آذربایجان و بهویژه باکو، در دهههای اخیر پیشرفتهای زیادی داشته و در حال تبدیل شدن به یک کشور مدرن است؛ در عین حال این کشور هنوز به سنتها پایبند است. یکی از نمادهای جمهوری آذربایجان، آتش است که هم در بخش تاریخی و هم مدرن این کشور میتوانید آن را ببینید. با مجله دلتا همراه باشید تا با علت نامگذاری این سرزمین به سرزمین آتش آشنا شوید..
اگر در دوران باستان به آرم دولت جمهوری آذربایجان نگاه کنید، در مرکز این آرم شعلهای سرخ خواهید دید. در خیابانهای باکو قدم بزنید و نقاط کانونی شهر را مشاهده کنید، برجهای شعله که بر خط افق شهر چیره هستند. این کشور رابطه بسیار نزدیکی با آتش دارد و به همین دلیل به آن، لقب سرزمین آتش دادهاند.
بررسی علمی علت وجود آتشهای این سرزمین
جمهوری آذربایجان ذخایر زیرزمینی گاز طبیعی و نفت وسیعی دارد. مدارکی از روم باستان موجود است که قدمت آنها به ۲۵۰۰ سال قبل میرسد و نشان میدهد که در آن دوران در شبه جزیره آبشوران نفت استخراج میشد. طبق گزارشهای دوران بیزانس در قرن پنجم میلادی، مردم شعلههای همیشه فروزان در این منطقه مشاهده میکردند.
فشار زیاد باعث میشود که گاز از طریق شکافهای موجود در زمین به بیرون نشت کند؛ دقیقا مثل زمانی که اجاق گاز را روشن میکنید؛ بهمحض اینکه دستگیره اجاق گاز را میچرخانید، گاز بیرون میآید. هنگامی که گاز مشتعل میشود، شعلهها تا زمانی که سوخت وجود دارد، به سوختن ادامه میدهند. همین امر دقیقا در مورد شعلههای پایانناپذیر جمهوری آذربایجان در کوهها و داخل معابد آتش، صادق است. منابع بیپایان گاز زیرزمینی به سطح زمین نشت میکنند و به یک یا چند روش، مشتعل میشوند. شعلهها تا زمانی که منابع سوخت به پایان برسد، باقی میمانند.
جمهوری آذربایجان مدرن
اهمیت تاریخی آتش در رگهای فرهنگ آذربایجان ریشه دوانده است. شعله نماد ملی این کشور است. یانار داغ یا کوه سوزان و معبد آتشگاه باکو از جاهای دیدنی جمهوری آذربایجان است.
بهسمت جنوب و به آستارا در نزدیکی مرز ایران بروید و یانار بولاغ (چشمه سوزان) را ببینید، جایی که آب آتش میگیرد. آنچه که مسلم است این است که هنوز هم در قرن ۲۱ میلادی، فرصت آن وجود دارد که در سراسر این کشور، به تماشای شعلههای طبیعی بنشینید که در سطح زمین روشن هستند و سرزمین آتش را سزاوار این لقب میکنند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی بیشتر با جاذبههای جهانگردی، “فستیوالهای رنگارنگ تایلند” را مطالعه کنید.
ناشناس
۲۲ اسفند ۱۳۹۹ در ۵:۵۷ ق٫ظ
صبحآمدم رضا سلام خسته نباش!
ناشناس
۲۲ اسفند ۱۳۹۹ در ۰:۲۳ ق٫ظ