بناهای مذهبی و تاریخی از نظر زیبایی و ظرافت معماری همیشه مورد توجه گردشگران بوده است. هنگام گشتوگذار در شهر شیراز به مسجد عتیق برمیخوریم که کهنترین مسجد این شهر است، با زیباییهای بینظیر و بنای منحصربهفرد دارالمصحف.
تاریخ نامه ای از دور دست
قدمت مسجد عتیق به زمانی بر میگردد که قبل از اسلام به عنوان عبادتگاه ساخته شد. هنوز مشخص نیست که این عبادتگاه آتشکده بوده یا چیز دیگر؟! اما آنچه از حکایات بر میآید این است که قبلاً بنای این ساختمان پایهگذاری شده و به دلیل زلزله، برخی بلایای طبیعی و … از بین رفته است. اما آثاری از الگوی اصلی آن باقی مانده، و در سال ۲۸۱ هجری قمری “عمرو لیث” صفاری سنگِ اول این مسجد را روی آن عبادتگاه بنا نهاد و در اواخر دوره ایلخانان، زمان شاه اسحاق، در سال ۷۵۲ ه.ق ساختمان دارالمصحف به این مسجد اضافه شد.
مسجد عتیق در جوار شاهچراغ
اگر قصد دیدن این مسجد را دارید به شیراز که رسیدید سراغ شاهچراغ را بگیرید. این بنا درضلع جنوب شرقی این آستان مقدس واقع شده است. با ۶ درِ ورودی در چهار ضلع اصلی. آنچه بیشتر مورد توجه علاقمندان به معماری قرار میگیرد، ساخته شدن اضلاع به سبک خاصی است. که تنها در مسجد عتیق اتفاق افتاده است. ضلع شمالی رو به قبله. ضلع جنوبی پشت به آن؛ ضلع غربی رو به آفتاب، ضلع شرقی پشت به آن.
ضلع شمالی، با ۲ دَر، که یکی از درها به نام درِ ۱۲ امامی معروف شده، چرا که در کنار مقرنسکاری بالای آن چهار کتیبه با نامهای ۱۲ امام نصب شدهاست.
ضلع جنوبی، با طاقنمایی بلند و شبستانی کم عرض. محرابی بسیار زیبا با کاشی کاری آبی رنگ در سقف و دو ستونِ سنگیِ مارپیچ.
ضلع غربی، با رواق هایی بسیار زیبا،که درِ ورودی به حرم آستان مقدس شاهچراغ در این ضلع قرار دارد.
ضلع شرقی، با هشت طاقنما اما کوچکتر از طاقنمای اصلی و شبستانی مخروبه که قسمت معروفِ ساختمان مسجد است، قدمت این بنا را به رخ میکشد. دیوارهایش تخریب شده و کاملاً بلا استفاده است. (شاید عکسهای جالبی از این قسمت برای عکاسان دست دهد.)
بالاخره دارالمصحف یا خدایخانه
دارالمصحف یا خدایخانه، ساختمانی مربع شکل با دری آهنی است که درست در وسط حیاط مسجد عتیق بنا شده؛ چهار طرف آن ستونهای دوّار مقرنسکاری شده قرار دارد که از چهار سو سقف را نگهداشتهاند. دور تا دور بنا کتیبهای سنگی دیده میشود که اشعاری در وصف قرآن روی آن حک شده و نمونه بینظیری از هنر خطاطی اسلامی را به نمایش گذاشته است.
این ساختمان برای کتابت و نگهداری قرآن ساخته شدهاست، مکانی برای خطاطان و حافظان قرآن. هنگامی که قرآن توسط خطاطان نگارش میشد، حافظان، به تلاوت آیاتی میپرداختند تا برکت، هر چه بیشتر جاری شود. جالب است بدانید گفته میشود حافظ شیرزای در شبهای جمعه به این مکان میآمده و به تلاوت قرآن میپرداخته است. در واقع آنچه از شنیدهها بر میآید این مکان عبادتگاه حافظ بوده است.
حرف آخر
اگر شما همراهان گرامی سفری حتی کوتاه به استان فارس داشتید، پیشنهاد میکنیم حتما بازدید از مسجد نصیرالملک و مسجد عتیق شیراز را در فهرست دیدنی های خود قرار دهید.
برای خواندن مطالب بیشتر در مورد زیباییهای ایران و جهان به بخش گردشگری در مجله دلتا مراجعه کنید.
جعفری
۳۰ آبان ۱۳۹۸ در ۶:۵۴ ب٫ظ
سپاس از مطالب مفید سایت
باقیزاده
۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۳۷ ق٫ظ
خوشا شیراز و وصف حال بیمثالش
خدایا نگهدار از زوالش
گلزار
۴ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۱:۳۳ ق٫ظ
خوشا شیراز و وضعِ بی مثالش 🙂
بزرگی
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۴:۱۳ ب٫ظ
ایران و تاریخ و گذر زمان!!!
گلزار
۳ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۳۰ ق٫ظ
بله دقیقاً
تاریخ و قدمتش رو در بناهای کهن میشه دید.
مثل قدمت مسجد عتیق که بنای اولش حتی به قبل از اسلام برمیگرده
سپاسگزارم
اصف
۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۱۱:۰۱ ق٫ظ
بسیار عالی بود
گلزار
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۱۴ ق٫ظ
سپاسگزارم
رضوی
۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۴۷ ق٫ظ
جالب بود باید رفت دید
گلزار
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۱۴ ق٫ظ
بله همینطوره
به امید خدا
زارع
۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۴۳ ق٫ظ
بسیار عالی
گلزار
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۱۴ ق٫ظ
سپاسگزارم
امیری
۳۱ فروردین ۱۳۹۸ در ۳:۱۹ ب٫ظ
بسیار خوب
گلزار
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۱۴ ق٫ظ
سپاسگزارم
عاشوری
۳۱ فروردین ۱۳۹۸ در ۲:۳۹ ب٫ظ
واقعا جای بسیارزیبایی هست
گلزار
۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ در ۸:۱۵ ق٫ظ
بله همینطوره
تمام بناهای کهن تاریخی پر از زیبایی و رمز و راز است