‌اید. باید بداند که ترس‌های او را درک می‌کنید و آن‌ها را واقعی می‌دانید. برای اینکه شناخت بهتری از خود و دیگران داشته باشید به مطلب چرا بعضی افراد وسواسی می‌شوند؟ سر بزنید.
صبور باشید
اغلب افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ارتباط زیادی با دیگران ندارند. به‌ندرت پیش می‌‌آید چنین شخصی دوستان و آشنایان زیادی داشته باشد. بهترین روش صبوری است. انتظارات خود را پایین بیاورید. بزرگ‌ترکردن دایره نزدیکان شخصیت اجتنابی کاری تدریجی است. باید شرایط را برای والدین، دوستان و سایرین توضیح دهید و از آن‌ها بخواهید شرایط را درک و انتظاراتشان را تعدیل کنند.
پیشرفت‌های کوچک را تشویق کنید
برای کسی که درگیر اختلال شخصیت اجتنابی است، کوچک‌ترین دستاوردها نیز مهم هستند. برخی از پیش‌پاافتاده‌ترین کارها که دیگران به‌راحتی انجام می‌دهند، برای این گروه دشوار و پرخطر به‌نظر می‌رسند. پس لازم است شما هم از دید او به این موفقیت‌ها نگاه کنید.
در برنامه درمانی همراه آن‌ها باشید
برای شخصیت اجتنابی گفتن اسرار به روان‌درمانگر کار دشواری است. حضور شما می‌تواند مایه دلگرمی و اطمینان‌خاطرش باشد. حمایت عاطفی شما بسیار مهم است. همچنین ارتباط شما با تیم درمانگر نیز برای دریافت آخرین توصیه‌ها و اطلاع از روند درمان اهمیت دارد.
پیشنهاد مطالعه: مطلب این کارها اعتماد به نفس شما را شکوفا می‌کند را بخوانید.
ناشناس
۳۱ خرداد ۱۴۰۱ در ۱۱:۱۳ ب٫ظ
ناشناس
۲۲ خرداد ۱۴۰۱ در ۸:۴۵ ب٫ظ