در بسیاری از نقاط آمریکای لاتین به‌خصوص در مکزیک، یک روز با رسمی عجیب و پرطرف‌دار وجود دارد که به روز مردگان معروف است. با مجله گردشگری دلتا همراه باشید تا این روز عجیب را بیشتر بشناسید.
جشن روز مردگان
در مکزیک باستان قبایل بدوی برای گرامی‌داشت ارواح مردگان و عزیزان از دست رفته‌شان، در روزهای دهم و یازدهم نوامبر، مراسم خاصی را برگزار می‌کردند. با گذشت زمان این جشن‌ها رنگ و بوی عجیب‌تری گرفت و امروزه به یک جاذبه گردشگری و توریستی برای مکزیک و کشورهای آمریکای لاتین تبدیل شده است.
تاریخ برگزاری جشن روز مردگان به دوران پادشاه کلمبوس برمی‌گردد. زمانی که اروپایی‌ها برای اولین‌بار به این نقطه از جهان پا گذاشتند، فرهنگ و رسوم خود را نیز همراه آوردند. به مرور زمان با تلفیق فرهنگ اروپایی‌ها با بومیان این منطقه، جشن روز مردگان نیز رنگ و بویی اروپایی به خود گرفت.
اسپانیایی‌های مسیحی که در سال ۱۵۳۰ به مکزیک مهاجرت کردند در نهایت موفق شدند جشن روز مردگان را از یک جشن تاریخی و بومی به یک روز کاملا مسیحی گونه تبدیل کنند. کلیسای کاتولیک نیز پس از گذشت زمانی طولانی تصمیم به ثبت این روز در تقویم خود گرفت.
جشن روز مردگان یا روز مرگ که در زبان اسپانیایی به آن Dia de los Muertos می‌گویند، همچنان یکی از بزرگ‌ترین جشن‌های مکزیکی است. این روز در فرهنگ مکزیک برای مکزیکی‌ها یک روز خاص است و هرساله آن را با مراسم عجیب‌وغریب خود جشن می‌گیرند.
جالب اینجاست که در این روز هیچ‌گونه سوگواری‌ای برای مردگان صورت نمی‌گیرد. مکزیکی‌ها با جشن و پایکوبی و پخت شیرینی و غذاهای مخصوص و دادن هدایا به مردگان، به میزبانی مردگانی که آن‌ها را در این روز مهمان خود می‌دانند، می‌روند.
چه کارهایی در روز مرگ انجام می‌شود؟
از جمله کارهایی که در این روز انجام می‌شود، تزیین محراب‌ها یا قبور مردگان با وسایل تزیینی، آماده‌کردن غذا و نوشیدنی‌های مورد علاقه مردگان، آماده کردن شمع‌ها و زرده‌های مخصوص، پوشیدن لباس‌های خاص و گریم صورت به شکل مرده‌ها و در نهایت جمع‌آوری پول برای محرومان است. گاهی حتی مردم بر سر قبر عزیزانشان موسیقی مورد علاقه‌شان را پخش می‌کنند و در هنگان نوشیدن و خوردن تنقلات وانمود می‌کنند که در حال گپ و گفت‌وگو با عزیز از دست رفته‌شان هستند.
پیشنهاد مطالعه: مطلب غول پیکرترین اسب‌های دنیا در اسکاتلند را بخوانید.
ثنا
۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۹:۵۵ ب٫ظ
عالی
ناشناس
۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۳:۳۲ ق٫ظ
درسا بشیری
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۱:۰۴ ب٫ظ
سلام خیلی عالی ولی ترسناک 😮😮
عاطفه
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۷:۴۵ ب٫ظ
چقدر خوب. تو خارج قبرستان هاشونم حال وهواشون بعض ایرانه حداقل دورهم شادن 🤕آمربه معروف هم ندارن 💃
مهیار نوری
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۳:۱۰ ب٫ظ
چی بگم ، مثل اینکه مرغ همسایه غازه… حسرت بدلی بد دردیه
زارع رفیع
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۹:۵۰ ب٫ظ
…هرکشوری آداب و رسوم و فرهنگ خودشو داره مال ما هم طبق قانون شرع و الهی است که برای تمامی آحاد مفید و اجرو ثواب دارد انشاالله که همه مون اهل تقوا و اهل بهشت باشیم. زندگی لحظه به لحظه با دلتا
علیرضاسامان
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۱۰:۲۴ ب٫ظ
ب نظر می رسد رسم خوبیه که دچار عارضهءقلبی وعصابوروان نمی شند رسم خوبیه، شادی وسروربرای مرده ها تزئین فبرهاباگل وشیرینی،نوشیدنی هایی برای مرده گان،وروشن کردن شمع ها،پوشیدن لباس های خاص وگریم صورت به شگل مرده هاودرنهایت جمع آوری پول واعانات برای محرومان و نواختن موسیقی اصیل وشادهمراه با رقص و پای کوبی برسرمزارعزیزانشان که در هنگام خوردن آجیل وشیرینی و وانمود کردن اینکه در حال گفتگوکردن با عزیزان ازدست رفته شونندکه مفرح و دلپزیراست به امید وآرزوی سلامتی و طول عمر برای تمامی انسانهای خوب سپاسگذارم
بابا احمد
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۱۰:۳۳ ب٫ظ
اینطورکه پیداست این جشن خیلی عظیم و پر هزینه است نمی دانم آنجا قیمت رنگ چنده؟ پول موزیسئین و تنقلات و نوشابه و لباس مخصوص و …. اینا چقدر آب می خوره؟
ناشناس
۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۱۰:۵۷ ب٫ظ
ناشناس
۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۰:۱۸ ق٫ظ
ناشناس
۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۱۱:۳۴ ق٫ظ
جالب بود
مونا اصفهانی
۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۹:۳۴ ق٫ظ
درود بر شما و ممنون از حضورتون 🌹
مؤلای
۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۰:۲۳ ق٫ظ
ناشناس
۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۱:۵۷ ب٫ظ
ناشناس
۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ در ۱:۱۵ ب٫ظ