مهریه در لغت به معنای کابین و جنسی است که در وقت نکاح بر عهده شوهر است و در اصطلاح حقوقی نیز مهر یا صداق مالی است که زن بر اثر ازدواج مالک آن میگردد و مرد ملزم است آن را به زن پرداخت نماید. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع انواع مهریه در قانون میپردازیم.
مهریه
به استناد ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی «به مجرد عقد زن مالک مهر است و میتواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن انجام دهند.»
اگر مهریه وجه رایج باشد، متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تأدیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین میگردد، محاسبه و پرداخت خواهد شد مگر این که زوجین در حال اجرای عقد به نحو دیگری توافق کرده باشند.
برخلاف باور عموم مبنی بر اینکه فقط یک نوع مهریه وجود دارد اما در قانون برای مهریه انواع مختلفی نام بیان شده است. از رایجترین انواع مهریه در حقوق ما میتوان: مهرالمسمّی، مهرالمثل، مهرالمتعه و مهرالسنه را نام برد.
انواع مهریه در قانون
مهرالمسمّی
مهرالمسمّی یکی از انواع مهریه است. در قانون مدنی تعریفی از آن ارائه نشده است اما آنگونه که از فقه و مواد قانون مدنی در مورد مهریه بر میآید، میتوان گفت مهرالمسمّی مال معین و مشخصی است که با توافق زن و شوهر تعیین میشود.
در واقع مهرالمسمّی همان مهری است که اکثر افراد به هنگام انعقاد عقد ازدواج درباره آن توافق میکنند. آن را در سند ازدواج ثبت میکنند. زوجین میتوانند شخصی را تعیین کنند تا میزان مهریه را مشخص کند که اصطلاحا به آن داور گفته میشود.
ممکن است در زمان عقد دائم، طرفین مهریه و میزان آن را تعیین نکرده باشند. اما اینکه مهریه به موجب توافق طرفین در زمان انعقاد عقد تعیین نشده باشد، سبب نمیشود که زن حق خود را بابت مطالبه مهریه از دست بدهد و مستحق مهریه نباشد.
مهرالمثل
مهرالسنه
مهرالمتعه
مهرالمتعه مهریهای است که در شرایط وقوع طلاق قبل از تعیین کردن مهر و رابطه زناشویی، پرداخت آن برعهده مرد خواهد بود. درصورتیکه دلیل جدایی زوجین فوت یا فسخ نکاح باشد، این مهر بر عهده مرد نخواهد بود.
در مهر المتعه، وضعیت اقتصادی و استطاعت مالی زوج جهت تعیین مقدار آن مورد لحاظ قرار میگیرد ولی در تعیین مقدار مهرالمتعه وضعیت و شئونات زن ملاک عمل خواهد بود.
ناشناس
۶ آبان ۱۴۰۱ در ۶:۰۲ ق٫ظ
ناشناس
۵ آبان ۱۴۰۱ در ۷:۵۲ ب٫ظ