باورهای غلط تغذیهای دربارهی دیابت برای مبتلایان به این بیماری دردسرساز است. کمبود آگاهی و داشتن اطلاعات ناقص از بیماریهای مختلف، بازار شایعات را داغ میکند و بهتدریج باورهای غلطی پیرامون یک ناراحتی جسمانی یا بیماری شکل میگیرد. این قاعده در مورد دیابت هم صدق میکند. سیما عباسی _کارشناس تغذیه و کارشناس ارشد روانسنجی_در این مطلب باورهای رایجی را که دربارهی دیابت بر سر زبانها است و عواقب وخیمی برای بیمار در پی دارد، بررسی میکند.
فرد دیابتی در مصرف توت و کشمش محدودیتی ندارد
طعم شیرین توت خشک و کشمش بهدلیل وجود قندهای سادهی موجود در آنها است. همانطور که افراد دیابتی در مصرف قندهای ساده مثل قند و شکر محدودیت دارند، در مصرف توت خشک و کشمش (که معمولاً همراه با چای مصرف میشوند) هم باید به مقدار آن توجه کنند. مصرف بیش از حد توت و کشمکش نیز میتواند به افزایش قند خون منجر شود.
عسل طبیعی قند خون را افزایش نمیدهد
گاهی به افراد دیابتی گفته میشود که خوردن عسل طبیعی باعث بالا رفتن قند خونشان نمیشود و با این استدلال عسل به خوردشان میدهند. نتیجهی این کار قطعا بالا رفتن میزان قند خون فرد مبتلا به دیابت و احتمالا وخیم شدن حال او است. عسل حتی اگر طبیعی و اصل باشد، باز حاوی قند ساده است. بنابراین مصرف عسل هم مثل سایر مواد قندی، میزان قند خون را بالا میبرد و مبتلایان به بیماری قند خون فقط باید به نظر پزشک معالجشان توجه کنند و بس.
افراد دیابتی باید حتما از غذاهای خاصی استفاده کنند
رژیم غذایی افراد دیابتی، برای همه یکی از سالمترین رژیمهای غذایی است. چون مواد غذایی سبوسدار، سبزیجات و میوهها را در خود دارد و حداقل چربی و میزان متعادلی شکر و نمک در آن گنجانده میشود. افراد دیابتی باید مقدار متعادلی از مواد غذایی نشاستهای مانند نان، سیبزمینی و ماکارونی مصرف کنند.
مواد غذایی نشاستهدار، بخشی از یک رژیم غذایی سالم را تشکیل میدهند. نانهای سبوسدار، برنج، غلات صبحانه، ماکارونی و سبزیجات حاوی نشاسته مثل سیبزمینی، نخود فرنگی، کدوحلوایی، ذرت و باقلا میتوانند در هر یک از وعدههای اصلی یا میانوعدهها مصرف شوند. تنها مسالهی مهم، رعایت مقدار مصرفی آنها است که یک متخصص تغذیه باید میزان مناسب را تعیین کند. غلات سبوسدار، منابع خوبی برای تأمین فیبر لازم بدن نیز بهشمار میروند و در کل به حفظ سلامتی هم کمک فراوانی میکنند.
مصرف انسولین اعتیادآور است
با توجه به اینکه انسولین تزریق میشود، ممکن است باور اعتیاد به انسولین از همین نکته نشات گرفته باشد؛ چرا که بعضی مواد مخدر هم از راه تزریق مصرف میشوند. ولی مسلم است هر تزریقی مضر نیست. مثال ساده و روشن، آمپولهایی هستند که برای درمان بیماریهای مختلف تجویز میشوند و جان انسانها را نجات میدهند. گاهی دیابتیها ناگزیر میشوند در مکانهای عمومی به خود انسولین تزریق کنند. متاسفانه بعضی افراد با دیدن این صحنه برخوردهای ناشایستی میکنند که موجب آزار روانی فرد مبتلا به دیابت میشود. بنابراین لازم است همه بدانند تزریق انسولین از جنس تزریق مواد مخدر نیست و اصولا تزریق انسولین اعتیادآور نیست.
دیابت از فردی به فرد دیگر سرایت میکند
علم پزشکی ثابت کرده است که دیابت بههیچوجه مسری نیست و نمیتوان شرایط ابتلا به آن را با بعضی بیماریهای مسری مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا مقایسه کرد. در حقیقت میتوان گفت که عوامل محیطی و ژنتیکی در ابتلا به دیابت مؤثر است. پس معاشرت و تماس با یک دیابتی نمیتواند فرد را به این بیماری دچار کند.