بر هم زدن معاملات ملکی یکی از مواردی است که بسیار پیرامون آن سوال می‌شود. در هر معامله‌ای که انجام می‌شود، امکان برهم خوردن آن نیز وجود دارد. بنابراین بر هم زدن معامله یک امر رایج است که ممکن است توسط هر یک از طرفین انجام شود اما باید بدانید فسخ معامله ملکی دارای قوانین و مقرراتی است که باید آن‌ها را رعایت کرده تا دچار ضرر نشوید. همراه دلتا مگ باشید.
بر هم زدن معاملات ملکی
در این مطلب می‌خواهیم نکات مهم پیرامون بر هم زدن معاملات ملکی را بیان کنیم.
فسخ معامله ملکی چیست؟
اگر فسخ را بخواهیم از نظر لغوی بیان کنیم، یعنی نقض ازبین‌بردن، تباه‌کردن و شکستن که به‌صورت ارادی بر قرارداد ملک اعمال می‌شود. حالا این لغت در اصطلاح حقوقی یعنی پایان‌دادن به یک قرارداد از سوی یکی از طرفین آن قرارداد یا یک شخص ثالث است.
بنابراین، اساس برهم‌زدن معاملات ملکی می‌تواند موضوعات متعددی باشد و همچنین بر اساس حقی است که طرفین ایجاد می‌کنند. این حق یا برای هر دو طرف و یا برای نفر سومی است که در قرارداد قید می‌شود.
عوامل زیادی وجود دارد که برای کنسل‌شدن و برهم‌زدن معامله ملکی در زمینه خریدوفروش یا حتی رهن و اجاره وجود دارد که اگر از این موارد استفاده کنید می‌توانید تا آخرین لحظه قبل از امضای قرارداد از جانب فروشنده یا خریدار و مستأجر آن را لغو کرد.
برهم‌زدن معاملات ملکی بر اساس توافق طرفین
بر اساس قانون معامله ملک، هر دو طرف قرارداد می‌توانند در هنگام بستن قرارداد برای هر دو طرف یا نفر سومی یک حق فسخ در نظر بگیرند. برای مثال بر اساس قانون معامله ملک و قرارداد موردنظر شخصی ملکی را به دیگری بفروشد و در قرارداد شرط شود که هرکدام از دو طرف یا شخص سوم هرگاه بخواهند ظرف یک ماه آن معامله را کنسل کنند.
به‌عنوان‌مثال می‌توان گفت: طبق قانون، شخصی ملکی را به دیگری بفروشد و در قرارداد شرط شود که هر کدام از دو طرف یا نفر سوم هر زمانی که بخواهند بتوانند ظرف یک ماه معامله را بر هم بزنند.
برهم زدن معاملات ملکی بر اساس حکم قانون
این فسخ زمانی اتفاق می‌افتد که قانون برای جلوگیری از ضرر ناخواسته به یک فرد، دستور فسخ معامله را صادر می‌کند. برای مثال فردی خانه‌ای را اجاره کرده و پس از مدتی متوجه می‌شود که سکونت در آن امکان‌پذیر نیست؛ در این صورت بر اساس قانون معامله ملک، او می‌تواند که قرارداد اجاره را کنسل کند.
برهم زدن معاملات ملکی به‌صورت یک‌طرفه
در همه قراردادها مانند خرید یا اجاره ملک، در یکی از بندهای قرارداد پیش‌بینی‌شده است که هر کدام از دو طرف اجازه دارند که در یک مدت‌زمان معین و با درنظرگرفتن قانون معامله ملک، اگر این حق در قرارداد ذکر شده باشد، آن را به‌صورت یک‌طرفه فسخ نماید؛ بنابراین در حالت کلی این موضوع در قرارداد ذکر نمی‌شود.
پیشنهاد مطالعه: خنک‌ترین شهرهای ایران در تابستان
