روستای لیراه در ایران
لیراه داستان جالبی دارد. لیراه اسم مکانی است که محلیها به آن «بیآبی» میگویند البته نه به این معنی که آبی نداشته باشد و اتفاقا برعکس خیلی نقطه خوش آب و هوایی است که آب فراوانی هم دارد. ولی بهدلیل اینکه رودخانه از داخلش رد نمیشود این نام را روی آن گذاشتهاند.
پیشترها در ۲ نقطه بیآبی، تعدادی عشایر زندگی میکردند. نقاطی که بعدها نام «بیآبی سفلی» و «بیآبی علیا» بر آنها گذاشته شد. در سرشماری کشوری بیآبی علیا کد داده نشد و در عوض به بیآبی سفلی کد دادند ولی در حال حاضر روستایی که کد گرفته بود از سکنه خالی است و برعکس زندگی در بیآبی علیا یا همان لیراه جریان دارد.
۸ خانوار ساکن روستای لیراه در ایران، همه زندگی عشایری دارند و لیراه برایشان ییلاق است و همه این خانوارها در روستای «سرآقا سید» که در ۶ کیلومتری این روستاست، خانه دومی دارند و در زمستان به آنجا میروند. برای دیدن مطالب بیشتر از گردشگری، قد این روستا هر سال ۲ سانتیمتر بلند میشود! را بخوانید.
هیچ امکاناتی در شهر ما را خوشبختتر نمیکند
اهالی لیراه میگویند، لیراه برای ما خود زندگی است و چون هنوز تکنولوژی شهری به اینجا نیامده مفهوم خوشبختی برایمان تغییر نکرده و با همین زندگی ساده شادمان و شکرگزار خدا هستیم. همه ۸ خانوار لیراه با هم نسبت فامیلی دارند و این عامل پشتیبانی بیشتر آنها از یکدیگر است.
مردان و زنان و حتی بچهها در روستای لیراه در ایران هرکدام وظایف خود را انجام میدهند. مردان و پسران دامها را به چرا میبرند و زنان و دختران، گوسفندها را میدوشند و نان میپزند. اینجا همچنان زنان، ظرف ها و لباسها را در رودخانه کنار روستا میشویند و از تنها چشمه روستا برای آشامیدن استفاده میکنند. اهالی روستای لیراه در ایران در ماه اسفند بار و بندیل خود را از روستای سرآقاسید که در ۶ کیلومتری لیراه است میبندند و همراه دامهای خود به لیراه میآیند تا سال تحویل را در لیراه باشند و حتی قبل از رسیدن بهار به دل طبیعت باز میگردند.
لیراه معماری منحصربهفردی دارد که جدا از اینکه این نوع ساخت و ساز چقدر استحکام دارد، ساختمانهای روستا را خاص کرده است. اهالی روستای لیراه در ایران از مصالح بومی این منطقه برای ساخت خانه و محل نگهداری دامهایشان استفاده میکنند. سنگ معمولی، گل و تکههای چوب بلوط که به واسطه پراکندگی درختان بلوط در منطقه به وفور یافت میشوند را برای ساخت خانه استفاده میکنند.
امیر
۲۲ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۲:۵۲ ب٫ظ
ای جونم. خوش بحالشون ‘ توی بهشت زندگی می کنند. اگه ما آدم نیکوکاری باشیم بعد از مرگ خدا اونجا می بردمون. توی بهشت واقعی.🥰😍
یاری
۲۳ اسفند ۱۴۰۱ در ۱۱:۴۱ ب٫ظ
من که باور نعمی کنم تا نبینم به چشم درست باورم نیاید ز نخست
ناشناس
۱۶ بهمن ۱۴۰۱ در ۱:۲۴ ق٫ظ
عالی خوش بحالشون الهی نسل شأن زیاد و مانا بمانند
مونا اصفهانی
۱۶ بهمن ۱۴۰۱ در ۹:۳۰ ق٫ظ
آمین 🌹
ناشناس
۹ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۳۱ ب٫ظ
ناشناس
۹ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۳۱ ب٫ظ
ناشناس
۹ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۳۱ ب٫ظ
محمد
۴ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۲۰ ق٫ظ
اصلاً مگه داریم همچین جایی
مونا اصفهانی
۵ بهمن ۱۴۰۱ در ۹:۲۷ ق٫ظ
😁
ناشناس
۲۳ اسفند ۱۴۰۱ در ۱۱:۳۶ ب٫ظ
دوروغه
یاری
۵ فروردین ۱۴۰۲ در ۷:۵۶ ب٫ظ
بله ، بله؟ بله داریم ،خوبشم واریم . سال تازه تون مبارک الهی چراغ دل و چراغ خونه تون همیشه و همیشه روشن و روشن تر باشه. بهارتون قشنگ و عکس هاتون در طبعت سبزو خرم زیبا باد . خداوند یارتون سلامتی همراه تون. التماس دعا
مونا اصفهانی
۶ فروردین ۱۴۰۲ در ۱۲:۴۹ ب٫ظ
ممنون از حضور ارزشمند شما در مجله🌹
ا......ی
۸ فروردین ۱۴۰۲ در ۳:۱۱ ب٫ظ
داریم،…ولی مال وجای از مابهترونه
ناشناس
۲۷ فروردین ۱۴۰۲ در ۷:۴۵ ب٫ظ
بله که داریم ، مال از ما بهترونه
قولی،قولی،عباسقلی
۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۱:۱۸ ق٫ظ
بله، داریم، میهن نورد سوارشو بعرو بعبین
ناشناس
۱ بهمن ۱۴۰۱ در ۱:۴۰ ق٫ظ
ناشناس
۳۰ دی ۱۴۰۱ در ۳:۰۱ ب٫ظ
عالی بور
الهام الهامی
۱ بهمن ۱۴۰۱ در ۹:۲۲ ق٫ظ
سپاس از همراهی شما دوست عزیز🌹🌹
ناشناس
۲۹ دی ۱۴۰۱ در ۶:۴۲ ب٫ظ
ناشناس
۲۹ دی ۱۴۰۱ در ۳:۱۴ ب٫ظ
ناشناس
۲۹ دی ۱۴۰۱ در ۹:۵۴ ق٫ظ
ناشناس
۲۹ دی ۱۴۰۱ در ۷:۱۴ ق٫ظ
بسیار عالی
الهام الهامی
۳ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۰:۰۴ ق٫ظ
سپاس از همراهی شما دوست عزیز🌹🌹
محمد
۴ بهمن ۱۴۰۱ در ۱۱:۲۰ ق٫ظ
شایعه ست
ناشناس
۲۹ دی ۱۴۰۱ در ۴:۳۸ ق٫ظ
ناشناس
۲۸ دی ۱۴۰۱ در ۱۱:۱۶ ب٫ظ
مرجان
۲۸ دی ۱۴۰۱ در ۱۰:۳۳ ب٫ظ
خدارو شکر تو این زمانه منطقه ای هست ک مردمانش شاد هستن 🙏🙏
مونا اصفهانی
۵ بهمن ۱۴۰۱ در ۹:۲۷ ق٫ظ
بله واقعا👌😍
ناشناس
۲۸ دی ۱۴۰۱ در ۱۰:۰۰ ب٫ظ
ناشناس
۲۸ دی ۱۴۰۱ در ۸:۵۰ ب٫ظ
بهتر بود تصاویر بیشتری میزاشتین ممنون
مونا اصفهانی
۵ بهمن ۱۴۰۱ در ۹:۲۸ ق٫ظ
بله ممنون از نوشتن نظرتون
ناشناس
۲۸ دی ۱۴۰۱ در ۷:۰۹ ب٫ظ
ناشناس
۲۵ دی ۱۴۰۰ در ۷:۴۱ ق٫ظ
ناشناس
۲۵ دی ۱۴۰۰ در ۷:۴۱ ق٫ظ
ناشناس
۲۱ دی ۱۴۰۰ در ۱۰:۱۰ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ دی ۱۴۰۰ در ۸:۲۶ ب٫ظ
ناشناس
۲۱ دی ۱۴۰۰ در ۱:۱۸ ب٫ظ