افطار و گردشی در مزه های سفره آن

صحنه زندگی ما چیز کوچکی نباید باشد. همین که ماه رمضانی می‎آید و سفره سحری و افطاری‎اش پهن می‎شود، همین که صدای ربنای کهن از سیستم‎های صوتی پخش می‎شود، همین که دعایی خوانده شود و افطار؛ خودش خاطره‎ای‎است که به اندازه تمام سال‎های زندگیِ‎مان حال‎مان را خوب می‎کند؛ وَ چه عالی می‎شود که بتوان این حال خوب را به همه ساعات زندگی بسط داد مثلاً زمانی که طعمی نو در افطارمان باشد و در طول سال باز هم آن غذا را نوش جان کنیم، به یاد افطار رمضان‎مان خواهیم افتاد و همان حال خوب.

از نظر نگارنده تجربه مزه‎های جدید مانند سفر کردن به سرزمین‎های جدید است. بنابراین پیشنهاد می‎شود اگر با رعایت احکام روزه به منطقه‎ای سفر می‎کنید، حتماً در وعده افطاری، خود را به غذاهای بومی و محلی آن شهر یا شهرستان مهمان کنید تا تجربه گردشگری‎تان تکمیل شود. آن هم در ایرانی که به دلیل تنوع قومی دارای سنت‎های غذایی مختلفی نیز هست. بفرمایید افطار:

مازندران

در مازندران برای سفره افطار غذاهایی سبک پخته می‎شود که در آن بیشتر از برنج و آرد استفاده شده باشد؛ مانند ترش او، قماق و شیرآش که اصلی ترین آن‎ها شیرآش است.

گیلان

غذای سنتی گیلان در افطار، بیشتر آش‌ها، کوکو و فرنی‎است. یکی از خوردنی‌هایی که در ماه رمضان در گیلان قابل دسترس است، رشته خوشکار است که نوعی شیرینی معروف محسوب می‌شود. البته خورش‎های خوشمزه‎ای مانند ترش تره و  باقلاقاتق نیز برای سحری در این ماه زیاد پخته می شود.

سنندج

نانی معروف در سنندج پخته می‎شود که نام آن برساق است؛ در وعده افطار ماه رمضان همیشه دیده می‎شود. از غذاهای مخصوص اهالی کردستان در ماه رمضان «کولیره» است. همچنین روز عید فطر  نانی خاص با نام «نان جشن» پخت شده و در میان روزه‌داران پخش می‌شود.

کرمانشاه

آش شاه عباسی برای افطار نزد مردم کرمانشاه طرفداران بسیاری دارد. ترکیبی از گوشت، غلات و حبوبات است که با پیاز داغ تزیین می‌شود. یکی دیگر از مواد غذایی پرمصرف در ماه رمضان در کرمانشاه روغن حیوانی یا روغن کرمانشاهی‎است که مردم منطقه معتقدند استفاده از آن در غذاهای سحری احساس گرسنگی را کمتر می‎کند.

همدان

افطار در همدان بسیار متنوع است. در این شهر خوردنی‌هایی مانند انگشت‌پیچ و نان روغنی در ماه رمضان پخت می‌شود. نان کماج معروف و حلوازرده رنگین غذاهای سنتی و مخصوص  این شهر است.

تبریز و اردبیل

شهرهای ترک‌نشین شمال غرب ایران دارای غذاهای خاص خود هستند. شیربرنج، فرنی، دلمه و کتلت غذاهای سنتی افطار این دو شهر است. نان فطیر و مربای گل سرخ نیز سرو می‎شود.

اهواز

خوراکی مطرح در ماه رمضان که محلی این منطقه است «لگیمات» است، نوعی شیرینی شبیه زولبیا و بامیه که با قهوه تلخ صرف می‌شود.

عرب‌های خوزستان سمبوسه، هریسه و تشریه و محلبی را به عنوان غذای افطار پخت می‌کنند. و در نهایت فلافل و بامیه را به طور رایج می‌توان جزو غذاهای افطاری این منطقه به حساب آورد.

هرمزگان، بندر عباس

نان تموشی (توی مشتی) یکی از نان‌های خوش طعم و سنتی اهالی هرمزگان، که بسیار مورد توجه توریست‌های این منطقه است. همچنین قلیه‌ماهی یکی از مهم‌ترین غذاهای مردم این شهر در ماه رمضان است که در کنار آش‎های سنتی دیگر، بر سر سفره افطار قرار داده می‎شود.

حرف آخر

قطعاً آنچه گفته شد مربوط به همه ایران نیست؛ اما در مقالات بعدی به غذاهای سنتیِ شهرهایی مانند شیراز و اصفهان و کاشان و… خواهیم پرداخت.

به‎طور حتم مطالب زیر برای‎تان جذاب خواهد بود:

اینجا پایتخت، بام لند تهران

من و قلعه رودخان و خاطره سازی

دَرِ کاروانسرای تی تی همیشه باز است

لرستان و قلعه فلک الافلاک

برای خواندن مطالب مرتبط به گردشگری به مجله دلتا در همین صفحه سر بزنید.