دریای وادن، دریایی که می‌توان روی آن راه رفت!

پیاده‌روی روی سطح دریا، از معدود فعالیت‌هایی است که بسیاری از مردم نه تنها از وجود آن بی‌خبرند بلکه ممکن است به امکان انجام آن نیز شک داشته باشند. اما در قسمتی از دریای شمال در قاره‌ اروپا، مردم به پیاده‌روی روی سطح دریا می‌روند و به آن همانند تفریحی دلچسب و مطلوب می‌نگرند. با مجله دلتا همراه باشید تا درباره این تفریح بیشتر بدانید.

در لبه‌ جنوب شرقی دریال شمال، در امتداد ساحل دانمارک تا هلند، می‌توان کمربندی از زمین‌های گِلی کم عمق، جزر و مدی و جزیره‌های حصار مانند را مشاهده کرد. معمولا این آب زیرزمینی در سطح زمین باقی خواهند ماند جز در مواقعی که جزر و مد اتفاق می‌افتد. این عمل دو بار در روز رخ می‌دهد؛ که در این زمان، عمق آب‌ها افزایش می‌یابد و می‌توان گستره‌ وسیعی از زمین‌های گلی را مشاهده کرد. منطقه‌ای که به دریای وادن، شهرت یافته، یکی از آخرین اکوسیستم‌های باقی‌مانده‌ طبیعی و بسیار بزرگ جزر و مدی (کشندی)، در زمین است.

تصور کنید که در این زمان، صدف‌ها و کرم‌ها درست زمانی که درحال پیاده‌روی هستید، زیر پاهایتان در حال تکان خوردن و حرکت کردن باشد؛ جالب‌تر آن‌که پس از عقب‌نشینی آب‌ دریا به پاهایتان نگاه کنید و ببینید میگوها، خرچنگ‌های کوچک، حلزون‌‌ها و ستاره‌های دریایی به مچ پاهایتان چسبیده‌ است. البته راه رفتن روی این دریای گلی خطرناک است چون ممکن است گل‌ها به طور ناگهانی ریزش کنند به همین دلیل، مسیرهای خاصی وجود دارد که بهتر است تا فقط در آن‌ها پیاده‌روی کرد.

در دریای وادن (واتواندرن)، پاها معمولا برهنه و بدون پوشش است و پیاده‌روی به صورتی که گل در بین و اطراف انگشتان پا جمع می‌شود، صورت می‌پذیرد. در این صورت گویا پاها را به یک ماساژ طبیعی مهمان کرده‌‌اند.

دریای وادن تنوع زیستی بسیار بالایی دارد به طوری‌ که بیشتر از ده هزار گونه مختلف از گیاه و جانور در آن زندگی می‌کنند، از موجودات میکروسکوپی گرفته تا ماهی، پرنده و پستانداران مختلف. علاوه بر این، دریای وادن یک منبع غذایی خیلی خوب هم هست چون با هر موج آن، تعداد زیادی از پرنده‌های مهاجر مثل اردک، مرغ‌های پا دراز، غاز و فک دریایی را با خود به همراه می‌آورد.

البته تنوع زیستی دریای وادن قابل مقایسه با چند سال پیش که هنوز انسان‌ها تا این اندازه در طبیعت آن پیشروی نکرده بودند، نیست. بسیاری از گونه‌های دریایی مثل سالمون اقیانوس اطلس، حلزون‌ها و نوع خاصی از صدف که قبلا در این دریا زیست می‌کردند، به ناگهان ناپدید شدند. حتی اندازه دریای وادن امروزه به ۵۰ درصد اندازه واقعی‌اش در گذشته رسیده است.