هتل کپری ؛ اقامت در اتاقی شبیه به توپ!

نمی‌دانید هتل کپری چیست؟ ایرادی ندارد. هتل کپری تازه ۲-۳ سال است که افتتاح شده. بنابراین طبیعی است اگر درباره آن چیزی ندانید. هتل کپری یکی از عجیب‌ترین هتل‌های ایران است. پنج ستاره و لوکس است و در دنیا مشابهی ندارد. همه اتاق‌های این هتل و فضاهای عمومی‌اش به شکل کپر ساخته شده‌اند.

حالا نوبت به سوال بعدی می‌رسد. کپر چیست؟ کپر به کلبه‌های ساده روستایی می‌گویند. سقف کپرها به صورت گرد و گنبدی ساخته می‌شوند. برای همین کپرها شبیه به توپ به نظر می‌رسند. توپی کاهگلی! به هتل کپری، هتل توپی هم می‌گویند. دوست دارید مهمان یکی از همین توپ‌های بامزه شوید؟

از فقر تا ثروت

کپرها در روستاهای نواحی مرکز ایران ساخته می‌شوند. این کلبه‌ها را با کاهگل و الیافی از درختان  خرما می‌سازند. کپرها خانه‌هایی ساده و کوچک هستند. کپرنشینان نیز معمولاً چندان پولدار نیستند. برای همین کپر با فقر برابری می‌کند. تا همین چند وقت قبل، یعنی پیش از ساخته شدن هتل کپری، کپر، نماد فقر بود. اما الان دیگر این طور نیست، کپر به نماد ثروت تبدیل شده، در واقع کپر به نماد اینکه در فقر و محرومیت هم می‌توان ثروت آفرینی کرد، تبدیل شده است. جالب نیست؟

هتل کپری کجاست؟

هتل کپری در قلعه گنج قرار دارد. قلعه گنج کجااست؟ جایی حوالی جنوب کرمان. شاید برای‌تان جالب باشد اگر بدانید وب‎سایت معروف tripadvisor.com هتل کپری را در گروه خاص‌ترین هتل‌های دنیا قرار داده است. این هتل برای خارجی‌ها خیلی جذابیت دارد. اروپایی‌ها بیشترین هواداران هتل کپری هستند. معماری هتل و اطرافش خیلی با اقلیم و فرهنگ خودشان متفاوت است. همین موضوع آنها را جذب می‌کند.

نکات مهم در سفر به هتل کپری

هتل کپری در منطقه‌ای کویری قرار دارد. در کویر هم مار و عقرب زندگی می‌کنند. پس لازم است به نکات زیر توجه کنید:

در اتاق‌تان را سریع ببندید. مهمان ناخوانده که نمی‌خواهید. بدون راهنمای محلی به طبیعت اطراف نروید. ممکن است خدای ناکرده اتفاق بدی بیفتد. اتاق‌های هتل در حیاط قرار دارند. یعنی زیر سقف خدا. کفش خود را بیرون در اتاق‌تان نگذارید. مارها و عقرب‌ها عاشق بوی جوراب هستند. ممکن است در کفش شما جا خوش کنند. آن وقت…

شاید دانستن این نکته برایتان جالب باشد که دلیل توپی شکل بودن هتل کپری چیست؟ در واقع کپرها سقف گنبدی دارند. سازندگانش این کار را می‌کنند تا همیشه بخشی از داخل خانه سایه داشته باشد. گرمای آن بیش از حد تحمل نشود و آسایش افراد به هم نخورد. حقیقت جالبی به نظر می‌رسد. اینطور نیست؟ باید به هوش نخستین افرادی که این تکنیک را اختراع کردند، آفرین گفت.