هزینههای مربوط به حفظ و نگهداری قسمتهای مشترک آپارتمانها حق شارژ نام دارد. تعیین نحوه محاسبه حق شارژ آپارتمان به اراده و تصمیم مجمع عمومیمالکان ساختمان برمیگردد.
منظور از مجمع عمومیجلسهای است که مالکان و استفادهکنندگان برای اداره آپارتمان تشکیل میدهند. طبق ماده ۵ آییننامه قانون تملک آپارتمانها، درصورتی که تعداد مالکان از سه نفر تجاوز کند، مجمع عمومی باید تشکیل شود.
هر آپارتمان دارای قسمتهای اختصاصی و مشترک است. همانطور که در مطالب قبل، قسمتهای اختصاصی و قسمتهای مشترک هر ساختمان را به تفکیک بیان کردیم، مقصود از قسمتهای مشترک قسمتهایی از آپارتمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند مالک نبوده و به همه مالکان تعلق میگیرد.
مسئول پرداخت حق شارژ آپارتمان :
پرداخت حق شارژ آپارتمان توسط مالک یا مستاجر، بستگى به قرارداد تنظیم شده بین آنها دارد. چنانچه طبق قرارداد، مالک موظف به پرداخت باشد و از آن سرباز زند، مستاجر از جانب او به میزان حق شارژ از اجاره بها کسر کرده و به مدیر ساختمان میپردازد. حال چنانچه مستاجر طبق قرارداد موظف به پرداخت باشد و از آن خوددارى کند، مدیر ساختمان براى دریافت حق مربوطه به مالک مراجعه میکند. در هر دو صورت کسی که برخلاف قرارداد، حق شارژ را پرداخت کرده است، میتواند به فرد موظف مراجعه و معادل مبلغ مزبور را دریافت کند.
حق شارژ آپارتمان چگونه محاسبه می شود؟
اصولا تعیین نحوه محاسبه حق شارژ به اراده و تصمیم مجمع عمومیمالکان ساختمان برمیگردد. برای اینکه جلسه مجمع عمومیرسمیت داشته باشد و تصمیمات آن قابل اجرا باشد، لازم است مالکانی که بیش از نصف مساحت کل قسمتهای اختصاصی را در اختیار دارند یا نمایندگان آنها، درآن جلسه حضورداشته باشند.
دعوت برای تشکیل جلسع مجمع عمومی در آپارتمانهای کوچک ضمن دید و بازدیدها و به صورت شفاهی انجام میشود، اما در مجتمعهای بزرگ آپارتمانی این کار اغلب با رعایت تشریفات اداری از قبیل ارسال دعوتنامه مکتوب صورت میپذیرد.
تصمیمات مجمع عمومی در صورت رعایت شرایط فوق برای همه اهالی الزام آور است. برای اینکه غائبان جلسه ادعا نکنند که از تصمیمات مجمع عمومی بیاطلاع بودهاند، تصمیمات اخذ شده ظرف مدت ۱۰ روز توسط مدیر ساختمان به اطلاع ساکنان غائب خواهد رسید.
اگر اهالی ساختمان به روش خاصی در مورد نحوه محاسبه حق شارژ دست نیابند قانون میانشان حکمفرما خواهد شد. به این ترتیب که قانون شیوه محاسبه حق شارژ را مقرر میکند.
سهم مالکان از هزینه های مشترک ساختمان:
براساس ماده ۴ قانون تملک آپارتمانها مصوب سال ۱۳۴۳ سهم هر یک از مالکان از هزینههای مشترک دو گونه است:
- هزینههایی که به مساحت زیربنای قسمت اختصاصی مرتبط است. مانند هزینههای آب، گاز، گازوئیل برای شوفاژخانه، آسفالت پشت بام. در خصوص این هزینهها، سهم هر واحد آپارتمان به نسبت مساحت آن واحد به مجموع مساحت قسمتهای اختصاصی تمام ساختمان محاسبه میشود.
- سایر مخارجی که ارتباطی به مساحت زیربنا ندارد. نظیر هزینههای مربوط به سرایدار، نگهبان، متصدی آسانسور، هزینه نگهداری شوفاژ خانه و نگهداری تاسیسات، تزیینات و زیباسازی قسمتهای مشترک ساختمان، نظافت محوطه آپارتمان. این هزینهها به طور مساوی میان تمامی واحدها تقسیم میشود.
در صورتیکه هر یک از واحدها به میزان سهم خود از هزینههای مشترک معترض باشند، میتوانند به مدیر ساختمان مراجعه و تقاضای رسیدگی کنند و در صورت رد اعتراض یا ترتیب اثر ندادن به آن به دادگاه محل وقوع آپارتمان مراجعه کنند.
مبالغی را که مدیر به عنوان شارژ ماهانه از ساکنان دریافت میکند به دو قسمت کلی تقسیم میشود:
- قسمتی که به عنوان ذخیره برای حفظ، تعمیر و نگهداری ساختمان در صندوقی به خصوص اندوخته میشود.
- قسمتی که برای رفع احتیاجات و مخارج روزمره و عادی ساختمان به عنوان تنخواهگردان به کار میرود.
(تنخواه در فرهنگ و ادب فارسی به معنی پول نقد است. تنخواهگردان نیز عبارت است از مبالغی که برای رفع احتیاجات نقدی، روزمره و جاری پرداخت میشود.)
برای دیدن ویدئوی این مطلب اینجا کلیک کنید
ملکی
۲۴ شهریور ۱۳۹۸ در ۵:۵۵ ب٫ظ
مطالب دقیق و مفید بود سپاس
آقازاده
۳۱ مرداد ۱۳۹۸ در ۳:۱۷ ب٫ظ
خیلی هم عاله کاش بعضی ها بدونن
رفیعی
۳۱ مرداد ۱۳۹۸ در ۳:۰۶ ب٫ظ
جالب بود سپاس
سیامک مودت
۳۱ مرداد ۱۳۹۸ در ۱۲:۴۲ ب٫ظ
عالی
رسا
۳۱ مرداد ۱۳۹۸ در ۱۲:۱۵ ب٫ظ
مطلب مفیدی بود
رحیمی
۳۱ مرداد ۱۳۹۸ در ۱۱:۰۶ ق٫ظ
عالی
ثامن
۳۱ مرداد ۱۳۹۸ در ۱۰:۲۴ ق٫ظ