پاسخ به ۲ سوال که آقایان درباره مهریه می پرسند

در سلسله پرسش و پاسخ‎های حقوقی مجله دلتا به بسیاری از سوالاتی که توسط مخاطبان مجله درباره برخی از موضوعات پرکاربرد حقوقی، پاسخ داده شد. در این مطلب، به چند سوال پرتکرار و مهم در خصوص مهریه که معمولا به تکرار درباره آن سوال می‎شود پاسخ خواهیم داد. با ما همراه باشید.

پرسش:  اگر قبل از عقد محضری، مردی همسر خود را مجبور کند که اقرارنامه ای را با مضمون “اینجانب ….. در کمال صحت و با رضایت کامل ۱۰۰ عدد سکه از مهریه خود را دریافت نموده ام و هیچ‎گونه ادعایی در آینده نسبت به این موضوع نخواهم داشت.” بنویسد و بدون تاریخ امضا و اثر انگشت بزند، آیا شوهر می‎تواند با استناد به چنین برگه ای خود را از پرداخت این تعداد سکه بری کند؟

پاسخ: با توجه به اینکه تا قبل از عقد زوجیت، هنوز دین و تعهدی برای مرد شکل نگرفته است و اکثر فقها ابراء دین غیر ثابت (چشم پوشی کردن از دینی که هنوز به وجود نیامده است) را باطل می‌دانند و معتقدند کسی نمی‌تواند دیگران را از دیونی که در آینده به او خواهند داشت، بری کند و بگوید ذمۀ شما را در قبال دیونی که بعنوان مثال تا دو سال آینده به من پیدا خواهید کرد، بری می‌کنم.

بنابراین، اگر به هر طریقی مانند ارجاع امر به کارشناس خط و امضا، اثبات شود تاریخ نوشتن این متن مربوط به زمان قبل از عقد است، به نظر چنین نوشته‌ای باطل است.

پرسش: مردی در طول زندگی مشترک، ۳ دانگ از منزل مسکونی را به نام همسرش کرده است. حال به دلیل برخی مسائل، زن برای مدتی خانه را ترک کرده و درخواست مهریه داده است. آیا این زن می‎تواند ۳ دانگ باقیمانده از این منزل که به نام شوهرش است و همچنین خودروی مرد را در ازاء مهریه مطالبه کند؟

مطابق با قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی، منزل متعارف و مورد نیاز جزء مستثنیات دِین بوده و قابل توقیف نیست، اما چون زن وشوهر در این منزل مشاعا شریک‌هستند و تصرف در اموال مشاع تابع مقررات خاص خود است، زن می‎تواند تقاضای فروش آن را کند و پول حاصل از فروش را در ازاء مهریه خود بردارد.

البته اگر زن این کار را انجام ندهد، می‎تواند به نسبت سهم خود از شوهر خود اجرت المثل دریافت یا حتی تقاصای خلع ید مشاعی مطرح نماید. اما خودرو قابل توقیف است.