آبشار شِوی یکی از زیباترین آبشارهای ایران است که در استان خوزستان و جایی بین کوههای زاگرس قرار دارد. آبشار شوی نگین دزفول است و ویژگیهایی دارد که آن را در خاورمیانه بیهمتا کرده است. تنوع زیست گیاهی و جانوری اطراف آبشار فوق العاده است و همین آن را دوست داشتنیتر کرده است. با صفحه گردشگری مجله پیام دلتا همراه باشید تا با هم به آبشار شوی، نیاگارای ایران و خاورمیانه، سفر کنیم و در خنکی آب و هوایش جانمان تازه شود.
از غار تا دریاچه
آبشار شوی از درون یک غار در کوههای زاگرس میجوشد! جالب نیست؟ سپس مسیر زیادی را در کوه و دشت میپیماید تا در نهایت به آغوش دریاچه سد دز فرو میریزد. همین موضوع یکی از ویژگیهای منحصر به فرد این آبشار است. البته در فاصله کمی از آبشار اصلی، آبشار دیگری قرار دارد که کوچکتر است که به آن آبشار شوی دوم میگویند.
آبشار شوی کجاست؟
شوی در زبان محلی یعنی لطیف و این نامگذاری واقعا برازنده آبشاری با این همه زیبایی و لطافت است. آبشار شوی در روستایی خوش آب و هوا به همین نام قرار گرفته است. این روستا فاصله کمی تا دزفول دارد و آبشار شوی از دیدنیهای دزفول به شمار میرود. آبشار شوی به عنوان نخستین اثر طبیعی استان خوزستان، در فهرست میراث طبیعی ملی به ثبت رسیده است.
شوی و یک دنیا تنوع زیستی
جاندارانی همچون کل بز، پلنگ، خرس و سمندر ایرانی بخش مهمی از زیستگاه اطراف آبشار را تشکیل میدهند. اگر بخواهیم از مهمترین گونههای گیاهی که اطراف این منطقه رشد کردهاند نام ببریم، باید به درختانی همچون بید، انجیر، مو، زبانگنجشگ، افرا، کیکم و بلوط اشاره کنیم. همچنین میتوان روی دیوارههای صخرهای که آبشار از آن سقوط میکند و در زیر آن، رویش گیاهی به نام سیاهوشان را مشاهده کرد. این گیاه خاصیت دارویی فوق العادهای دارد. در طب سنتی از سیاهوشان برای درمان بیماریهایی مانند زردی یا یرقان و کمک به دفع راحت سنگهای کلیوی استفاده میکنند.
چطور برویم؟
آن طور که طبیعتگردان حرفهای توصیه کردهاند، بهترین راه رسیدن به آبشار شوی به این صورت است: از سمت منطقه سردشت دزفول باید چند کیلومتری به جاده شهیون حرکت کنید. سپس وارد یک جاده خاکی روستای شوی شوید. در نظر داشته باشید در کل مسیر تابلوهای راهنما وجود دارد. گم نمیشوید.
بخش زیادی از مسیر را میتوانید با خودروی خودتان بروید. بخشی از مسیر با خودروی سبک شخصی قابل دسترس نیست. نگران نباشید. اهالی روستا حاضرند شما را با نیسان تا نزدیک آبشار ببرند. برای خودروهای شاسی بلند هیچ نگرانی وجود ندارد. در انتهای جاده، باید خودروی خودتان را پارک کنید. سپس حدود نیم ساعت پیاده بروید تا کمکم چهره دلنشین و رویایی آبشار، نمایان شود.
همچنین میتوانید از قطار برای سفر به این آبشار استفاده کنید. در این صورت باید در ایستگاه تله زنگ که فاصله کمی تا اندیمشک دارد از قطار پیاده شوید و بقیه مسیر را پیاده بروید تا به آبشار برسید.
به هر حال بهترین روش این است که از اپلیکیشنهای مسیریاب استفاده کنید. پیش از سفر و در منطقهای که مطمئن هستید آنتن و اینترنت دارید، مسیر را پیدا کنید. ممکن است در طول مسیر، نبودن اینترنت کار دستتان بدهد.
عشایر کوچرو
یکی از ویژگیهای مهم آبشار شوی، وجود عشایری است که در طول مسیر رسیدن به آبشار میتوانید آنها را ببینید. عشایر کوچرو یکی از جاذبههای فرهنگی اطراف آبشار هستند که تماشای سبک زندگی آنها یکی از جذابترین و سرگرمکنندهترین موضوعات، به ویژه برای گردشگران خارجی است.
کی برویم؟
بهترین زمان سفر به این آبشار از اسفند تا خرداد است. با این حال در همه روزهای سال میتوانید به آنجا سفر کنید و از دیدنیهای آن لذت ببرید.
هم لرستان هم خوزستان!
یک نکته بامزه درباره آبشار شوی این است که از آنجاییکه در مرز استان خوزستان و لرستان قرار دارد، هر دوی این استانها نسبت به آن احساس تملک دارند و سعی میکنند آن را به عنوان جاذبه طبیعی گردشگری خود معرفی کنند. با این حال مهمترین نکته این است که این آبشار زیبا یکی از دیدنیها و افتخارات گردشگری کشور عزیزمان ایران به شمار میرود.
آبشار شوی به تله زنگ نیز معروف است. چون در روستایی به همین نام قرار دارد که از توابع اندیمشک به شمار میرود. در واقع این آبشار جایی بین روستای شوی و تله زنگ است. از نظر تقسیمات کشوری، شوی در خوزستان و تله زنگ در لرستان قرار دارد. برای همین به هر دو نام خوانده میشود.
نکات مهم هنگام بازدید
تا فاصله چندصدمتری، آبشار تا نخواهید دید. چون به خوبی خودش را در کوههای اطراف پنهان کرده و به چشم نمیآید. نابراین ناامید نشوید. اگر با راهنماهای محلی همسفر شوید، تجربه بهتری خواهید داشت. آنها راه را بلد هستند و نکات جالبی درباره تاریخ، طبیعت و حتی گیاهان دارویی آن حوالی به شما میگویند. گفتن ندارد که باید لباس و کفش مناسب پیادهروی و کوهپیمایی داشته باشید. کوله پشتی همراه داشته باشید و آب آشامیدنی، کمی خوراکی و دیگر ملزومات خودتان را در آن قرار دهید.
آن حوالی امکانات رفاهی و گردشگری خاصی وجود ندارد. همچنین اگر قصد دارید شب را کنار لطافت شوی و صدای آب سپری کنید، باید چادر و تجهیزات شبمانی در طبیعت همراه داشته باشید. این سفر به دلیل سختی مسیر و نبود تجهیزات و امکانات مناسب، برای افراد دارای معلولیت توصیه نمیشود. همچنین به دلیل اینکه بخشی از مسیر باید پیاده طی شود و این پیادهروی چندان آسان نیست، بهتر است خانوادههای دارای فرزند اتیسم از رفتن به آبشار شوی صرف نظر کنند.
ناشناس
۳۱ شهریور ۱۳۹۸ در ۱۰:۲۶ ب٫ظ
لازم است اشاره کنم که برای رفتن به آبشار با خودروهای شخصی و یا آژانس های گردشگری از طرف جاده شهیون به نزدیکی آبشار که همان روستای شوی است ، رسید و حدود یک ساعتی پیاده روی دارد.
یوسفی
۳۱ شهریور ۱۳۹۸ در ۹:۴۹ ق٫ظ
زیباست
فرهاد کرمی
۳۰ شهریور ۱۳۹۸ در ۱۰:۰۷ ب٫ظ