ابیانه، تنها روستای سرخ ایران

ابیانه روستای سرخ ایران، منطقه‌ای جذاب است که امروز قرار است درباره آن بنویسیم. در این سفر با روستای ابیانه اصفهان و جذابیت‌های این روستا که در میان طبیعت کویری استان اصفهان و شهرستان نطنز با خانه‌های سرخ رنگش همچون یاقوتی در میان بیابان می‌درخشد بیشتر آشنا می‌شویم؛ همچنین عکس‌های روستای ابیانه را به شما نشان می‌دهیم و از جاذبه های دیدنی روستای ابیانه برایتان خواهیم گفت. با مجله دلتا همراه باشید.

آشنایی با جاذبه های دیدنی روستای ابیانه

ابیانه روستایی در ۳۵ کیلومتری شمال‌غربی نطنز است که در دامنه کوه کرکس آرمیده است. ارتفاع این روستا از سطح دریا به ۲۲۲۲ متر می‌رسد و به همین دلیل از آن با عنوان یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران یاد می‌شود. در این روستای سرخ‌رنگ، حال‌وهوای خاصی جریان دارد؛ معماری بومی ابیانه جالب توجه است و بناهای تاریخی آن نیز بسیار متنوع‌اند.

ملاقات با مردم محلی

در ابیانه همه دیدنی‌ها به آثار تاریخی ختم نمی‌شود؛ در اینجا فرهنگ هم جلوه خاصی دارد و در هر کوچه‌ای می‌توان تفاوت آن را حس کرد. مردم این روستا پس از گذشت سال‌ها هنوز هم به پوشش سنتی خود پایبندند و رنگ و جلایی ویژه به ابیانه بخشیده‎‌اند. در هر کوچه زنانی را می‌بینید که چارقد سفید با گل‌های رنگین بر سر انداخته‌اند و با زبان محلی سخن می‌گویند.

زیارتگاه هینزا (معبد هینزا)

در جنوب‌شرقی ابیانه و در دل صخره‌های یک دره باریک، ساختمان زیارتگاه هینزا در تورفتگی غار مانندی قرار دارد. این زیارتگاه را متعلق به بی‌بی زبیده خاتون، دختر موسی بن جعفر، می‌دانند که وقتی وی تحت تعقیب بوده، مردم ابیانه او را در این مکان مخفی و سپس راهی روستای هنجن کرده‌اند.

مسجد جامع ابیانه

مسجد جامع ابیانه یا مسجد میان‌‌ده شهرت و قدمت زیادی در میان مساجد ابیانه دارد. این مسجد در محله‌ای به نام «میون‌ده» واقع شده است و دو شبستان دارد. تاریخ ساخت آن به سال ۴۷۷ هجری قمری بازمی‌گردد. منبر چوبی این مسجد متعلق به دوره سلجوقیان است؛ این منبر تزئیناتی با نقوش گل‌وبوته، گل هشت‌پر و کتیبه‌هایی به خط کوفی دارد.

آتشکده هارپاک (آتشکده ابیانه)

یکی از آثار کهن ابیانه، آتشکده هارپاک است که در محله میان‌ده قرار دارد و آن‌ را نمونه‌ای از معابد زرتشتی می‌دانند. ساختار آتشکده هارپاک به‌صورت چهارطاقی است؛ به این معنا که زمینه‌ای چهارگوش، پوششی گنبدی و چهار ورودی طاق‌دار دارد. این آتشکده در گذرگاه اصلی محله که در زبان روستاییان راشتا نامیده می‌شود، قرار گرفته است.

اگر به ایران‌شناسی علاقه دارید مطلب هفت آبشار سوادکوه، چهل میلیون سال زیبایی را بخوانید.

موزه مردم‌شناسی ابیانه

در تیرماه سال ۱۳۸۴ به همت پایگاه میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری ابیانه، ساختمان قدیمی مهدکودک و آزمایشگاه دبیرستان ابیانه بازسازی و به‌عنوان موزه مردم‌شناسی راه‌اندازی شد. در این موزه تعدادی از اشیای مورد استفاده مردم از گذشته تاکنون به نمایش گذاشته شده است؛ اشیایی مانند ظروف پخت‌وپز، اسلحه شکاری، قرآن‌های خطی، نسخ قدیمی، نقره‌جات و زیورآلات محلی.

پیشنهاد مطالعه: برای دیدن مطالب بیشتر از گردشگری مطلب بدون هزینه در آخرین ماه بهار خوش بگذرانید را بخوانید.