تصور کنید روزی را که برای دیدن یک ماموت غولپیکر در زیستگاه طبیعی خود به جنگلهای سیبری سفر میکنید. به لطف پیشرفت فناوریهایی مانند فناوری ویرایش ژن، چشمانداز بازگشت حیوانات در حال انقراض بیش از هر زمان دیگری دستیافتنی به نظر میرسد. در ادامه این مطلب از مجله دلتا درباره بازگشت حیوانات منقرض شده صحبت خواهیم کرد.
احیای حیوانات در حال انقراض
احیای حیوانات درحال انقراض، اکنون درحال ایجاد جمعیتهای حیوانی سالم است که میتوانند وارد طبیعت شوند و به طور طبیعی تولید مثل کنند. استفاده از این فناوری فقط شامل احیای گونههای منقرضشده نیست. تکنیکهایی که برای کمک به احیای این موجودات مورد استفاده قرار میگیرد، میتواند برای کمک به نجات گونههای زنده در آستانه انقراض نیز بکار گرفته شود.
بازگرداندن گونههای منقرضشده چگونه صورت میگیرد و چه محدودیتهایی دارد؟
آیا واقعا به بازگرداندن حیواناتی که مدتهاست منقرض شدهاند، نیاز داریم؟
احیای گونههای منقرضشده، یک رشته علمی کاملا نوپاست که با سرعت بسیار بالایی رو به پیشرفت است. اولین نقطه عطف در پیشرفت این رشته در سال ۱۳۸۲ / ۲۰۰۳ زمانی اتفاق افتاد که دانشمندان توانستند گونهای از بز کوهی را که چند سال قبل منقرض شده بود، احیا کنند. متاسفانه نوزاد متولدشده با تکنیکهای جدید در اولین دقایق بعد از تولدش از دنیا رفت. درنتیجه این گونه بز کوهی نهتنها اولین گونهای بود که احیا شد، بلکه اولین گونهای بود که برای دومین بار منقرض شد!
از آن زمان تاکنون دانشمندان در حال ایجاد تکنیکهای جدید در این زمینه هستند. در استرالیا پروفسور مایکل آرکر روی احیای نوع قابل توجهی از قورباغه کار میکند که مراحل رشد و تکامل فرزند خود را درون معدهاش انجام میدهد. تیم تحقیقاتی تاکنون جنینهایی تولید کرده است که تقریبا و نه بطور کامل، بچه قورباغه هستند. قدم بعدی تبدیل کردن این جنینها به قورباغه است؛ کاری که آرکر آن را امکانپذیر میداند.
چطور یک گونه را احیا میکنند؟
چگونگی احیا، بستگی به گونهای دارد که مورد احیا قرار میگیرد. در برخی از پروژهها، این کار از طریق بازپروری انجام میشود. برای مثال دانشمندان برای احیای کواگا که گونهای مرتبط با گورخر است، گورخرهایی را انتخاب میکنند که شباهت زیادی به کواگا داشته باشند.
با این هدف که در نسلهای بعدی، حیواناتی با شباهت بیشتر به کواگا تولید شوند، به پرورش آنها میپردازند. پروژههای دیگر شامل دستکاری در تولیدمثل و بهکارگیری برخی روشهای ژنتیکی است.
آیا حیوانات احیاشده مانند حیوانات اولیه خواهند بود؟
گونههایی که احیا میشوند به هیچوجه بطور کامل شبیه حیوانات منقرضشده نخواهند بود. برای مثال، اگر چرچ موفق به انجام کاری که در تلاش برای انجام آن است، بشود، یک ماموت واقعی ایجاد نخواهد شد. حیوانی که ایجاد میشود فیلی است که بخشهایی از DNA آن به شکل گزینششده با DNA ماموت جایگزین شدهاند. به عبارت دیگر، حیوان جدید شبیه ماموت است. این حیوان در واقعیت فیلی است که DNA آن طوری تغییر کرده که بتواند در سرما زندگی کند. نیمی فیل و نیمی ماموت.
کدام گونه حیوانی برای احیا ایدهآل است؟
یکی از نامزدهای ایدهآل برای احیاسازی میتواند حیوانی باشد که هنوز زنده است. در حال حاضر فقط دو کرگدن سفید شمالی در کره زمین زنده ماندهاند، که هر دو ماده هستند. محل زندگی این دو حیوان در کنیاست. هردوی آنها بسیار پیر و بیمار هستند و نمیتوانند به طور طبیعی تولید مثل کنند؛ بنابراین کرگدن سفید شمالی عملا یک گونه منقرضشده است. نجات این گونه بهنوعی همان احیا محسوب میشود. به دلایل متعدد، احیای حیوانی که متعلق به گذشتههای نزدیک بوده آسانتر از احیای گونهای متعلق به گذشتههای دور است. درعین حال، تمرکز روی گونههایی که هنوز در کنار ما هستند، سادهتر است. کرگدن سفید در حال حاضر در کانون توجه پروژههای احیا قرار دارد.
پیشنهاد مطالعه: مطلب تاثیر موسیقی بر جسم و روان انسان را بخوانید.
ناشناس
۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ در ۱۲:۳۹ ب٫ظ
ناشناس
۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ در ۱۰:۴۷ ق٫ظ