۸ تغییری که فقط آدم‌های خاص تجربه می‌کنند!

تصور نکنید هر جای عالم هستی که پا بگذارید، بدن شما به شکل فعلی خواهد بود. شرایط فعلی بدن ما به دلیل ترکیبی از شرایط فیزیولوژیک و ویژگی‌های طبیعی کره زمین بوده که گرانش مهم‌ترین آن‌ها است. در این مطلب از مجله دلتا هشت اتفاق عجیب و تغییرات بدن فضانوردان را می‌خوانید.

قدبلندتر می‌شوند

سفر به فضایی که فاقد فشار جاذبه است، قد انسان را تقریبا ۳ درصد افزایش می‌دهد. یعنی اگر شما یک انسان ۱۷۰ سانتی‌متری هستید، در سفر فضایی ارتفاعی بیش از ۱۷۵ سانتی‌متر را تجربه خواهید کرد و قاعدتا هنگام بازگشت به زمین، بازهم یک انسان ۱۷۰ سانتی‌متری خواهید بود!

استخوان‌هایشان دیگر استخوان نیستند!

تراکم توده استخوانی تا اندازه زیادی کاهش پیدا می‌کند. آن‌قدر زیاد که وقتی به زمین باز‌می‌گردند، تا چند وقت قادر به راه رفتن به‌طور عادی نیستند. تخمین زده می‌شود که به ازای هرماه ماندن در فضا یک تا دو درصد تراکم استخوان‌ها کمتر می‌شود که بازهم فعلا مقصر اصلی آن بی‌وزنی نسبی است. یک فضانورد در طول یک سفر یک‌ ساله بین ۱۲ تا ۲۴ درصد تراکم استخوان خود را از دست می‌دهد که رقم قابل‌توجهی است.

مایعات بدن کم می‌شوند

در یک محیط بی‌وزن تمام مایعات بدن انسان به حرکت به سمت قسمت‌های بالایی بدن تمایل دارند. بنابراین فضانوردان در طول سفر خود با کاهش مایعات به‌طورکلی، نبود تناسب در پراکنش مایعات، رگ‌های ورم‌کرده و صورت پفی مواجه هستند.

قلبشان کوچک‌تر خواهد شد

حجم مایعات بدن در فضا کاهش پیدا می‌کند اتفاقی که اثر سریع و مستقیم بر روی میزان خون پمپاژ شده توسط قلب دارد. با پایین آمدن حجم خون، قلب، خون کمتری پمپاژ خواهد کرد و این موضوع باعث می‌شود که عضلات قلب ضعیف‌‌تر و کوچک‌‌تر شوند.

نمی‌توانند جلوی عرق کردن را بگیرند

در فضای بدون گرانش، بدن به‌طور مداوم عرق می‌کند. جالب است بدانید که عرق آن‌ها به دلیل نبودن گرانش نه می‌چکد و نه تبخیر می‌شود و این یعنی آن‌ها به‌طور مداوم باید بدن خود را با حوله خشک نگه‌دارند.

هر کاری کنند بادگلو نمی‌زنند!

وقتی نیروی جاذبه‌ای وجود ندارد، معلق بودن دیگر معنایی نخواهد داشت، به این ترتیب در دستگاه گوارش هیچ بادی با فشار به سمت بالا حرکت نخواهد کرد. حتی اگر تلاش هم بکنید، نمی‌توانید بادگلو بزنید. نوشیدن مایعات گازدار در فضا یکی از زجرآورترین کارهایی است که فضانوردان می‌توانند انجام دهند! در چنین شرایطی نفخ شکم فضانوردان نیز به‌طور چشمگیری افزایش پیدا می‌کند. چون آن‌ها به راحتی قادر به تخلیه گازها نیستند. گاز‌، آب و مواد جامد در شکم به‌طور کامل با یکدیگر ترکیب می‌شوند.

همیشه تهوع دارند

تهوع یکی از علائم سندرم انطباق فضایی است. سندرمی که تقریبا نیمی از فضانوردان را در ابتدای سفرشان درگیر می‌کند. آن‌ها همیشه علائم اولیه تهوع را دارند و به‌احتمال‌زیاد، دلیل اصلی آن سردرگمی در فضا و توهمات بصری است.

سردرد مداوم دارند

سردرد فضایی نیز یکی دیگر از نشانه‌های سندرم انطباق فضایی است. دردی که تعداد زیادی از فضانوردان در اکثر لحظات زندگی در فضا آن را تجربه می‌کنند. هرچند که برخی از مطالعات نشان داده است که این سردردها احتمالا یکی از نشانه‌های بیماری‌هایی است که از زمین با خود به همراه دارند.

پیشنهاد مطالعه: از شما دعوت می‌کنیم مطلب دلیل رقص نورهای آسمان شمالی چیست؟ را بخوانید.