وقتی چکی صادر می‌شود، صادرکننده چک باید به این موضوع توجه داشته باشد که معادل مبلغ چکی را که صادر کرده است، قبل از رسیدن موعد چک و برداشت آن توسط دارنده چک، در حساب خود تامین کرده باشد. در این مطلب از مجله دلتا به جلوگیری از وصول چک می‌پردازیم.
ماده ۱۴ قانون صدور چک: “صادر کننده چک یا ذینفع یا قائم مقام قانونی آن‌ها با تصریح به این که چک مفقود یا سرقت یا جعل شده و یا از طریق کلاهبرداری یا خیانت در امانت یا جرائم دیگری تحصیل گردیده، می‌تواند کتبا دستور عدم پرداخت وجه چک را به بانک بدهد”.
دلایل جلوگیری از وصول چک
- خیانت در امانت
- سرقت
- مفقودی چک
روند حقوقی
- صادر کننده چک درخواست خود را مبنی بر جلوگیری از وصول چک به بانک مورد نظر ارائه می‌دهد.
- بانک این درخواست را به مراجع قضایی و محاکم قانونی ارجاع می‌دهد تا به آن رسیدگی شود.
- مقامات قضایی نیز پس از بررسی درخواست صاحب چک بر حسب صلاحدیدهای قانونی، حکم را صادر می‌کند.
- بلافاصله پس از صدور چک، مراحل توقیف حساب با هدف جلوگیری از وصول چک انجام می‌شود.
شکایت علیه جلوگیری از وصول چک
دارنده چک می‌تواند علیه کسی که دستور عدم پرداخت داده است شکایت کند و هرگاه خلاف ادعایی که موجب عدم پرداخت شده ثابت گردد، دستور دهنده علاوه بر مطالبه وجه چک و مجازات مقرر در ماده ۷ این قانون به پرداخت کلیه خسارات وارده به دارنده چک محکوم خواهد شد.
ذینفع در مورد این ماده کسی است که چک به نام او صادر یا ظهرنویسی شده یا چک به او واگذار گردیده باشد. در موردی که دستور عدم پرداخت مطابق این ماده صادر می‌شود، بانک مکلف است وجه چک را تا تعیین تکلیف آن در مرجع رسیدگی یا انصراف دستور دهنده در حساب مسدودی نگهداری نماید.
دستور دهنده مکلف است پس از اعلام به بانک، شکایت خود را به مراجع قضایی تسلیم و حداکثر ظرف مدت یک هفته، گواهی تقدیم شکایت خود را به بانک تسلیم نماید، در غیر این صورت پس از انقضاء مدت مذکور بانک از محل موجودی، به تقاضای دارنده چک وجه آن را پرداخت می‌کند.
پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی بیشتر مطلب مراحل رفع سوء اثر چک برگشتی را مطالعه کنید.
ناشناس
۷ تیر ۱۴۰۰ در ۷:۴۳ ب٫ظ