به درمان تنبلی چشم و دور کردن خطر نابینایی در بخش اول مفصل پرداخته شد. اما مسائل دیگری هم در مورد سلامت چشم مطرح هستند، که همه باید از آن مطلع باشند.
وارد شدن ضربه به چشم کودک مسئله بسیار مهمی است.در کشور ما آمار ضربه‌های چشمی در کودکان و در پی آن آسیب دیدن ساختمان چشم، بسیار بالا است. چون والدین اصول مراقبت از چشم کودکان را به‌خوبی رعایت نمی‌کنند و هنوز در این خصوص فرهنگ صحیح شکل نگرفته است.
این مساله‌ای است که نیاز به فرهنگ‌سازی دارد و باید اول از خودمان شروع کنیم. والدین باید خود نسبت به قضیه حساس شوند و در پی یافتن راه‌هایی برای پیشگیری از بروز آسیب به چشم کودک خود باشند.
چطور از ضربه‌های چشمی پیشگیری کنیم؟
حتما به نکاتی که در ادامه این مطلب گوشزد می‌شود، توجه و دقت کنید.
کودک کارد تیز میوه‌خوری را برمی‌دارد و والدین به بهانه‌ی اینکه میوه پوست کندن یاد می‌گیرد، فقط تماشایش می‌کنند. بچه چنگال به‌دست می‌گیرد و مدام دستش را تکان می‌دهد و در حال حرکت است. ولی والدین تذکری نمی‌دهند و ممانعت نمی‌کنند. آن‌وقت در یک لحظه ممکن است نوک کارد یا چنگال به چشم بخورد و آسیب جدی وارد کند. بنابراین پدر و مادر هرگز نباید به کودک اجازه بدهند به کارد و چنگال و سیخ یا هر شیء نوک‌تیز دیگری دست بزند. به‌ویژه از حرکت با وسایل نوک‌تیز حتما باید جلوگیری شود. حتی حین بازی با هم‌بازی‌ها حواستان باشد هیچ یک از بچه‌ها به وسایل نوک‌تیز دسترسی نداشته باشند. دیده شده است کودکانی که به این قبیل وسایل دسترسی داشته‌اند با پرتاب آن به سوی یکدیگر فاجعه به‌بار آورده‌اند.
تا حد امکان برای بچه‌ها اسباب‌بازی‌های استاندارد بخرید. حتما قبل از خرید اسباب‌بازی به این فکر کنید کودک با آن چه کارهایی انجام خواهد داد. حساسیت این امر زمانی مشخص می‌شود که بدانیم که حتی تفنگ‌های آب‌پاش که سر باریکی دارند، می‌توانند باعث پارگی عنبیه یا شبکیه‌ی چشم شوند. بچه‌ها تفنگ‌هایشان را از آب پر می‌کنند و گرم بازی و هیجان با شدت هر چه تمام‌تر به سر و صورت همدیگر آب می پاشند. در بعضی کشورها قوانینی است که بر تولید اسباب‌بازی‌ها نظارت می‌کند و مانع تولید اسباب‌بازی‌های نوک‌تیز برای کودکان می‌شود. مثلا حتی کتاب‌هایی که برای کودکان منتشر می‌شوند، لبه‌های تیزی ندارند و به‌شکل منحنی هستند. همه‌ی این مراقبت‌ها به این دلیل است که کنترل حرکات در کودک کامل نشده و هر لحظه ممکن است با یک حرکت، گوشه‌ی کتاب را محکم به چشمش بزند. بنابراین محکم‌کاری کنید و به‌جای اینکه پس از آن تمام‌وقت بالای سر کودک به مراقبت بنشینید، از قبل وسیله‌ی بازی مطمئنی برایش انتخاب کنید.
چهارشنبه‌سوری و ترقه انداختن سالی یک‌بار است. ولی همین روز عده‌ی زیادی از کودکان و نوجوانان را به علت آسیب‌دیدگی‌های چشمی، روانه‌ی بیمارستان و اتاق عمل می‌کند. پیشنهاد می‌شود تا حد امکان فرزندتان را از اینگونه صحنه ها دور نگه دارید.
از عمل جراحی چشم نترسید
بعضی کودکان همراه با یک نقص یا عیب مادرزادی چشمی به‌دنیا می‌آیند. پزشک متخصص تشخیص می‌دهد که در همان روزهای بدو تولد چشم نوزاد جراحی شود. والدین به شدت مخالفت می‌کنند. به نظر آنها نوزاد تحمل عمل جراحی را ندارد و ممکن است زیر عمل از دست برود. واقعیت این‌طور نیست. عمل چشم اگر ضرورت نداشته باشد، بهطور قطع پیشنهاد نمی‌شود. ولی وقتی متخصص می‌گوید باید چشم را جراحی کرد، یعنی فرصتی برای صبر کردن نیست. گاهی والدین به عمل رضایت نمی‌دهند و می‌خواهند دست‌کم سه ماه صبر کنند تا بچه جان بگیرد بعد عملش کنند. سه ماه بعد بچه نابینا شده است و دیگر به هیچ روشی نمی‌شود برایش کاری انجام داد. در بعضی موارد حتی یک ماه هم نباید صبر کرد. به هر حال کودک در هر سنی تحمل عمل را دارد و حتی می‌شود قلب نوزاد را جراحی و یک عمر سلامتی را به او هدیه کرد.
در همین ارتباط بخوانید:
تنبلی چشم و خطر نابینایی (بخش اول)
