هنگ کنگ کشوری است که نیمی از فرهنگ آن از آسیای دور و چین نشئت گرفته و نیم دیگر آن از کشوری در غرب اروپا به نام بریتانیا. در حقیقت فرهنگ هنگ کنگی، زاییده فرهنگ بومی چینی است با این تفاوت که این فرهنگ درست حکمرانی برتانیاییها در چین پرورش یافته است و شالوده آن به اعتقادات و مراسم منحصر به فردی ختم شده است. با مجله دلتا همراه باشید تا بیشتر با عقاید عجیب در هنگ کنگ آشنا شوید.
عقاید عجیب در هنگ کنگ
۱. کائو چیم، چوبهای پیشگو
طالعبینی و پیشگویی به وسیله عناصر مختلف بخشی جدانشدنی از فرهنگ آسیای دور به شمار میرود. در هنگکنگ مراسمی به نام کائو چیم (kau chim) وجود دارد که در معابد تائوئیسم و بودایی انجام میگیرد. طی این مراسم که به آن شعر بخت آزمایی نیز گفته میشود، پیشگویان ظروفی را پر از چوب میکنند. چوبهایی که از جنس بامبو بوده و عددی از ۱ تا ۱۰۰ روی آنها نوشته شده است. سپس این چوبها را به دست متقاضی بختآزمایی میدهند. متقاضی شروع به چرخاندن ظرف میکند و این کار تا مادامی که یک قطعه چوب به زمین بیفتد ادامه میدهد. با افتادن این چوب، پیشگویان شروع به پیشبینی آینده فرد میکنند.
۲. رفتگانتان را فراموش نکنید
در فرهنگ هنگ کنگ احترام به اجداد و خاندان از اهمیت بالایی برخوردار است به طوری که این رفتگان، توانایی تغییر مسیر زندگی و خیر و شر نوادگان خود را خواهند داشت و از طرفی نوادگان نیز میتوانند زندگی پس از مرگ اجداد خود را تغییر دهند. به همین دلیل هنگام فوت یکی از بزرگترهای خانواده، سایر اعضا جهت خشنودی روح وی مراسم خاصی را برگزار میکنند. برای مثال فرزندانی که پدر فقیری داشتهاند پس از مرگ وی اشیا مختلفی را میسوزانند که در جهان پس از مرگ ثروتمند باشد.
۳. به روح گرسنه مردگان غذا بدهید
هنگ کنگیها اعتقاد دارند در پانزدهمین روز از هفتمین ماه قمری، مردهها از سرزمین مردگان به مدت یک روز به جهان باز میگردند. اما برخلاف ظاهر ترسناک این عقیده، هنگ کنگیها این روز را با جشن و شادی سپری میکنند. در این فستیوال آنها به پارک یا فضاهای عمومی میروند و شروع به سوزاندن عود و اشیا کاغذی میکنند، موسیقی محلی مینوازند و در کنار خیابان برای مردگان غذا میگذارند.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطالب دانستنی مطلب ملاقات با مرد جگرخوار در دنیای مردگان! را بخوانید.
ناشناس
۲۲ اسفند ۱۴۰۰ در ۶:۴۱ ب٫ظ
ناشناس
۲۶ آذر ۱۴۰۰ در ۱۲:۴۲ ب٫ظ
ناشناس
۲۶ آذر ۱۴۰۰ در ۱۲:۲۹ ب٫ظ
ناشناس
۲۵ آذر ۱۴۰۰ در ۱:۲۹ ب٫ظ
عالی
فاطمه یزدیان
۲۵ آذر ۱۴۰۰ در ۱:۳۱ ب٫ظ
ممنونم