اغلب تمدن های فرازمینی کهکشان راه شیری احتمالا تاکنون به‌دست خود نابود شده‌اند. این یافته پژوهشی جدید است که در این مطلب از مجله دلتا آن را بررسی می‌کنیم. در این پژوهش از نجوم مدرن و مدل‌سازی آماری برای نقشه‌برداری از ظهور و نابودی حیات هوشمند در کهکشان راه شیری بهره برده شد. نتایج این پژوهش یکی از به‌روزرسانی‌های دقیق معادله مشهور فرانک دریک درباره جست‌وجوی حیات فرازمینی است که در سال ۱۹۶۱ نوشته بود. معادله دریک را که کارل ساگان در مجموعه‌های کیهان به شهرت رسانده است، به متغیرهای رمزآلود متعددی مثل تعداد سیاره‌های جهان اشاره کرده بود.
مقاله جدید آن را سه فیزیک‌دان موسسه کلتک و دانش‌آموزی دبیرستانی نوشته‌اند. بر‌اساس این مقاله، زمان‌ها و مکان‌های محتمل حیات در راه شیری معرفی می‌شوند و معیارهای مهم تاثیرگذار بر رواج حیات و تمایل مخلوقات هوشمند به نابودسازی خود شناسایی می‌شوند. جاناتان اچ. جیان، یکی از مؤلفان این پژوهش و اخترفیزیک‌دان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کتلک می‌گوید: «از زمان کارل ساگان تاکنون، پژوهش‌های زیادی انجام گرفته‌اند؛ به‌ویژه از زمان تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی کپلر به دانش زیادی درباره تراکم گازها و ستاره‌های موجود در کهکشان راه شیری و نسبت شکل‌گیری ستاره‌ها و سیاره‌های فراخورشیدی و نرخ رخداد انفجارهای سوپرنوا دست پیدا کردیم. درواقع از برخی ارقام پرده برداشتیم که در زمان کارل ساگان راز بودند.»
افزون‌براین، مؤلفان طیفی از معیارهای تاثیرگذار بر حیات هوشمند از جمله ستاره‌های مشابه خورشید میزان سیاره‌های زمین مانند، میزان تکرار سوپرنواهای نابودگر، احتمال و زمان موردنیاز برای تکامل حیات هوشمند درصورت وجود شرایط مناسب و تمایل تمدن‌های پیشرفته به نابودسازی خود را بررسی کردند. آنان با مدل‌سازی معیارهای موجود به‌مرور‌زمان متوجه شدند تقریبا در فاصله ۱۳ هزار سال نوری از مرکز کهکشان و پس از گذشت ۸ میلیارد سال از شکل‌گیری راه شیری احتمال ظهور حیات بر‌اساس معیارهای شناخته‌شده افزایش یافته است.
زمین ۲۵ هزار سال نوری از مرکز کهکشان فاصله دارد و تمدن انسانی تقریبا ۱۳/۵ میلیارد سال پس از شکل‌گیری کهکشان شکل گرفته است؛ اگرچه حیات ساده بلافاصله پس از شکل‌گیری زمین به‌وجود آمد. به‌بیان‌دیگر، تمدن انسان خط مقدم جغرافیایی کهکشان است و در چشم‌انداز ساکنان راه شیری، انسان از جدیدترین تمدن‌ها به‌شمار می‌رود؛ اما با فرض وجود حیات هوشمند، احتمالا تمدن های فرازمینی هم وجود دارند که اغلب در نوار ۱۳ هزار سال نوری از مرکز کهکشان و در اطراف ستاره‌های مشابه خورشید مستقر شده‌اند.
احتمالا اغلب تمدن های فرازمینی در راه شیری هنوز جوان هستند؛ زیرا حیات هوشمند می‌تواند در بازه‌های زمانی طولانی خود را نابود کند. حتی اگر در‌حدود ۵ میلیارد سال پیش تمدن‌هایی در کهکشان وجود داشته‌اند، احتمالا خود را نابود کرده‌اند. تمدن‌ها چگونه خود را نابود می‌کنند میزان گسترش یک تمدن چقدر است؟ حتی اگر احتمال کمی برای نابودسازی تمدن‌ها به‌دست خود در طول یک قرن وجود داشته باشد، بازهم بخش زیادی از تمدن های فرازمینی راه شیری تاکنون نابود شده‌اند.
پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب «احتمال کشف امواج رادیویی یک جهان بیگانه» را بخوانید.
ناشناس
۱۴ دی ۱۳۹۹ در ۱:۱۷ ق٫ظ
ناشناس
۱۰ دی ۱۳۹۹ در ۴:۴۰ ب٫ظ
ناشناس
۱۰ دی ۱۳۹۹ در ۱۰:۱۱ ق٫ظ
جالب بود