با مرگبارترین قحطی‌های جهان آشنا شوید

قحطی، دردی مشترک از تاریخ همه ما است، هرچند که برای بعضی از کشورها درد امروز هم به حساب می‌آید. در ساده‌ترین تعریف، می‌توان قحطی را نبود منابع غذایی کافی نامید و می‌تواند در اثر عوامل متعددی به وجود آمده باشد. در نتیجه قحطی، سوء تغذیه، گرسنگی و بیماری‌های اپیدمیک به وجود می‌آید. با مجله دلتا همراه باشید تا مرگبارترین قحطی ها آشنا شوید.

مرگبارترین قحطی ها

قحطی بزرگ چین، ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۱

قحطی‌ای که در چین اتفاق افتاد، یکی از مرگبارترین قحطی های تاریخ بشریت است. فاجعه‌ای که به دست انسان رقم خورد، هرچند که کم‌آبی نیز در آن تاثیر داشت. مجموعه‌ای از عوامل مختلف، مانند تصمیمات سیاسی غلط و شرایط اجتماعی ناپایدار، جمهوری خلق چین را به قحطی کشاند، اما علت اصلی این قحطی را سیاست «جهش بزرگ به پیش» می‌دانند. این برنامه شامل سیاست‌هایی با هدف رشد صنعتی، به ویژه در کشاورزی بود. مشکل اینجاست که این اهداف غیرواقعی بودند. چین می‌خواست با این برنامه‌ها از غرب پیشی گیرد اما در این راه جان چند ده میلیون انسان را گرفت. جهش بزرگی که رهبران انجام دادند به جای اینکه رو به پیشرفت باشد رو به مرگ بود.

سیاست جهش بزرگ به پیش، مالکیت زمین‌های کشاورزی را از کشاورزان گرفت، آن‌ها را در کلونی‌هایی با فضاهای مشترک ساکن کرد و به تولید فولاد تشویق کرد. در نتیجه، تولیدات کشاورزی به شدت کاهش یافت. در قدم بعدی، بخشی از تولیدات قبلی را در ازای خرید تسهیلات به اروپا فروخت.

دستور کشتن گنجشک‌ها که برای  جلوگیری از  هدر رفتن غلات بود مشخص شد که گنجشک‌ها علاوه بر غلات، ملخ هم می‌خوردند. با کشته شدن گنجشک‌ها، ملخ‌ها به زمین‌های کشاورزی حمله کردند.

موارد ذکر شده تنها بخشی از سیاست‌های این برنامه بود که به یکی از بزرگترین قحطی‌های تاریخ ختم شد. دولت چین اعلام کرد که در نتیجه قحطی، ۱۵ میلیون نفر جان خود را از دست داده‌اند. کارشناسان معتقدند که این آمار واقعی نبوده و تعداد قربانیان را بین ۲۰ تا ۵۰ میلیون نفر تخمین زده‌اند.

قحطی سیب‌زمینی ایرلند، ۱۸۴۵ تا ۱۸۵۴

قحطی با آفتی که به جان سیب‌زمینی‌ها افتاد شروع شد. در آن زمان، سیب‌زمینی، یکی از منابع غذایی اصلی مردم و محصول غالب کشور بود. با از بین رفتن سیب‌زمینی، قشر فقیر جامعه، عملا چیزی برای خوردن نداشتند. ایرلند برای سیر کردن مردمش احتیاج به کمک جدی داشت، اما کشتی‌های انگلیسی اجازه نمی‌دادند که کشتی‌های حامل کمک‌های بشردوستانه به ایرلند برسد. این اقدام انگلیسی شرایط ایرلند را وخیم‌تر کرد و حدود ۱ میلیون نفر از گرسنگی مردند. شاید در مقایسه با قربانیان کشورهای دیگر ۱ میلیون مرگ، آمار بالایی نباشد، اما این تعداد، بیشتر از ۲۵ درصد جمعیت کشور ایرلند بود. علاوه بر آن حدود ۱ تا ۲ میلیون نفر هم از ایرلند فرار کردند. در نتیجه، کشور تقریبا نیمی از جمعیت خود را از دست داد.

قحطی ایران، ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹

قحطی ایران نتیجه جنگ جهانی، سوءمدیریت قاجار و خشکسالی پی در پی بود. خشکسالی منابع غذایی کشور را کاهش داده و بحران جدی ایجاد کرده بود. خروج از این بحران مدیریت و توجهی لازم داشت که در توان پادشاهان قاجار نبود. نیروهای اشغالی، همان اندک غلاتی که تولید می‌شد را مصادره می‌کردند. تجارت، درنتیجه جنگ، دچار تغییراتی شده بود که به هیچ وجه مطلوب نبود. آشوب‌های داخلی نشان از بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی کشور داشت. مردم ترسیده بودند و همین ترس شرایط را بدتر می‌کرد. طولی نکشید تا اوضاع از کنترل خارج شده و کشور قحطی زده شد.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطلب خورشید چه زمانی زمین را نابود می‌کند! را بخوانید.