مجسمه آزادی، مجسمه‌ای که قرار بود نمادی از عدالت، رفاه، آزادی و برابری در یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیا یعنی ایالت متحده امریکا باشد. درباره این مجسمه پرابهت و عظیم داستان‌های زیادی گفته شده است. در مجله گردشگری دلتا رازهای پشت پرده این مجسمه را خواهید خواند.
چه حقیقت‌هایی درباره مجسمه آزادی وجود دارد؟
تندیس یا به قول معروف مجسمه آزادی، مجسمه‌ای عظیم در جزیره آزادی منهتن در نیویورک و در ایالت متحده امریکاست. این مجسمه باشکوه را فرانسوی‌ها در صدمین سال استقلال امریکا از بریتانیا در سال ۱۸۸۶ ساخته و به ایالات متحده هدیه دادند.
فردریک آگوست بارتولدی مهندس فرانسوی این سازه، ساخت این تندیس را در ارتفاع ۴۶ متر در سال ۱۸۷۵ شروع کرد و در سال ۱۸۸۴ به پایان رساند. بااین‌وجود بارتولدی تنها نمای بیرونی سازه را ترسیم کرده بود و سازه درونی مجسمه به سازنده برج ایفل یعنی گوستاو ایفل سپرده شد. این مجسمه در فرانسه ساخته و سپس در ۳۵۰ قطعه جدا شده به ایالات متحده ارسال شد. روز ۲۸ اکتبر سال ۱۸۸۶ روز افتتاحیه این مجسمه بوده است.
مجسمه آزادی نشان‌دهنده لیبرتاس، الهه رومی آزادی است. مشعل مجسمه نماد روشنگری است، درحالی‌که لوح در دست چپ او تاریخ اعلامیه استقلال آمریکا (۴ ژوئیه ۱۷۷۶) را نشان می‌دهد. زنجیر شکسته در پای او نشان از لغو بردگی دارد.
مجسمه در ارتفاع ۳۰۵ فوتی (۹۳ متری) از پایه تا نوک مشعل قرار دارد. وزن آن تقریبا ۲۲۵ تن است. این مجسمه از ورقه‌های مسی ساخته شده بود و تغییر رنگ آن به رنگ کنونی حاصل هوازدگی طبیعی مس در طول زمان است.
مجسمه بر روی یک‌پایه قرار دارد. این پایه درواقع نمایشگاه و موزه‌ای است که آثار تاریخی مربوط به مجسمه و تاریخ امریکا را به نمایش می‌گذارد. خود مجسمه مانند یک برج است و می‌توانید از آن بالا بروید. تاج مجسمه دارای ۲۵ پنجره است و مناظر پانوراما از شهر نیویورک را به شما ارائه می‌دهد.
مجسمه آزادی یکی از پربازدیدترین جاذبه‌های گردشگری در ایالات متحده است. بازدیدکنندگان می‌توانند با کشتی به جزیره آزادی بروند تا به مجسمه نزدیک شوند، موزه موجود در پایه را کاوش کنند و از مناظر خیره‌کننده خط افق شهر نیویورک لذت ببرند.
مجسمه آزادی به‌عنوان نماد امید، آزادی و دموکراسی، پذیرای مهاجران و بازدیدکنندگان از سراسر جهان است. این مجسمه گواهی بر آرمان‌هایی است که ایالات متحده بر اساس آن‌ها بنا شد و همچنان به مردم سراسر جهان به‌عنوان نماد جهانی آزادی الهام می‌بخشد.
ادیسون می‌خواست مجسمه را به حرف بیاورد
ادیسون آدم خلاقی بود در همه زمینه‌ها حرفی برای گفتن داشت. در آن زمان هم ایده‌ای در مورد مجسمه آزادی داشت. دوست داشت او را به حرف بیاورد! بنابراین به فکر گذاشتن یک گرامافون در این مجسم عظیم‌الجثه افتاد تا این مجسمه حرف بزند و حرف‌هایش به گوش همه مردم برسد، اما مشخص نیست چرا از این کار منصرف شد. البته خیلی هم بد نشد؛ چون دیدن مجسمه غول‌پیکری که مدام حرف می‌زد اصلا قابل‌تحمل نیست!
پیشنهاد مطالعه: جزیره‌ای با گنجایش یک خانه و یک درخت! را مطالعه کنید.
منیژه
۳ تیر ۱۴۰۲ در ۵:۱۸ ب٫ظ
این اطلات عالی بودن ممنون
زینب پروانه
۵ تیر ۱۴۰۲ در ۹:۰۶ ق٫ظ
ممنون از همراهی شما