سندرم دان نوعی ناهنجاری ژنتیکی است که به دلیل یک کروموزوم اضافه به هنگام لقاح در جفت کروموزوم ۲۱ ایجاد میشود. این بیماری در گذشته منگولیسم نامیده میشد و خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، مشکلات شنوایی، بینایی و آلزایمر را افزایش میدهد. این اختلال بر رشد فیزیکی نوزاد تاثیرگذار است و موجب بروز مشکلاتی در سطوح مختف یادگیری میشود. در ادامه همراه مجله دلتا باشید.
علائم سندرم دان
این بیماری در هر فرد علائم متفاوتی مانند ناهنجاری در ساختار یا عملکرد اعضای بدن ایجاد میکند و بیشترین مواردی که تقریباً در همه مبتلایان به آن وجود دارد، ناهنجاریهای فک و صورت و تأخیر در یادگیری و فرآیند رشد آنهاست.
از علائم ظاهری سندرم دان نیز میتوان به یک خط عرضی در کف دست به جای دوتا، چینهای کنار داخلی صورت، بینی کوچک و سر بالا و گوشهای کوچکتر و پایینتر اشاره کرد. این افراد بسیار آرام، گرم، صمیمی و شاد هستند.
بیش از ۱۵ درصد نوزادان مبتلا به سندرم دان در همان سال اول بعد از تولد جان خود را از دست میدهند. بنابراین، سال اول از نظر پزشکی خطرناکترین زمان زندگی فرد مبتلا به این بیماری است.
علائم سندرم دان در کودکان متفاوت است
این بیماری در تواناییهای شناختی کودکان مبتلا به شکل متفاوتی تأثیر میگذارد، اما بیشتر آنها دچار عقبافتادگی ذهنی خفیف تا متوسط هستند. آنها میتوانند بیاموزند و قادر به پرورش مهارتهای خود هستند. با سرعتی کمتر از دیگران به اهداف خود دست مییابند، بنابراین نباید آنها را با دیگران و حتی با خودشان مقایسه کنید. در واقع، این افراد جذابیتها و تواناییهای متفاوتی دارند.
والدینی که احتمال بروز سندرم دان در کودکان آنها زیاد است
تست غربالگری برای تشخیص سندرم دان، در بهترین حالت باید حداقل در سه ماهه اول بارداری انجام شود. اما والدینی که یکی از ویژگیهای زیر را دارا هستند، بهتر است به فکر پیشگیری ابتلای فرزندان خود به این بیماری باشند.
تجربه داشتن کودکی مبتلا به سندروم دان
عموما در والدینی که فرزندی مبتلا به این بیماری دارند این احتمال وجود دارد که در بارداری دوم نیز آن را تجربه کنند.
سن مادر
خطر ابتلا به این بیماری با سن مادر کاملا مرتبط است.
والدین به سندرم دان مبتلا باشند
۱۵ تا ۳۰ درصد از خانمهایی که به تریزومی ۲۱ مبتلا هستند تا ۵۰ درصد خطر داشتن کودک با سندروم دان در آنها بالا میرود. در مورد آقایان این موضوع هنوز اثبات نشده است، در حالی که بروز تولد کودکان مبتلا به این بیماری با سن مادر افزایش مییابد و بارداری در سن بالا احتمال ابتلا را افزایش میدهد. این امکان وجود دارد که سندروم دان در مادران زیر ۳۵ سال هم دیده شود.
درمان سندرم دان
برای سندرم دان هیچ درمان قطعی وجود ندارد اما به کمک اقدامات پزشکی و آموزشی خاص مانند گفتار درمانی، فیزیوتراپی و برنامههای آموزشی ویژه میتوان کیفیت زندگی این افراد را ارتقا داد. برخی از این افراد میتوانند زندگی طبیعی و نسبتا مستقل خوبی داشته باشند اما برخی دیگر نیاز به مراقبتهای تمام وقت دارند.
پیشنهاد مطالعه: مطلب بیماریهای که زنان را بیشتر از مردان درگیر میکند را بخوانید.
ناشناس
۱۴ فروردین ۱۴۰۰ در ۳:۰۲ ب٫ظ
عالی بود حتما مطالعه کنید