سازه های آبی شوشتر شاهکار نبوغ و خلاقیت و سرشار از دیدنی هایی است که تو را به روزگار هخامنشیان میبرد و از سوی سازمان یونسکو «شاهکار نبوغ و خلاقیت» نام گرفته است.
شهر باستانی شوشتر در شمال استان خوزستان و دامنه‌های رشته کوه‌های زاگرس قرار دارد. این شهر به خاطر قدمت تاریخی، مهندسی آسیاب های آبی حیرت‌انگیز و بناهای قدیمی و زیبایش در ایران شهرت دارد. سازه‌های آبی هیدرولیک شوشتر در دوران ساسانیان ساخته شده و به دلیل قدمت باستانی‌اش در یونسکو ثبت جهانی شده است.
در مسیر رودخانه دست کند گرگر، آبشارهای و تونل‌هایی هست که آب را به چند کانال و دالان هدایت می‌کند. آسیاب‌های آبی داخل این دالان‌ها با استفاده از جریان آب، گندم‌ها را آرد می‌کرده‌اند. این سیستم پیچیده و عجیب دوره ساسانی، در جهان به عنوان یکی از ابتکارات بسیار خلاقانه شناخته می‌شود.
در سفرنامه مادام ژان دیولافو؛ باستان‌شناس مشهور فرانسوی، از این محوطه به عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است.
سازه های آبی شوشتر و نظام آبی آن شامل بخش‌های مختلفی است، از جمله: مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی، رودخانه دست کند گرگر، بند میزان، برج کلاه فرنگی، بند برج عیار، بند ماهی‌بازان شوشتر، قلعه سلاسل، پل بند شادروان، کانال داریون، بند خاک، پل بند لشکر، بند شرابدار و پل شاه علی.
شوشتر به چه معنا است؟
کلمه «شوشتر» به معنای زیباتر و بهتر است. گویا نام‌گذاری این شهر به این دلیل بوده است که در زمان ویران شدن شهر تاریخی شوش؛ به دستور حاکمان وقت ساسانی، شهر دیگری در نزدیکی آن ساخته شده که «زیباتر» و «شوشتر» باشد. البته شاید دانستن این مطلب جالب باشد که طبق دیدگاه برخی از تاریخ‌دانان، تابوت دانیال نبی، ابتدا در شوشتر کشف شده و سپس به شوش منتقل شده است. مردم شوشتر، با گویش اختصاصی خود؛ یعنی لهجه شوشتری صحبت می‌کنند که بین لهجه لری و لهجه جنوبی است.
با هم به تماشای این ویدئوی دیدنی مینشینیم.
برای خوانش مطالب گوناگون از مجله دلتا دیدن کنید.
