بهتر است ریشهیابی طنز نام شهرها و کشورهای جهان را با مازندرانِ کشور عزیزمان، ایران، آغاز کنیم و سپس به بررسی طنز نام شهرها و برخی از کشورهای جهان بپردازیم.
مازندران: ما + زن + در + آن: ما و زن در آنیم. معانی زیادی دارد. چیزی یا جایی که ما و زن در آن هستیم، نظیر: شناسنامه، خانه، محضر، محل کار، خیابان، مجلس، دانشگاه و …
آلبانی: شخصی به نام «آلبا» که به علت بدهکاری زیاد، هرگز قابل دسترس نبوده و هرگاه سراغش را میگرفتهاند، میشنیدهاند که: «آلبا نیست!»، که به تدریج با حذف حرف سین، تبدیل به آلبانی شده است. (استو، روما، موریتا، لتو، لیتوا و اسلوو هم از دوستان همین آلبا بودهاند. در استونی و رومانی و موریتانی و لتونی و لیتوانی و اسلوونی!)
آندورا: آن دورها. جای دوری بوده است.
اوروگوئه: نوعی احساس تنفر نسبت به شخصی به نام « اورو» بوده. (برای پارا هم در پاراگوئه و نیکارا در نیکاراگوئه نیز همین اتفاق افتاده است. همچنین توگو!)
ارمنستان: اَر (مخفف اگر) + من + ستان (به معنی اِستدن و گرفتن): اگر من تو را اِستدم؛ یعنی من تو را نمیستونم و نمیگیرم و با تو ازدواج نمیکنم. خیال خام نپز خانم!
اتریش: اوتریش. جایی که ریش در آنجا اوت بوده و استفاده نمیشده. مردم بیریش.
باربادوس: در معرفی «باربا» میگوید که این باربا آدم خوبی است، باهاش دوست بشوید.
باکو: شخصی به نام «باک » بوده است که به علت نبود موبایل و تلفن، وقتی از فاصله زیاد صدایش میزدهاند، میگفتند: «باکو … هوییی!»
بوتسوانا: آناجان، بوت (نوعی چکمه) برات خوب نیست و اثر سوء دارد برات!
بحرین: به! باران! (باران انگلیسی)، “ح” را با غلظت عربی نوشتهاند که معلوم شود کشوری عربی بوده است.
بریتانیا: از «تانیا» درخواست رفتن کردهاند. بری که الهی دیگه برنگردی!
برونئی: از «نئی» هم همینطور! (نائورو هم ایضاً!)
بوجوموبورا: لف و نشر مشوش «جورابمو بجور» است.
بورکینافاسو: در اصل، «بورکینا فیسو» بوده که به دلیل استعمال زیاد «ی» به «الف» تغییر یافته است. شخص فیسویی به نام «کینا» که موی سرش بور بوده است.
جاکارتا: جایی که در آن کارَت را راه میاندازند. به معنی جای قرار دادن کارتها هم آمده است.
جیبوتی: ترکیب جیب و جاروی تی!
سورینام: نام او «سوری» است.
شوروی: جایی که شبها در آن میروی. احتمالاً رختخواب است.
لیسبون: لیس + بون (ببین): لیس زدن را ببین. مثل دوربین، که دیربون هم تلفظ میشود.
کیوتو: کیستی تو؟
توکیو: اِ…خودت کی هستی؟!
کابل: یک ایرانی آبادانی بلبلش را در این سرزمین گم کرده، لذا به هرکس میرسیده، میپرسیده: «کا… بلبل منو ندیدی؟!» و به علت نیافتن بلبل مورد نظر، «بل» دوم را برداشتهاند.
فیلیپین: فیلی که موبایلش پین دارد!
سیرالئون: الان سیر است. خیلی ممنون، نمیخورد.
کپنهاک: کوپن + ها (علامت جمع) + ک (علامت تصغیر): زمانی که در این سرزمین کوپن پخش میشده، مرفهان بیدرد، برای تصغیر آسیبپذیران شعار میدادهاند: «کپنهاک،کپنهاک»، یعنی، بدبختها کوپنهایتان را گم نکنید.
کلکته: کَلها و کچلها در آنجا کته میخوردهاند.
کشمیر: مردم این سرزمین زیاد کِش میرفتهاند.
لوسآنجلس: لوسان + جلس: چند تا لوس آنجا جلس (جلوس) کردهاند، نشستهاند، جلسه دارند.
مالی: مردم این سرزمین از هر تازهواردی میپرسیدهاند: «مالی؟»، یعنی: «مالی هستی یا نه؟!».
نامیبیا: نامی + بیا: یک «نامی» نامی بوده است که نمیآمده، هی به او میگفتهاند: «بیا ». (از “زام” هم همین خواهش را داشتهاند، در زامبیا!)
نایروبی: بر وزن لایروبی؛ جایی که در آن مردم نای خود را هم جارو میکردهاند. از عجایب دیدنی جهان هستند و صنعت توریسم فعالی دارند.
هلند: هولند؛ سرزمینی که مردمش در انجام کارها هول بودهاند.
هندوستان: هن + دوستان. جایی که دوستان در آنجا هن و تنبل میشوند.
نوشته: زهرا دُرّی
مطالب دیدنی، جالب و طنز را در صفحه گوناگون مجله دلتا، ببینید.
آزاد بر
۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۵۶ ق٫ظ
سلام خوب بود. اسم من شعرش سخته 🙂
اختری
۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۴:۲۶ ب٫ظ
متن خوبی بود. ممنون
زهرا دُرّی
۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۰:۴۴ ق٫ظ
سلامی تابناک و گرم و سوزان
نثار اختری جان فروزان
حسنی
۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۳۹ ق٫ظ
جالب بود
چرا نظرات من ثبت نمیشه، هر جا نظر گذاشتم اعمال نشده!!! چرا؟
زهرا دُرّی
۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۱:۱۹ ق٫ظ
حسنی نگو، بلا بگو
همش میگه: “چرا ؟!، بگو!”
مهندسه دوآتیشه!
می گه چرا ثبت نمیشه!
بهلولی
۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۱:۳۹ ق٫ظ
خوب بود. منتظر شعر هستم 🙂
زهرا دُرّی
۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۲:۴۰ ب٫ظ
مهندس! شاد و خرپولی همیشه
چرا ؟ چون رند و بُهلولی همیشه!
نصیری
۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۶:۳۶ ب٫ظ
عالی
زهرا دُرّی
۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۲:۴۶ ب٫ظ
به من گفتی که” عالی، بینظیری”
تشکر از تو آقای نصیری
حسنی
۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۱۶ ق٫ظ
خیلی جالب بود
زهرا دُرّی
۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۲:۰۵ ب٫ظ
زندگیات به روشنی…
سپاس، جناب حسنی
بقا
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۹:۳۸ ب٫ظ
با سپاس فروان از مجله خوبه دلتا
زهرا دُرّی
۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱:۵۷ ب٫ظ
روزهایت باصفا
روزگارت پر بقا
سپاس.
ستوده
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۲:۵۱ ب٫ظ
هم جدید هم جالب
زهرا دُرّی
۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱:۵۱ ب٫ظ
از اینکه مورد لطف تو بوده
تشکر میکند دلتا، ستوده!
پیروز
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۷:۴۴ ق٫ظ
متنی جذاب با نگارشی روان. سپاس
زهرا دُرّی
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۰:۰۹ ق٫ظ
چه فردا و چه دیروز و چه امروز
بزن لبخند تا باشی تو “پیروز”
ضیایی
۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۰:۴۰ ق٫ظ
بدک نبود ولی کمی لوس بود
زهرا دُرّی
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۰:۰۲ ق٫ظ
سلامی مثل عطر آشنایی
کجایش لوس بوده، ای ضیایی؟!
اصف
۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۰۷ ق٫ظ
جالب بود
زهرا دُرّی
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۰:۰۶ ق٫ظ
سلامی پر ز لبخند و ظرایف
به سوی دوستانی مثلِ آصف!
رسا
۳۱ فروردین ۱۳۹۸ در ۹:۵۷ ب٫ظ
جالب بود
زهرا دُرّی
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۰:۰۷ ق٫ظ
به حق هرچه لبخند دلافروز
الهی که “رسا” باشی و پیروز
فراست
۳۱ فروردین ۱۳۹۸ در ۶:۵۹ ب٫ظ
سلام
مطلب جالبی و جدیدی بود
زهرا دُرّی
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۰:۰۰ ق٫ظ
سلام و عرض تقدیم و ارادت
نثار دوستانِ با “فراست!”
قضاوت
۳۱ فروردین ۱۳۹۸ در ۳:۴۶ ب٫ظ
خیلی خوب و آموزنده بود.
زهرا دُرّی
۳۱ فروردین ۱۳۹۸ در ۳:۴۹ ب٫ظ
سلام و سپاس استاد گرامی. امیدوارم لبخند زده باشید.