اقامتگاه ماجرا، سرزمین رنگین‌کمان‌ها در جزیره هرمز

همین که نام هرمز را می‌شنویم، به یاد خاک‌های رنگارنگی می‌افتیم که بر سطح جزیره پهن شده. کافی است که عکس‌های این جزیره مسحور کننده را دیده باشید تا دلتان بخواهد در اولین فرصت به آن سفر کنید و از نزدیک آن را ببینید. اما شهرت هرمز در سال‌های اخیر  باعث شده سیل گردشگران بی‌ملاحظه و ناآگاه چنان یورشی به فرهنگ و محیط‌ زیستش ببرند که مشخص نیست تا کی بتواند مقاومت کند و در برابر تخریب‌ها نشکند! گردشگرانی که مشت مشت زیبایی‌های رنگی جزیره را به یغما می‌برند یا دست کم با تحمیل فرهنگ خود به جوامع محلی، تیشه به جان فرهنگ بومیان می‌زنند. با ما در این بخش از مجله دلتا همراه باشید تا درباره اقامتگاه عجیب ماجرا بیشتر بدانیم.

ماجرای اقامتگاه ماجرا چیست؟

اقامتگاه عجیب ماجرا بخشی از پروژه «حضور در هرمز» بوده است. پروژه‌ای که رویکردش مشارکت جامعه محلی و اعتمادسازی است. مرکز تفریحی-توریستی رونگ و کمپ فرش هم از بخش‌های دیگر همین پروژه است که پیش از اقامتگاه ماجرا، اجرا شدند. اگر نگاهی به عکس‌های آن بیندازید، متوجه طراحی متفاوت و هماهنگ آن‌ها با محیط جزیره می‌شوید.

این اقامتگاه مجموعه‌ای از گنبدهای خاکی به روش ابرخشت نادر خلیلی ساخته شده، اما به جای اینکه به صورت یک تکه، حجم بزرگی را به خودش اختصاص دهد، در مجموعه‌ای از فضاهای کوچک، پخش شده است. این خرد شدن بنا، باعث می‌شود اقامتگاه، هماهنگ با خانه‌های کم‌ارتفاع محلی قرار بگیرد و تسلط عجیب و غریبی روی انسان نداشته باشد.

جالب است بدانید که این اقامتگاه جذاب، برنده جایزه بین‌المللی طلایى مسابقه تیداى (TIDA) تایوان در سال ۲۰۲۰ میلادی هم شده است.

ماجرای شروعی دوباره

حرف اقامتگاه به زیبایی بصری و هماهنگ با محیطش خلاصه نمی‌شود. همان طور که در ابتدای معرفی پروژه گفتیم، این اقامتگاه آمده تا دردی از مردم محلی هم دوا کند و عصای دست آن‌ها شود. نه صرفا از لحاظ کسب درآمد، بلکه به لحاظ یادگیری مهارت که ارزشش به مراتب بیشتر خواهد بود. این اتفاق، نور امیدی در تاریکی اقتصاد بومیان هرمز روشن می‌کند.

جمع‌بندی مزیت‌های این پروژه:

• ساخت ارزان که از نظر اقتصادی به سود کارفرماست؛
• اختصاص سهم بیشتر بودجه به نیروی کار محلی در برابر مصالح گران‌قیمت که به سود مردم محلی است؛
• سناریو و سازمان فضایی تاب‌آور در برابر آینده برای تامین نیازهای پیش‌بینی نشده که به سود کارفرما و جزیره است؛
• استفاده از مصالح ایرانی و در دسترس که ضمن کاهش هزینه‌های حمل، مولد است و نفع ملی را به همراه دارد؛
• ایجاد زمینه ورود گردشگر طبقه متوسط به جای گردشگران غیر عرفی که در جامعه میزبان هزینه نمی‌کنند و الگوی اجتماعی غیرمتعارفی برای مردم هستند.

پیشنهاد مطالعه: برای خواندن مطالب بیشتر به آبشار شیطان، آبشاری که غیب می‌شود! مراجعه کنید.